Παρέμβαση Εκπαιδευτικών: Αγώνας ενάντια στον υποταγμένο συνδικαλισμό για την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ

Μπορείς να κόψεις όλα τα λουλούδια,

αλλά δεν μπορείς να εμποδίσεις την Άνοιξη να ‘ρθει.

Pablo Neruda

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, οι φετινές εκλογές για την ανάδειξη αντιπροσώπων της ΕΛΜΕ Χανίων στο 18ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ θα διεξαχθούν στις 31 του Μάη, δηλαδή σ' έναν εντελώς ακατάλληλο συνδικαλιστικά χρόνο. Δεν είναι μόνο η αποσυσπείρωση που χαρακτηρίζει αυτή την περίοδο τις διαδικασίες βάσης του σωματείου, μιας και δε συγκαλούνται καν γενικές συνελεύσεις για τα κρίσιμα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως εκπαιδευτικοί, είναι και η απογοήτευση που έντεχνα καλλιεργείται και διογκώνεται από την απουσία μιας ορατής -έστω- αγωνιστικής προοπτικής στον κλάδο. Αυτό το γεγονός μπορεί να επιδράσει αρνητικά στη συμμετοχή των συναδέλφων -ιδιαίτερα των πιο ανήσυχων και προβληματισμένων ανάμεσά τους- στην εκλογική διαδικασία, παρά το ότι οι αρχαιρεσίες αυτές είναι κρίσιμες, μιας και θα αναδείξουν το νέο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ για την επόμενη διετία. Με δεδομένο δε ότι σε καμία άλλη ΕΛΜΕ της χώρας δεν επιλέχτηκε αυτή η ημερομηνία, γίνεται φανερό πως η ακινησία και η αποχή ευνοεί τον κυβερνητικό συνδικαλισμό που φιλοδοξεί μ' αυτόν τον τρόπο να ελαχιστοποιήσει τις απώλειες από την αγανάκτηση των εκπαιδευτικών για την πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Η παράταξη των ΣΥΝΕΚ σαφώς επιθυμεί να μην αλλάξουν σε βάρος της οι συσχετισμοί στην ΟΛΜΕ, ώστε να συνεχίσει να προσφέρει τις "καλές της υπηρεσίες" στο Υπουργείο Παιδείας και την κυβέρνηση, όπως άλλωστε έκανε την προηγούμενη διετία, που τήρησε "σιγή ασυρμάτου" για τα σημαντικά θέματα που αντιμετωπίσαμε ως εκπαιδευτικοί.

Επίσης δεν μπορεί να αγνοεί κανείς ότι οι εκλογές της ΕΛΜΕ Χανίων διεξάγονται στην κορύφωση των εξεταστικών  διαδικασιών στα Λύκεια, γεγονός που συνεπάγεται  αυξημένες υποχρεώσεις των εκπαιδευτικών, τόσο αυτών που ενημερώνονται όσο και αυτών που συνδικαλίζονται, τουλάχιστον όσων  βρίσκονται στα σχολεία κάνοντας το υποχρεωτικό τους ωράριο και δεν έχουν μερική ή ολική απαλλαγή απ' αυτό...

