Της Τ. Γ.
Αν ο Λουντέμης είχε γνωρίσει τον Τσίπρα, ίσως γι αυτόν να 'χε γράψει πως "ειπώθηκαν τόσα ψέματα που ντράπηκαν τα ίδια, μιας και δεν ντρέπονταν τα στόματα που τα 'λεγαν".
Το όνειδος της αριστεράς, το πλυντήριο των νεοφιλελέ πολιτικών, 'κείνος που με τη στάση του έκανε να φαίνεται μύθος, το ήθος της αριστεράς, αυτός που απ' όλες τις προεκλογικές δεσμεύσεις του το μόνο που πραγμάτωσε ήταν "η συμμαχία με το διάβολο", προς ίδιον πάντα όφελος, αφού μαγάρισε την Καισαριανή, πήγε σήμερα να βεβηλώσει και το μνημείο του Ν. Μπελογιάννη.
Αραγε την ώρα που ξεστόμιζε πως "ο Ν. Μπελογιάννης έγινε σύμβολο του αγώνα για την ειρήνη και τη δημοκρατία", διόλου δε συλλογίστηκε τί συμβολίζει ο ίδιος στο νου και την ψυχή κάθε έντιμου ανθρώπου;
Κι όταν κοιτούν κατάματα την ιστορία, όπως μας πληροφόρησε ο κ. πρόεδρος της βουλής, με ποιο τρόπο εμπνέονται απ' τους αγωνιστές οι Τσιριμώκοι των ημερών μας;
Ρητορικά ερωτήματα που απλά προσπαθούν να δώσουν διέξοδο στην οργή μας...
Μα όσες επισκέψεις κι αν κάνουν σε τόπους ιερούς, την δική τους ανίερη συμπεριφορά δεν μπορούν να σκεπάσουν ... Οσες αναφορές κι αν κάνουν στην μεγαλοσύνη γνήσιων αγωνιστών, την δική τους ουτιδανότητα δεν μπορούν να καλύψουν...
Τουναντίον πιότερο φαίνεται η δική τους γύμνια, πιότερο κραυγάζει η δική τους αναξιοπρέπεια...
Αν ο Λουντέμης είχε γνωρίσει τον Τσίπρα, ίσως γι αυτόν να 'χε γράψει πως "ειπώθηκαν τόσα ψέματα που ντράπηκαν τα ίδια, μιας και δεν ντρέπονταν τα στόματα που τα 'λεγαν".
Το όνειδος της αριστεράς, το πλυντήριο των νεοφιλελέ πολιτικών, 'κείνος που με τη στάση του έκανε να φαίνεται μύθος, το ήθος της αριστεράς, αυτός που απ' όλες τις προεκλογικές δεσμεύσεις του το μόνο που πραγμάτωσε ήταν "η συμμαχία με το διάβολο", προς ίδιον πάντα όφελος, αφού μαγάρισε την Καισαριανή, πήγε σήμερα να βεβηλώσει και το μνημείο του Ν. Μπελογιάννη.
Αραγε την ώρα που ξεστόμιζε πως "ο Ν. Μπελογιάννης έγινε σύμβολο του αγώνα για την ειρήνη και τη δημοκρατία", διόλου δε συλλογίστηκε τί συμβολίζει ο ίδιος στο νου και την ψυχή κάθε έντιμου ανθρώπου;
Κι όταν κοιτούν κατάματα την ιστορία, όπως μας πληροφόρησε ο κ. πρόεδρος της βουλής, με ποιο τρόπο εμπνέονται απ' τους αγωνιστές οι Τσιριμώκοι των ημερών μας;
Ρητορικά ερωτήματα που απλά προσπαθούν να δώσουν διέξοδο στην οργή μας...
Μα όσες επισκέψεις κι αν κάνουν σε τόπους ιερούς, την δική τους ανίερη συμπεριφορά δεν μπορούν να σκεπάσουν ... Οσες αναφορές κι αν κάνουν στην μεγαλοσύνη γνήσιων αγωνιστών, την δική τους ουτιδανότητα δεν μπορούν να καλύψουν...
Τουναντίον πιότερο φαίνεται η δική τους γύμνια, πιότερο κραυγάζει η δική τους αναξιοπρέπεια...
+ σχόλια + 9 σχόλια
...Σε περιόδους ήττας, δυσκολιών, πολύτιμες υπηρεσίες στον αντίπαλο προσέφεραν τότε και προσφέρουν πάντα οι ριψάσπιδες του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος.
Όσοι έριξαν το ανάθεμα στη σοσιαλιστική οικοδόμηση του 20ού αιώνα, απαρνήθηκαν τη σοσιαλιστική προοπτική, συνθηκολογούν με τον καπιταλισμό και σπέρνουν την ηττοπάθεια και τη μοιρολατρία στο λαό, στο όνομα του ρεαλισμού της υποταγής και του αρνητικού συσχετισμού, δικαιολογώντας με αυτόν τον τρόπο τη διάψευση των υποσχέσεων, τον ευτελισμό των προσδοκιών.
