Πάντως πρέπει να έχει πέσει η ομάδα σε ότι αφορά τα τσαμπασλίκια που έχουν οι πολιτικάντηδες με το … θείο υπερπέραν.
Πριν κάτι χρόνια θυμόμαστε τον τότε πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, να έχει αλισβερίσια με τον ίδιο τον μεγαλοδύναμο και να σπικάρει μαζί του για το πώς θα κουμαντάρει τα ζοριλίκια που τραβούσε.
Ακούσαμε τις προάλλες την «παράκληση» που έψαλε το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ Θανάσης Καρτερός να μην γίνει σκόνη και θρύψαλα το κόμμα του. Διαβάσαμε το τροπάρι του Καμμένου για την «Υπέρμαχο Στρατηγό, που βρίσκεται κοντά σε κάθε στιγμή της ζωής μας». Πήραμε πρέφα την ψαλμό του Κούλη που ζητάει «τη βοήθεια και τη δύναμη της Παναγίας» για να τα καταφέρει να γίνει Χαλίφης στην θέση του Χαλίφη.
Αυτό που μου ‘ρχεται στην γκλάβα μου θα το πω και ας θεωρηθεί ασέβεια. Αυτοί που μένουν στα επουράνια έχουν άλλα νταλαβέρια και δεν τους μένει καιρός να ασχοληθούν με τις φτιάξεις που ‘χουμε ‘μεις στα μέρη μας.
Αν ήταν διαφορετικά δεν θα ‘πιαναν τόπο οι πενιές του Μπάτη (και σε άλλο χαβά του Διονυσίου) που ζητούσε απ’ τον πανάγαθο ακρόαση, αιτούμενος αλλαγή πλανήτη;
Θα ήταν χωρίς αντίκρισμα οι ολονυχτίες που έκανε με τον μπαγλαμά του ο Μίμης Γκιουλέκας παρακαλώντας τον θεό να του φυτρώσει χασισιές;
Αλλά κι ο άλλος, ο ανώνυμος ρεμπέτης που εκλιπαρούσε τον μεγαλοδύναμο να ρίξει λίγη τουμπεκί πάνω στον αργιλέ του δεν θα έπρεπε να έχει εισακουστεί;
Δημοσίευση σχολίου