Τέλος, η συμμετοχή στις εκλογές αυτές είναι ιδιαίτερα σημαντική και για έναν επιπλέον λόγο: από τον αριθμό των ψηφισάντων, αν δηλαδή είναι 750 + 1, θα εκλεγούν 8 αντιπρόσωποι, άρα η ΕΛΜΕ Χανίων θα έχει δύναμη 8 ψήφων για όλες τις αποφάσεις της ΓΣ των Προέδρων και της προκήρυξης απεργιακών κινητοποιήσεων για την επόμενη διετία που αναμένεται να επιχειρηθούν σαρωτικές αλλαγές στην εκπαίδευση.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, οι εκλογές αυτές διεξάγονται μέσα στη δίνη των προωθούμενων αναδιαρθρώσεων στους χώρους εργασίας, την εκπαίδευση και την κοινωνία που επιβάλλονται από το μεγάλο κεφάλαιο σ' ολόκληρη την Ε.Ε. Στην Ελλάδα μάλιστα που από το 2009 βρίσκεται στη μέγγενη ενός ιδιότυπου καθεστώτος "διεθνούς επιτροπείας", η αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται με τα μνημόνια διαρκείας απειλεί στο πέρασμά της να καταστρέψει ολοκληρωτικά τις κατακτήσεις των εργαζομένων (σε μισθό, σύνταξη, ασφάλιση, κ.λπ.) ενός ολόκληρου αιώνα. Αυτή τη "βρώμικη δουλειά" έχει αναλάβει να φέρει σε πέρας ο πάλαι ποτέ "κινηματικός" ΣΥΡΙΖΑ, που καλλιέργησε επικίνδυνες αυταπάτες για την εύκολη απαλλαγή του λαού από τον εφιάλτη των μνημονίων, για να φτάσει σήμερα ως κυβέρνηση να εφαρμόζει απαρέγκλιτα τις απαιτήσεις των δανειστών.

Ο αντιασφαλιστικός νόμος ανατρέπει τον κοινωνικό χαρακτήρα της Ασφάλισης μετατρέποντάς τη σε μεγάλο βαθμό σε ανταποδοτική. Με τις ρυθμίσεις του οι εργαζόμενοι -ανάμεσά τους και οι καθηγητές- καταδικάζονται να ξεζουμίζονται από την εργοδοσία μέχρι τα 65 τους χρόνια. Η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη καταργείται, την ίδια ώρα που τα δημόσια νοσοκομεία καταρρέουν από τις ελλείψεις σε χρηματοδότηση και προσωπικό. Τελευταία πράξη είναι το ξεπούλημα όλης της Δημόσιας Περιουσίας, αφού με μια μόνο νομοθετική πράξη δρόμοι, λιμάνια, αεροδρόμια, νερό, σχολική στέγη εντάχθηκαν στο ΤΑΙΠΕΔ, για να παραδοθούν κάτω του κόστους για έναν ολόκληρο αιώνα στα ξένα αρπακτικά.

   

Μετά την πρόσφατη συμφωνία στο Eurogroup η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προετοιμάζεται στις 18 Μαΐου να ψηφίσει στη βουλή νέα αντιλαϊκά μέτρα ύψους 4,5 δις ευρώ από το 2019 και μετά, βάζοντας το λαό στη μυλόπετρα των μνημονίων χωρίς τέλος. Η ΕΕ και το ΔΝΤ απαιτούν νέα λαϊκή αφαίμαξη με την επιβολή καινούργιων περικοπών στις συντάξεις, νέα μείωση του αφορολόγητου, που θα σημάνει παραπέρα μειώσεις στους μισθούς όλων των εργαζομένων και άλλα αντιλαϊκά μέτρα, με επίκεντρο τις ιδιωτικοποιήσεις  και το συνδικαλιστικό νόμο.

Το Δημόσιο Σχολείο στον "αστερισμό" του 4ου μνημονίου

Με οδηγό τα πορίσματα του "εθνικού διαλόγου" το Υπουργείο Παιδείας και η κυβέρνηση σχεδιάζει να νομοθετήσει μια πρωτόγνωρη -για τα μεταπολιτευτικά δεδομένα- αντιδραστική τομή στην εκπαίδευση υψώνοντας νέους ταξικούς φραγμούς στη μόρφωση. Προτίθεται να εντείνει τα ταξικά–εξεταστικά πλέγματα κυρίως στις  τάξεις του "αριστοκρατικού" 2ετούς Λυκείου για λίγους και "εκλεκτούς". Με τις προτάσεις της η μεγάλη πλειοψηφία των 16άρηδων που προέρχονται από τα φτωχά - λαϊκά στρώματα προορίζονται να διοχετευθούν στη φθηνή κατάρτιση και τη μαύρη εργασία της μαθητείας σε ένα υποβαθμισμένο, συρρικνωμένο από τομείς και ειδικότητες ΕΠΑΛ ή και στην μη τυπική εκπαίδευση των προσαρμοσμένων πλήρως στις απαιτήσεις των επιχειρήσεων ΕΠΑΣ, αμέσως μετά το γυμνάσιο. Μέτρα όπως η μαθητεία, οι δημιουργικές εργασίες, η θεματική εβδομάδα, portfolio μαθητών κ.λπ. συμβάλλουν στην προώθηση της κακόφημης αυτοαξιολόγησης-αξιολόγησης της σχολικής μονάδας και τον αυταρχικό έλεγχο των εκπαιδευτικών.

