Το βλέμμα του Κουφοντίνα καθαρό, όπως πάντα. Ο εχθρός δεν τον έχει αγγίξει. (Κείμενο του Γ. Καλαϊτζίδη για το τι προηγήθηκε και τι συνέβη στην συνάντηση του με τον Δ. Κουφοντίνα)

Πηγή: Γιώργος Καλαϊτζίδης - f/b 

Μεγάλη μέρα σήμερα. Ξεκίνησα να πάω στις φύλακες Κορυδαλλού για να δω τον Δημήτρη. Πήγα πήρα με το μηχανάκι έναν σύντροφο από την ομάδα για να πάμε παρέα. Στο ύψος της Ομόνοιας μας σταμάτησαν 8 διας 2 ζητάδες 1 περιπολικό και δυο τζιπ ΟΠΚΕ.
Ουρλιαχτα "τα χέρια στο κεφάλι" και τα σχετικά. Μας πήραν και μας πήγαν ΓΑΔΑ για καμία ώρα.

Εχω βαρεθεί πλέον αυτήν την ιστορία και να την καταγγέλω, δεν έχει κάποιο νόημα.
Απλά κάποια στιγμή θα γίνει μαλακία και θα πέσει κανένας πυροβολισμός (από αυτούς).
Τους δίνει σήμα η κρατική ασφάλεια που με παρακολουθεί να με σταματήσουν και οι διας δεν ξέρουν ποιον σταματάνε και πάνω εκεί θα γίνει κανα ''ατύχημα''.

Τέσπα, μας αφήνουν και με τα πολλά καταλήγουμε Βαρνάβα σε ένα ταβερνάκι με διάφορους συντρόφους και φυσικά τον Δημήτρη. Πολύ όμορφες στιγμές. Το βλέμμα του Κουφοντίνα καθαρό, όπως πάντα, ο εχθρός δεν τον έχει αγγίξει.

Μπαίνει μέσα στην ταβέρνα ένας τυφλός ηλικιωμένος και ρωτάει: "Παιδιά δεν βλέπω, πείτε μου πού είναι ο Δημητρης;" 
Είχε έρθει ο παππούλης, τυφλός, από άλλη περιοχή να χαιρετίσει τον Δημήτρη...
Ρίγος...

Στην επιστροφή μαθαίνω ότι ο Κυριάκος πάλι στην βουλή είπε για τον "αρχηγό του Ρουβίκωνα που έγραψε στο φ/β ότι βγαίνει με άδεια ο μεγαλύτερος επαναστάτης''.
Αρχηγός στο Ρουβίκωνα δεν είμαι. Το πρόβλημα σου όμως δεν είναι αυτό. Το πρόβλημα σου Κυριάκο είναι ότι εσύ δεν μπορείς και δεν είσαι αρχηγός στην δεξιά παράταξη. Είσαι απλά η παρένθεση πριν τον Μπακογιάννη.

Ηταν μια ωραία μέρα σήμερα. Απέναντι από τον Δημήτρη, όπως καθόνταν στο ταβερνάκι, ο ουρανός είχε πάρει ένα κόκκινο χρώμα.
Του το χρώσταγε γιατί ο Δημήτρης του έδωσε την έφοδο του..

Β.Κ: Η μορφοποίηση του κειμένου είναι δικιά μας παρέμβαση