Φτάνουν σε σημείο να πλασάρουν το συμβιβασμό τους, μιλώντας για "επαναστάσεις" και "ανατροπές", εμφανίζοντας τον εαυτό τους ως συνεχιστές της ΕΑΜικής παράδοσης, των επαναστατικών παραδόσεων, των μεγάλων ταξικών και απελευθερωτικών αγώνων.
Κάνουν απεγνωσμένες προσπάθειες να εμφανιστούν ως συνεχιστές του αγώνα του ηρωικού ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ της ΕΠΟΝ, του ΔΣΕ, της ΕΔΑ των δεκαετιών του '50 και του '60, προσπαθώντας να καπηλευτούν αγώνες του λαού μας και φυσικά πάντα αποκόβοντας από αυτούς τους αγώνες το πραγματικό, το ριζοσπαστικό περιεχόμενό τους.
Αυτό που διδάσκει όμως η ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση, οι αγωνιστές σαν τον Μπελογιάννη, είναι η ασυμβίβαστη και αδιάλλακτη πάλη, όταν όλα τα "σκιάζει η φοβέρα και τα πλακώνει η σκλαβιά". Είναι το να μην υποτάσσεσαι σε έναν αρνητικό συσχετισμό δύναμης, σε έναν αντίπαλο που μπορεί να φαντάζει πανίσχυρος.
Έχουμε βαθιά εμπιστοσύνη στη δύναμη του δίκιου της εργατικής τάξης, του λαού μας. Είναι βαθύ "πιστεύω" μας αυτό που έγραφε ο μεγάλος μας ποιητής Γιάννης Ρίτσος από τον Άη Στράτη την ημέρα τη δολοφονίας του Μπελογιάννη:....
Επί ώρες το σύνθημα «Ένας αιώνας αγώνας και θυσία το ΚΚΕ στην πρωτοπορία» εναλλασσόταν με το «ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ, ΟΠΛΑ, ΔΣΕ, δόξα και τιμή στο ΚΚΕ».
Υπό το σύνθημα «Ούτε σε ξερονήσια ούτε σε φυλακές, ποτέ τους δεν λυγίσαν οι κομμουνιστές» ο Δημήτρης Κουτσούμπας ανέβηκε στο βήμα της εκδήλωσης για να απευθύνει χαιρετισμό
https://youtu.be/6CV1wTPWkgY
τους συντροφους του μπελογιαννη μπατση, καλουμενο , αργυριαδη ο τσιπρας ενταξει αυτος δεν τους ηξερε, ο κουτσουμπας; τον πλουμπιδη που εχει απολυτη συναφεια με (καταδικη, εκτελεση) του μπελογιαννη;
οι παρατηρησεις απο την ακροαση των λογων των πανω πολιτικων στην εκδηλωση
Μια εικόνα χίλιες λέξεις
Αλήθεια πως αισθανόσαστε όταν βλέπεται τον γραμματέα σας να χαριεντίζεται με τον Νεοτσιριμόκο και τον παλαβιάρη
Ο Λεβέντης ως τι πήγε στην εκδήλωση; Μαλλον ως εκπρόσωπος της παράταξης που δολοφόνησε τον Μπελογιάννη
Οι Τυχοδιώχτες της πρώτης φοράς αριστερά δεν ήτανε που είχαν βάλει στο κόμμα τους ΚΚΕ εσωτερικου? Αυτό που έκραζαν τα γεράκια της άκρας δεξιάς με ποιον είσαι Μπελογιάννη με το ΚΚΕ εξωτερικού η με το ΚΚΕ εσωτερικού το χαφιέδικο τίτλο της φασιστικής πανούκλας μέχρι και αυτόν επιστράτευαν για να χτυπήσουν το ΚΚΕ το κόμμα του Μπελογιάννη το κόμμα των κομμουνιστών και τώρα οι τιμητές του Μπελογιάννη η αποστασία η προδοσία στα όρια της τρέλας
Σωστός Σαμιωτάκη. Της Ε.Κ του ...ΠΑΠΑΤΖΗ.... Σφαγέα του λαού Αθήνας Πειραιά τον Δεκέμβρη του 1944 που η ...ΕΔΑ... έγινε κολαούζος του δεν δίστασε να χρεώσει την Δολοφονία του Λαμπράκη στον Καραμανλή για να τον Αβαντάρει ενω ήξερε οτι η Εντολή δόθηκε απο το Παλάτι και τον έκανε ...γέρο της δημοκρατίας......
Η λευκή τρομοκρατία από την βάρκιζα κ μέχρι της αρχές του 50 έγινε δυστυχώς επί κυβερνήσεων κέντρου .Υπήρχαν βέβαια τιμητικές εξαιρέσεις που κάπως αντιτάχθηκαν στο όργιο αυτό , αλλά η γενική εικόνα δεν αλλάζει.Το σύνθημα "Τι Παπάγος το πλαστήρας" ήταν σωστό , μην πω κιόλας οτι αδικούσε τον Παπάγο ο οποίος ήταν εγκλειστός σε στρατόπεδο αυγκέντρωσης την ίδια ώρα που ο Πλαστληρας στην Γαλλία του Βισύ κινούνταν στα όρια του δωσιλογισμού.
Εδω συμφωνούμε απόλυτα.
Δημοσίευση σχολίου