   

Οι αξιολογητές ξανάρχονται: Την ίδια στιγμή μεθοδεύονται συστηματικά νέες ανατροπές στα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών με αιχμή για μια ακόμα φορά το διδακτικό ωράριο που αντί να επανέλθει στα επίπεδα του 2013, σχεδιάζεται να αυξηθεί και άλλο.

Κόβουν παντού από τη δημόσια εκπαίδευση: Ήδη τα χρόνια των μνημονίων έχουν χαθεί στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση 52.000 θέσεις εργασίας (από 186.000 το 2008 σε 134.000 το 2016). Με μηδενικούς διορισμούς για έβδομη χρονιά, με 7.000 λιγότερους αναπληρωτές από πέρυσι, αυξάνεται δραματικά η ανεργία στους απόφοιτους των καθηγητικών σχολών, επεκτείνεται η ελαστική εργασία όσων αναπληρωτών και ωρομισθίων απασχολούνται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου στην εκπαίδευση, γεγονός που ισοδυναμεί με την άρση της μονιμότητας. Στο όνομα της εξοικονόμησης πόρων, για λογαριασμό των πρωτογενών πλεονασμάτων, κάθε χρόνο χιλιάδες αναπληρωτές βρίσκονται αντιμέτωποι με το φάσμα της ανεργίας.

   

Το υπουργείο Παιδείας, για να καλύψει τα δραματικά κενά στην Ειδική Αγωγή, μονιμοποιεί το καθεστώς της συμπλήρωσης ωραρίου μετακινώντας εκπαιδευτικούς από τη Γενική Παιδεία με fast-track επιμορφωτικά σεμινάρια. Στους αναπληρωτές της ΕΑΕ δοκιμάζει την εφαρμογή του προσοντολόγιου της Διαμαντοπούλου, αμφισβητώντας το πτυχίο ως επαγγελματικό δικαίωμα στην εργασία και κατοχυρώνει το ατέλειωτο κυνήγι προσόντων και πιστοποιήσεων για μία θέση ελαστικής εργασίας. Οι επιλογές του υπουργείου Παιδείας υπηρετούν τους στόχους της δημοσιονομικής προσαρμογής και του περίφημου δημοσιονομικού «κόφτη». Την ίδια στιγμή οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί βρίσκονται σε καθεστώς πλήρους ευελιξίας και κινητικότητας με μετακινήσεις από βαθμίδα σε βαθμίδα, από τη τυπική στην άτυπη εκπαίδευση και όπου αλλού χρειαστεί.

    Η νέα δομή της ΤΕΕ σε συνδυασμό με:

    -τις συγχωνεύσεις-καταργήσεις τομέων και ειδικοτήτων,

   -την εισαγωγή της εφήμερης κατάρτισης και της κακόφημης "μαθητείας" – φτηνής ελαστικής εργασίας - δώρο στους εργοδότες.

    -την καταστρατήγηση του νόμου που προέβλεπε μείωση του αριθμού των μαθητών στο τμήμα, αν υπάρχουν μαθητές/-τριες με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και τη μετέπειτα ακύρωσή του,

    -την κατάργηση στα μονά τμήματα (1ο, 3ο, 5ο κ.ο.κ) της διδασκαλίας της Αγγλικής σε επίπεδα στο Γυμνάσιο (πρώτα στην Α' τάξη, έπειτα όμως στην Β' και τη Γ'),

    -την αλλαγή των ωρολογίων προγραμμάτων και τις διευρυμένες αλλαγές αναθέσεων, με αποτέλεσμα στα Γυμνάσια φέτος να υπηρετούν συνάδελφοι σε 3 και 4 σχολεία παράλληλα,

