Αθήνα 22 Ιούλη 1943 - Παλλαϊκό ματοβαμμένο συλλαλητήριο - Αφιέρωμα στην 17χρονη Επονίτισσα Παναγιώτα Σταθοπούλου

Σαν σήμερα στις 22 Ιούνη του 1943 είχαμε ένα μεγαλειώδη συλλαλητήριο στην Αθήνα οργανωμένο απ’ το ΕΑΜ. Αιτία ήταν οι απόφαση των Γερμανών κατακτητών να αντικαταστήσουν με βουλγαρικά φασιστικά στρατεύματα τις δικές τους μονάδες κατοχής σε όλη την Μακεδονία,

Μόλις έγινε γνωστή η απόφαση των χιτλερικών η Κεντρική Επιτροπή του ΕΑΜ και η Κ.Ε του ΕΛΑΣ οργανώνουν μια τεράστια κινητοποίηση ματαιώνοντας την παράδοση της Μακεδονίας στους Βουλγάρους κατακτητές.

«Σε φοβερό, συνταρακτικό ξεσήκωμα κινήθηκε ξανά η Αθήνα και ο Πειραιάς. Το κύμα της λαϊκής πάλης που στα δυο χρόνια της σκλαβιάς ανεβαίνει όλο και ψηλότερα, χτες έφτασε στα μεσούρανα. Πάνω από τριάκοσες χιλιάδες άνθρωποι – άντρες, γυναίκες, γέροι, παιδιά- πλημμύρισαν το κέντρο της Αθήνας. Καιο αντιλάλησε η πολεμική τους κραυγή: Θάνατος στους Γερμανοϊταλούς κατακτητές, στους δορυφόρους τους και στους εθνοπροδότες» γράφει πρωτοσέλιδα ο «Ριζοσπάστης» στις 23 Ιούνη 1943.

Ας δώσουμε όμως τον λόγο στον Νίκο Καραντινό μέσα από τις σελίδες του «Ριζοσπάστη» να μας περιγράψει το γεγονός:

ΠΑΝΕΘΝΙΚΟΣ ξεσηκωμός. Ολόκληρη η Ελλάδα, πολιτείες και χωριά ζούσαν στου ΕΑΜ τους ρυθμούς σε συναγερμό για να ματαιωθούν των κατακτητών τα σχέδια που πρόβλεπαν την επέκταση της βουλγαρικής κατοχής. Σχέδιο, που, στην ουσία, αν πετύχαινε, θα οδηγούσε στο ξεκλήρισμα και στον αφανισμό της Μακεδονίας και της Θράκης.

ΑΣ θυμηθούμε το φλογερό εκείνο κάλεσμα, που απηύθυνε σε κάθε πατριώτη η ΚΕ του ΕΑΜ: «...Να ενωθούμε σ' ένα πανεθνικό, παλλαϊκό μέτωπο για τη σωτηρία της Μακεδονίας, για το ξεσκλάβωμα της χώρας». Αυτά τόνιζε, στο κάλεσμά του, το ΕΑΜ. Να θυμηθούμε, όσοι τη ζήσανε, όσοι την κρατούν φωτιά αναμμένη στην καρδιά τους εκείνη τη γιγάντια λαοθάλασσα, που για πολλές ώρες τρικύμιζε στην Αθήνα και ως τις πιο μακρινές άκρες της ελληνικής γης.

ΠΟΙΟΣ συναγωνιστής απ' όσους έλαχε να ζήσουν, να δούνε, εκεί στη γωνία, στην τράπεζα, τη σπαθάτη εκείνη κοπέλα, τη 18χρονη Παναγιώτα Σταθοπούλου και την Κούλα Λίλη, τον Θώμη Χατζηθωμά, τον Θανάση Τεριάκη ν' αψηφούνε τα τανκς και το θάνατο. Κι αυτή ακριβώς είναι η στιγμή που θα διαλέξει να θυμηθεί και να χαράξει αιώνια για τα ελληνικά νιάτα της Αντίστασης ο καθηγητής και πρόεδρος της ΠΕΕΑ Αλέξανδρος Σβώλος.

Σ' ΕΚΕΙΝΗ τη συνέντευξη, στο περιοδικό μας, τη «Νέα Γενιά», ο Αλ. Σβώλος, ανάμεσα στ' άλλα, μας έλεγε, σε μια δική του δωρική διατύπωση και τούτα τα λόγια: «...Σας είδα ηρωικά αγόρια και κορίτσια, σας είδα μια πυρωμένη μέρα τον Ιούλιο του 1943 να τρέχετε σ' έναν καλπασμό προς το ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