Η Harakat Ahrar al Sham al Islamiyya είναι ένας συνασπισμός πολλών ισλαμιστών και σαλαφιστών, μονάδες που συγχωνεύτηκαν σε μία ενιαία ταξιαρχία προκειμένου να καταπολεμηθεί η Συριακή κυβέρνηση υπό την ηγεσία του Μπασάρ αλ-Άσαντ.
«Τον Ιούλιο του 2013, είχε 10.000 έως 20.000 μαχητές. Είναι η κύρια οργάνωση που λειτουργεί κάτω από την ομπρέλα του Ισλαμικού Μετώπου. Με πάνω από 20.000 μαχητές το 2015, έγινε η μεγαλύτερη ομάδα ανταρτών στη Συρία μετά τον FSA» Η Ahrar al sham και Jaysh αλ-Ισλάμ είναι οι κύριες ομάδες ανταρτών που υποστηρίζονται από την Τουρκία και τη Σαουδική Αραβία.
Η ομάδα έχει ως στόχο να δημιουργήσει ένα ισλαμικό κράτος σύμφωνα με το νόμο της Σαρία, όπως ακριβώς ο ISIS, ενώ στο παρελθόν έχει συνεργαστεί με την al-Nusra, θυγατρική της Αλ-Κάιντα. Αν και οι δύο αποτελούν μείζονες ομάδες ανταρτών με παρόμοιες ισλαμικές ιδεολογίες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή Ilbid, η Ahrar al-Sham δεν συγχέεται με Tahrir al-Sham (πρώην Al-Nusra), που άλλοτε συνεργάζεται κι άλλοτε την πολεμά.
Οι μισθοφόροι αυτοί κάλεσαν ενισχύσεις από την Τουρκία, στην ουσία έκαναν έκκληση για νέα επέμβαση στην Ilbid (Βόρεια Συρία) με πρόσχημα να νικήσουν την HTS, τους άσπονδους συμμάχους τους, στις σφοδρές μάχες που ξέσπασαν μεταξύ τους. Η HTS μπορεί να συγκριθεί με τον ISIS ως προς τις τακτικές και την ιδεολογία. Ο ISIS νίκησε τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης στην Ανατολική Συρία στις αρχές του 2014 για να διακηρύξει χαλιφάτο λίγους μήνες αργότερα. Οι Τούρκοι τελικά εισέβαλλαν με αφορμή τον ISIS. Τώρα πάνε να επαναλάβουν το κόλπο.
Οι μισθοφόροι τρομοκράτες είναι ίδιοι. Επειδή είναι μισθοφόροι 1) Είναι αναλώσιμοι 2) Μπορούν να κάνουν οτιδήποτε διατάξουν τ’ αφεντικά τους, ακόμα και να αποκεφαλίσουν την ίδια τους τη μάνα, αν είναι πολλά τα λεφτά. Άρα δεν έχουν ενδοιασμό να μάχονται μεταξύ τους. Υπάρχουν κι άλλοι λόγοι που σφάζονται: Ο πόλεμος έχει κριθεί, οι ίδιοι απέτυχαν παταγωδώς να ρίξουν τον Άσαντ. Επίθεση στον Αραβικό Συριακό Στρατό σημαίνει νέα βέβαιη καταστροφή γι αυτούς. Η HTS αναλαμβάνει λοιπόν το ρόλο του ISIS τώρα που οι τρομοκράτες του τρέχουν πανικόβλητοι να κρυφτούν από τους Σύριους και τους Κούρδους μαχητές.
Σήμερα η συγκυρία ευνοεί την Τουρκία για να επέμβει: Ο Συριακός Στρατός έχει στραφεί στην Κεντρική Συρία, όπου απελευθερώνει όλο και περισσότερα εδάφη από την τυραννία του ISIS, ενώ ο κύριος όγκος των Κούρδων είναι στη Ράκκα και κυνηγά τους ισλαμοφασίστες. Θεωρείται βέβαιο πως μετά τον ISIS σειρά έχουν τα καθάρματα της δήθεν μετριοπαθούς «αντιπολίτευσης», που τον ανταγωνίζονται στις σφαγές αμάχων, επομένως ο αιματηρός πόλεμος στη Συρία θα τελείωνε. Αυτό δεν το θέλουν κάποιοι: Ισραηλινοί, Αμερικάνοι, Τούρκοι, Σεΐχηδες κοκ, αφού η επένδυσή τους ώστε να καταλάβουν τη Συρία θα πήγαινε στράφι.
Έτσι με τις συγκρούσεις μεταξύ τους οι πρώην συνεργάτες, οι αντίπαλες συμμορίες των μισθοφόρων, τσακώνονται για τη λεία, που όσο πάει και λιγοστεύει. Ταυτόχρονα δίνουν μια ευκαιρία στον Τουρκικό στρατό να γνωρίσει καινούργιες ήττες και να έχει πάρα πολλούς νεκρούς. Οι Σύριοι δεν έχουν καμία διάθεση να γίνουν Κύπριοι, δηλαδή να διχοτομηθεί η χώρα τους, ούτε φυσικά οι γενναίοι Κούρδοι θα αφήσουν την Τουρκία να τους υποδουλώσει. Ο χρόνος του Σουλτάνου μετρά αντίστροφα. Πολύ σύντομα το σχέδιο για Οθωμανική Αυτοκρατορία θα διαλύσει την Τουρκία.
Όποιος θέλει τα πολλά χάνει και τα λίγα. Πάντοτε οι «Μεγάλες Ιδέες» είχαν καταστροφικά αποτελέσματα, ιδιαίτερα όταν τις εφάρμοζαν «μικροί» αλαζόνες πολιτικοί.
Δημοσίευση σχολίου