    -την κατάργηση της μείωσης του διδακτικού ωραρίου για τους υπεύθυνους εργαστηρίων Φυσικών Επιστημών και Πληροφορικής και την αφαίρεση από τους καθηγητές της Πληροφορικής της δίωρης υποστήριξης των ερευνητικών εργασιών,

    -την καταστρατήγηση, τέλος, του δικαιώματος της ελεύθερης επιλογής της β' ξένης γλώσσας (Γερμανικά και Γαλλικά) μετά τα Δημοτικά και στα Γυμνάσια,

δεν φαίνεται να εξυπηρετεί βέβαια τον "εξορθολογισμό" στη διαχείριση προσωπικού, αντίθετα επιβαρύνει με παραπάνω απλήρωτη εργασία τους εκπαιδευτικούς, δημιουργεί νέες δεξαμενές "πλεοναζόντων" και φυσικά υποβαθμίζει την ποιότητα της παρεχόμενης δημόσιας εκπαίδευσης.

Η κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα των εργαζομένων: 

Ξεπερνάμε όλα τα φράγματα που στήνει στο δρόμο μας η χρεωκοπημένη γραφειοκρατία των εργατοπατέρων-«συνδικαλιστών» τύπου Γ.Σ.Ε.Ε.-Α.Δ.Ε.Δ.Υ, των εκπροσώπων του παλιού και του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού (βλ. ΔΑΚΕ – ΠΑΣΚ – «παράταξη ΣΥΡΙΖΑ») που αρκούνται σε ασυντόνιστες «τουφεκιές στον αέρα» χωρίς σχέδιο και προοπτική με στόχο την αποκλιμάκωση και συνεπώς την ήττα των αγώνων μας, σπέρνοντας την απογοήτευση και τη μοιρολατρία.

Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα πάντως, αν θέλει να ανασυγκροτηθεί σε ταξική-αγωνιστική κατεύθυνση, οφείλει να βάλει στην άκρη και τους εκπροσώπους ενός σάπιου συνδικαλιστικού δικτύου παραγόντων, που τόσο καιρό συναγελάζονταν πολιτικά με τον ΣΥΡΙΖΑ οικοδομώντας συμμαχίες με προφανή στόχο -πέρα από κάποια μικροκομματικά οφέλη- την προσωπική τους αναρρίχηση. Η απίστευτη ανεπάρκεια, η απύθμενη αυταρέσκεια, η ψευδεπίγραφη «επαναστατική ρητορική» και ο απίθανος, παραγοντίστικος ναρκισσισμός που χαρακτηρίζει όλο αυτό το φθαρμένο πολιτικό-συνδικαλιστικό προσωπικό, μαζί με την άτσαλη προσπάθεια οικειοποίησης κάθε αγωνιστικού σκιρτήματος της κοινωνίας αντάμα με την χειραγώγηση των διαδικασιών βάσης συνθέτουν μια αποκρουστική πραγματικότητα στη ζωή των σωματείων, η οποία απωθεί τους εργαζομένους από την οργανική ένταξή και την ολόπλευρη συμμετοχή τους σ’ αυτά.

   

