Ο Δρίτσας προσπάθησε να θολώσει τα νερά: «Η διαδικασία έπρεπε να ολοκληρωθεί μέχρι τις αρχές Ιουνίου. Το ίδιο ισχύει και για τις σχέσεις της χώρας με την Κίνα, που έρχεται επικουρικά, αλλά αποτελεί μία σημαντική παράμετρο». Ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ Καματερός, όμως, δεν είχε πρόβλημα να πει τα πράγματα με τ' όνομά τους: «Ο νόμος 4336 αναφέρει ότι έως τον Ιούνιο πρέπει να έχει ψηφιστεί. Και έχει σχέση και με το ταξίδι του πρωθυπουργού και είναι καλό να έχουμε τελειώσει με το ζήτημα ενόψει του ορίζοντα που ανοίγεται στις σχέσεις της χώρας με την Κίνα».
Από την άποψη των μνημονιακών διαδικασιών δεν υπήρχε καμιά βιασύνη. Μπορούσαν να παρατείνουν την ψήφιση του νομοσχεδίου για μια βδομάδα, ώστε να το ψηφίσουν με την κανονική κοινοβουλευτική διαδικασία. Ομως, έπρεπε να είχαν τελειώσει με το ξεπούλημα πριν ο Τσίπρας ταξιδέψει στην Κίνα. Σάββατο ξεκινούσε το ταξίδι του Τσίπρα, Παρασκευή έπρεπε να έχουν περάσει τη σύμβαση από τη Βουλή. Μπορεί οι κινέζοι ιμπεριαλιστές να μην είναι δανειστές, δεν παύουν όμως να είναι ιμπεριαλιστές και να υπαγορεύουν όρους. Και ο όρος στον Τσίπρα ήταν: πρώτα περνάς τη σύμβαση από τη Βουλή και μετά γίνεσαι δεκτός στο Πεκίνο. Αλλιώς, το ταξίδι σου θα έχει ιδιωτικό (τουριστικό) χαρακτήρα.
Η αστική αντιπολίτευση (πλην Περισσού) δεν είχε καμιά αντίρρηση να ψηφίσει τη σύμβαση στη Βουλή. Δε θ' άφηνε, όμως, ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία μιας ρεβάνς. Τόσα είχε ακούσει από τους συριζαίους γι' αυτό το θέμα. Ιδιαίτερα από τον Δρίτσα, που ως πειραιάρχης του ΣΥΡΙΖΑ είχε λιώσει τις σόλες του να πορεύεται μαζί με τους εργαζόμενους του ΟΛΠ διαδηλώνοντας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση.
Αυτός ο «πούρος σοσιαλιστής», που όταν δρασκέλισε για πρώτη φορά την πόρτα του υπουργείου Ναυτιλίας ανακοίνωσε ότι τερματίζεται η ιδιωτικοποίηση της Cosco, άκουσε τον πασόκο Κωνσταντινόπουλο να τον κοροϊδεύει σαρκαστικά με τις εξής φράσεις: «Θοδωρή τα έμαθες τα νέα; Από το λιμάνι της αγωνίας περάσαμε στην αγωνία και στη λαχτάρα για την εξουσία. Κουράγιο Θοδωρή. Ελπίζω με την καρέκλα του υπουργείου σου να απαλύνεις τον πόνο για το ξεπούλημα του λιμανιού». Σα να μην έφτανε ο Κωνσταντινόπουλος, ήρθε και η Ολγα Κεφαλογιάννη (ναι, η Κεφαλογιάννη!): «Τα “μολών λαβέ“ και τα “θα μας πάρουν τα λιμάνια μόνο με κανονιοφόρους“ του κ. Τσίπρα και το “ξεπούλημα“ έγιναν τώρα “επένδυση-αφετηρία και για άλλες επενδύσεις“»!
