Για να κατανοήσουμε πως λειτουργεί ο εθνικισμός μερικά ιστορικά μαθήματα.
2/12/1952 σχεδόν τρία χρόνια πριν τα «Σεπτεμβριανά» (το πογκρόμ εις βάρος Ελλήνων και Αρμενίων στην Πόλη) ο Τούρκος Πρόεδρος, ο Τζελάλ Μπαγιάρ, αφίχθη στην Αθήνα, «σε μια ιστορική επίσκεψη που τότε θεωρήθηκε ως το έναυσμα της καθιέρωσης καλών και στενών σχέσεων φιλίας και γειτονίας ανάμεσα στις δύο χώρες». Η υποδοχή ήταν λαμπρή και θερμότατη.
«Στην εφημερίδα της Καβάλας "ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ", με ημερομηνία 2 Δεκεμβρίου 2017, ο αναγνώστης διαβάζει αναλυτική περιγραφή της τελετής υποδοχής, κατά την άφιξη του Τζελάλ Μπαγιάρ και των δυο βασιλέων στο λιμάνι της πόλης. Μάλιστα, όπως τονίζει μιλώντας στο ΑΠΕ ΜΠΕ ο ιστορικός ερευνητής Κώστας Παπακοσμάς, "οι μεγαλύτεροι στην ηλικία συμπολίτες μας, μαθητές τότε του δημοτικού, θυμούνται ακόμα καθαρά την επίσκεψη εκείνη αφού όλα τα σχολεία υποχρεώθηκαν να παρασταθούν στην υποδοχή και στο καλωσόρισμα στην πλατεία Ελευθερίας".
Το καλωσόρισμα έγινε στην τουρκική γλώσσα και στους επισκέπτες έριχναν άνθη κορίτσια με παραδοσιακές στολές. Όλοι οι κεντρικοί δρόμοι της πόλης, αλλά και το λιμάνι της μακεδονικής πόλης, είχαν σημαιοστολιστεί με ελληνικές και τουρκικές σημαίες, ενώ με άνθη και κορδέλες είχε στολιστεί η πλατεία Φουάτ (πλατεία Ελευθερίας σήμερα), όπου έγινε η επίσημη υποδοχή…».
Όλοι αυτοί ήταν Τούρκοι Μουσουλμάνοι; Ο Παύλος και η Φρειδερίκη; Όχι βέβαια. Αλλά τότε ο «κίνδυνος» ήταν οι Κομμουνιστές! Αργότερα ο κίνδυνος μεταφέρθηκε από το Βορρά στα Ανατολικά. Αμ οι Τούρκικες σημαίες; Που απαγορεύτηκαν σήμερα; Χαζομάρα.
Το άλλο μάθημα Ιστορίας είναι η συνθήκη της Λοζάνης. Η Τουρκία πήρε την Ανατολική Θράκη, την Ίμβρο, την Τένεδο, μια λωρίδα γης κατά μήκος των συνόρων με την Συρία, την περιοχή της Σμύρνης και τα Στενά. Παραχώρησε μεν τα Δωδεκάνησα στην Ιταλία, όπως προέβλεπε και η συνθήκη των Σεβρών (την οποία ουδέποτε αποδέχθηκε), αλλά χωρίς πρόβλεψη για δυνατότητα αυτοδιάθεσης.
Ανέκτησε πλήρη κυριαρχικά δικαιώματα σε όλη της την επικράτεια και απέκτησε δικαιώματα στρατιωτικών εγκαταστάσεων σε όλη την επικράτειά της εκτός της ζώνης των Στενών.
«Η Ελλάδα υποχρεώθηκε να πληρώσει σε είδος (ελλείψει χρημάτων) τις πολεμικές επανορθώσεις. Η αποπληρωμή έγινε με επέκταση των τουρκικών εδαφών της Ανατολικής Θράκης πέρα από τα όρια της συμφωνίας. Σε αντάλλαγμα, η Τουρκία παραιτήθηκε από όλες τις διεκδικήσεις για τις παλιές περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εκτός των συνόρων της και εγγυήθηκε τα δικαιώματα των μειονοτήτων στην Τουρκία. Με ξεχωριστή συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας αποφασίστηκε η υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών από τις δύο χώρες και η αποστρατικοποίηση κάποιων νησιών του Αιγαίου».
Τι ακριβώς δεν δέχεται ο Σουλτάνος από μια συμφωνία που ωφέλησε τόσο την Τουρκία; Καταλαβαίνει άραγε τι λέει; Ιστορία πάντως δεν ξέρει σίγουρα.
Για τη μειονότητα τώρα. Είναι Έλληνες ή Τούρκοι; Για τους Κομμουνιστές δεν υπάρχει ουσιαστική διάκριση. Υπάρχουν μόνο εργαζόμενοι που τους εκμεταλλεύονται οι πλούσιοι. Αυτή είναι και η μόνη πραγματική διαφορά.
Όμως! Θυμάστε που κάποιοι παπάδες ταύτιζαν την Ορθοδοξία με τον Ελληνισμό; Το Ελληνορθόδοξος σας λέει τίποτε;
Τα ίδια έκαναν και οι Τούρκοι εθνικιστές με τους Μουσουλμάνους, έστω κι αν είναι εντελώς διαφορετικά πράγματα θρησκεία με έθνος.
Τώρα λοιπόν τι θέλετε; Σύμφωνα με την προπαγάνδα χρόνων αντιδρούνε οι Έλληνες Μουσουλμάνοι.
Δημοσίευση σχολίου