Όσον αφορά στην ΕΛΜΕ Χανίων, μετά τις εκλογές που έγιναν το Δεκέμβρη του 2015 το προεδρείο που συγκροτήθηκε από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ (ΝΑΡ + ΣΕΚ), με την ουσιαστική στήριξη της ΛΑΕ και την ανοχή -τουλάχιστον- του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΣΥΝΕΚ) έχει επιβάλει μια αντιδημοκρατική λειτουργία στις συνεδριάσεις του ΔΣ επιλέγοντας συνειδητά να βγάζει τις αποφάσεις πάντα καθυστερημένα και κατόπιν εορτής, με αποτέλεσμα να αφήνει τους εκπαιδευτικούς ακάλυπτους την κρίσιμη στιγμή (βλ. την καθυστέρηση αντίδρασης στην αρχή της σχολικής χρονιάς στις περικοπές τμημάτων με "προτάσεις" του Προϊσταμένου, στις μετακινήσεις "υπεράριθμων" εκπαιδευτικών σε 3-4 σχολεία). Την ίδια τακτική εφάρμοσε και για τις Θεματικές  Εβδομάδες στα Γυμνάσια και τις Δημιουργικές Εργασίες στα Λύκεια, βγάζοντας επαναστατικές κορώνες εκ των υστέρων, αφού το Υπουργείο Παιδείας είχε ήδη προωθήσει  με αιφνιδιαστικό τρόπο τις δυσμενείς σε βάρος των συναδέλφων αλλαγές, κυρίως την περίοδο των διακοπών. Είναι περιττό βέβαια να τονιστεί πως αποτέλεσμα αυτής της τακτικής είναι η αποσυσπείρωση, όπως αυτή αποτυπώνεται από την αποχή των συναδέλφων στις ΓΣ και την απροθυμία συμμετοχής τους στις στάσεις εργασίας που εξαγγέλλονται και τις υπόλοιπες δράσεις.

ΑΓΩΝΑΣ ενάντια στη συνδιαχείριση και τον υποταγμένο συνδικαλισμό!

Η κρίση του σ.κ. διαπερνά και την ΟΛΜΕ, καθώς την τελευταία διετία οι δυνάμεις που συγκροτούν την πλειοψηφία και το προεδρείο της, ΣΥΝΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ) και ΔΑΚΕ (ΝΔ), σχημάτισαν από την πρώτη στιγμή μια "ιερή συμμαχία" με προφανή στόχο να την παραλύσουν, να φιμώσουν το λόγο της και να την οδηγήσουν σε χειροκροτητή στις βασικές επιλογές της κυβέρνησης και του υπουργείου Παιδείας.

   

Τα ΣΥΝΕΚ υποτάσσουν το συνδικαλιστικό κίνημα στη λογική των "μικρών και ρεαλιστικών στόχων", εντός του πλαισίου της κυβερνητικής πολιτικής. Παραποιούν και αλλάζουν αιτήματα του κλάδου π.χ για μαθητεία και αξιολόγηση, έτσι ώστε να παρουσιάζεται πως η κυβέρνηση υλοποιεί θέσεις του κλάδου. Η ΠΑΣΚ, μεταμφιεσμένη τώρα σε ΠΕΚ, επιχειρεί να ανακτήσει τις δυνάμεις της. Πέρα από τον άγονο συντηρητισμό της λεγόμενης ΑΟΚ αδιέξοδη είναι και η τακτική του ΠΑΜΕ που έχει επιλέξει τον απομονωτισμό και την περιχαράκωση, στάση που προφανώς δε συμβάλλει στο ξεδίπλωμα μαζικών ενωτικών αγώνων με στόχο την ανατροπή της πολιτικής της κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ.

Από την άλλη πλευρά, όλοι όσοι συμμετέχουμε στην "Παρέμβαση Εκπαιδευτικών για τη Ρήξη και την Ανατροπή" δραστηριοποιούμαστε με ανιδιοτέλεια -χρόνια τώρα- στο συνδικαλιστικό κίνημα. Δεν είμαστε "επαγγελματίες" συνδικαλιστές, που συνήθως επωφελούνται των αποσπάσεων και των αδειών, απέχοντας από τα διδακτικά τους καθήκοντα στην τάξη. Δεν είμαστε εγκάθετοι στο εκπαιδευτικό κίνημα, τοποθετημένοι κατόπιν συνεννοήσεων, χειρισμών και παρασκηνιακών διαβουλεύσεων μεταξύ κομμάτων της λεγόμενης "εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς" ή τάσεων (πρώην και νυν) του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είμαστε, τέλος, συνδικαλιστές-ευνοούμενοι της διοίκησης, για να "απασχολούμαστε" στα σχολεία που διατηρούμε την οργανική μας θέση ακόμα και με 0 ώρες σε μαθήματα πρώτης ανάθεσης χωρίς ποτέ να βγαίνουμε οργανικά ή λειτουργικά υπεράριθμοι.