Χωρίς ντροπή, χωρίς αξιοπρέπεια, χωρίς τσίπα, με συμπεριφορά παχύδερμου, ο Δρίτσας άρχισε ένα θρήνο τύπου Σπίρτζη: η ιδιωτικοποίηση του λιμανιού δεν ήταν στον προγραμματικό αλλά και στον κυβερνητικό λόγο του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί πάγια θέση της κυβέρνησης είναι ότι η παραγωγική ανάπτυξη της χώρας πρέπει να στηριχτεί σε έναν δημόσιο σχεδιασμό και όχι στους κανόνες της αγοράς. Αυτός ο στόχος δεν επιτεύχθηκε, όπως είπε, γιατί η ελληνική και η ευρωπαϊκή Δεξιά συμμάχησαν και στέρησαν τόσο από τη χώρα όσο και από το λαό αυτό που οραματιζόμασταν να πράξουμε! Ηταν τόσο γελοίος που όταν ο Κωνσταντινόπουλος τον χαρακτήρισε… Χρήστο Καΐλα (το Χρήστος από τον Σπίρτζη), εκείνο που βρήκε να πει ήταν πως «η κυβέρνηση βρίσκεται στις καρέκλες της όχι διότι έχει τρέλα με την εξουσία, αλλά διότι πρέπει να συνεχίσει να δίνει τις μάχες της»!
Τι ήθελε να το πει; Σε λίγο κατέφθασε στη Βουλή επιστολή της Cosco, με την οποία το κινέζικο μονοπώλιο κατηγορούσε την κυβέρνηση για «πλήρη ανατροπή των συμφωνηθέντων». Μιλούσε καθαρά για δάκτυλο Δρίτσα και τον κατηγορούσε ότι προσπαθεί «να καταστήσει ανενεργό το σύνολο των διατάξεων της σύμβασης παραχώρησης». Το Μαξίμου έδειξε να αιφνιδιάζεται και δήλωνε άγνοια. Ο Πιτσιόρλας του ΤΑΙΠΕΔ πήγε να σώσει την κατάσταση σαν καλός μάνατζερ, δηλώνοντας ότι έγιναν επουσιώδεις νομοτεχνικές αλλαγές, που δεν αλλάζουν κάτι στη συμφωνία, αλλά που προς αποφυγή παρεξηγήσεων θα αποσαφηνιστούν. Και ο «πολύς» Δρίτσας, αφού κατάπιε την προσβολή (δε θυμόμαστε άλλη φορά ιδιωτική επιχείρηση να απευθύνεται με τέτοιο τρόπο στη Βουλή) και δήλωσε ότι… «δεν είναι δράκος ο υπουργός Ναυτιλίας», ανακοίνωσε στην αρμόδια Κοινοβουλευτική Επιτροπή ότι… θα μελετήσει το κείμενο της Cosco! Η Cosco, όμως, ήταν σαφής και με ύφος ιμπεριαλιστικής υπαγόρευσης: «Το κείμενο του σχεδίου νόμου της νέας σύμβασης παραχώρησης αποτελεί ένα εντελώς διαφορετικό κείμενο από εκείνο που υπογράψαμε». Η υπογραφή, όπως όλοι θυμόμαστε, έγινε στο Ζάππειο κι αμέσως μετά οι Κινέζοι έγιναν δεκτοί από τον Τσίπρα στο Μαξίμου.
Την επομένη, εφτά «νομοτεχνικές βελτιώσεις» με την υπογραφή του Δρίτσα ικανοποίησαν πλήρως τις απαιτήσεις της Cosco, ενώ το… φταίξιμο έπεσε στον Μιχαλάκη τον Καλογήρου, που τον έχει τοποθετήσει ο Παππάς γενικό γραμματέα της κυβέρνησης. Ο Δρίτσας παρέμεινε υπουργός (άμα συνηθίσεις στο φτύσιμο δεν καταλαβαίνεις τίποτα) και ο Τσίπρας έβαλε τον ψηφισμένο νόμο στο χαρτοφύλακά του και αναχώρησε για το Πεκίνο.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι για μια ακόμα φορά λειτούργησαν σαν παιδική χαρά. Νόμισαν ότι μπορούν να κοροϊδέψουν την Cosco, που έχει νομικούς συμβούλους που παρακολουθούν κάθε λεπτομέρεια. Πέρα απ' αυτό το ξεφτιλίκι, όμως, εκείνο που φάνηκε καθαρά είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι αποφασισμένοι να λειτουργήσουν ως δούλοι των ιμπεριαλιστών. Οχι μόνο των Αμερικανών και Ευρωπαίων, αλλά των πάντων.
ΚΟΝΤΡΑ: ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 2 ΙΟΥΛΗ
Δημοσίευση σχολίου