Με συντομία πιστεύουμε πως: "Δεν είμαστε αυτό που λέμε, αλλά αυτό που κάνουμε"∙ αυτό είναι το κριτήριό με το οποίο μετράμε το συνδικαλιστικό και πολιτικό ανάστημα του καθενός "παράγοντα" της εκπαίδευσης∙ γι' αυτό θεωρούμε συντρόφους μας όσους δίνουν καθημερινά μάχες στα σχολεία τους στηρίζοντας στην πράξη, με αγώνες και όχι στα λόγια τους στόχους του ταξικού-εκπαιδευτικού κινήματος στη ΔΕ.

 

Επιδιώκουμε την ταξική αγωνιστική ανασύνταξη του συνδικαλιστικού και εργατικού κινήματος, ως αναγκαίο όρο για να ανατραπεί η πολιτική κυβέρνησης – κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ. Βρισκόμαστε στον αντίποδα του υποταγμένου, γραφειοκρατικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.

ΑΝΑΤΡΟΠΗ της πολιτικής Κυβέρνησης—Ε.Ε.—Δ.Ν.Τ.

Με τους αγώνες μας διεκδικούμε:

       

. Γενναία κρατική χρηματοδότηση της Εκπαίδευσης! Στήριξη της Ειδικής αγωγής.

. Ενιαίο Δημόσιο Δωδεκάχρονο Δωρεάν Σχολείο για όλα τα παιδιά! Αναβάθμιση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης! Επαγγελματικά δικαιώματα στους τίτλους σπουδών! Όχι στην κερδοσκοπία των πιστοποιήσεων και το χτύπημα των εργασιακών δικαιωμά­των! Όχι στη μαύρη ανήλικη εργασία της μαθητείας!

. Να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας! Συλλογικές συμβάσεις εφ’ όλης της ύλης - πραγματικές αυξήσεις! Κανένας εκπαιδευτικός με λιγότερα από 1000€! Να ξεπαγώσουν άμεσα όλα τα κλιμάκια! Να επανέλθουν άμεσα ο 13ος και 14ος μισθός!

. Μόνιμοι μαζικοί διορισμοί μονίμων εκπαιδευτικών! Κάλυψη όλων των πραγματικών κενών με άμεση πρόσληψη αναπληρωτών σε μία φάση σε όλα τα λειτουργικά κενά. Καμιά απόλυση αναπληρωτή.

. Να αποσυρθούν όλα τα κυβερνητικά μέτρα που αλώνουν τα εργασιακά μας δικαιώματα, συρρικνώνουν τα σχολεία και παράγουν "δεξαμενές πλεοναζόντων" εκπαιδευτικών! Κανένας εκπαιδευτικός χωρίς οργανική θέση.

. Να επανέλθει άμεσα το ωράριό μας στα προηγούμενα επίπεδα του 2013! Επαναφορά της μείωσης του ωραρίου των υπευθύνων στα εργαστήρια φυσικών επιστημών και πληροφορικής. Καμία υποχρεωτική μετακίνηση εκπαιδευτικού!

. Τμήματα με 20 μαθητές, 15 στις Ομάδες Προσανατολισμού, 10 στα εργαστήρια! Απόσυρση των εγκυκλίων για τις προϋποθέσεις λειτουργίας Ο.Π για τα ΓΕΛ και των τμημάτων γενικής παιδείας τομέων και ειδικοτήτων των ΕΠΑΛ.

. Άμεση ένταξη των προσφυγόπουλων στα Δημόσια Σχολεία! Σίτιση – περίθαλψη – φροντίδα για όλα παιδιά!

. Ανατροπή όλου του πλαισίου της αξιολόγησης, εσωτερικής - εξω­τερικής και αυτοαξιολόγησης που ανοίγει το δρόμο σε απολύσεις, βα­θαίνει τη φτώχεια των εκπαιδευτικών και οδηγεί στο κλείσιμο τα σχο­λεία. Δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες στα σχολεία! Κάτω τα χέρια από τα συνδικάτα και τα σωματεία μας!

                                                                       

Χανιά, 10 του Μάη 2017