Ο Μαξ Μέρτεν ήταν αυτός που εξόντωσε τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης κερδίζοντας τον τίτλο του χασάπη (ή δήμιου) της Θεσσαλονίκης. “Θεωρούνταν ο κύριος υπεύθυνος της γενοκτονίας των Εβραίων της πόλης, διατάσσοντας τη μεταφορά περίπου 45.000 ατόμων στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς, καθώς και την ευθύνη της λεηλασίας των περιουσιών τους, μέχρι και τυμβωρυχίας του εβραϊκού νεκροταφείου, που υπολογίσθηκε ότι ξεπερνούσαν σε αξία το τεράστιο για την εποχή εκείνη ποσό των 125.000.000 χρυσών φράγκων”. (wikipedia)
Φυσικά δεν τα πήρε όλα μόνος του. Έδωσε και μερικά ψιλά στους προδότες που κάρφωναν τους Εβραίους. Ήταν εποχή που λίγα τομάρια έγιναν πολύ πλούσιοι.
Ο περισσότερος κόσμος, βέβαια, πέθαινε από την πείνα.
Μετά τον πόλεμο ο Μέρτεν έγινε ανώτερος υπάλληλος του υπουργείου Δικαιοσύνης της Δ. Γερμανίας! “Δικαιοσύνη” όνομα και πράμα.
Το 1960 επιστρέψει στην Ελλάδα, για να υπερασπιστεί ένα άλλο νάζι εγκληματία! Ένα χρόνιο πριν “ο Καραμανλής δια νόμου έχει αποφανθεί πως οι Γερμανοί εγκληματίες πολέμου που έδρασαν εγκληματικά στην Ελλάδα δεν πρέπει να δικάζονται στην Ελλάδα αλλά στη Γερμανία. Που έχει σταματήσει προ πολλού να διώκει τα άξια της Γερμανικής πατρίδας τέκνα με το επιχείρημα πως δεν υπηρέτησαν το Χίτλερ τότε αλλά την πατρίδα”. (Β. Ραφαηλίδης).
Άραγε πως υπηρετήθηκε η Γερμανία στα Καλάβρυτα, το Κομμένο το Δίστομο, και τόσα άλλα χωριά;
Η Φρειδερίκη, εγγονή του Κάιζερ και μέλος της νεολαίας του Χίτλερ, πείθει εύκολα τον Καραμανλή να βγάλει διάταγμα, ώστε να δικαστεί το κάθαρμα στη Γερμανία! Να πέσει δηλαδή όχι απλά στα μαλακά, αλλά στα πούπουλα.
Έλα όμως που ο ναζί κελαηδάει λέγοντας, πως ο “Εθνάρχης” και κάμποσοι άλλοι πολιτικοί της ΝΔ, ήταν συνεργάτες του! Είχε πει μάλιστα πως διέθετε και φωτογραφίες.
Βέβαια χάρη στους Γερμανούς και Έλληνες πολιτικούς η υπόθεση θάφτηκε.
Ο ναζί απαλλάχθηκε για τις σφαγές στη Γερμανία, αλλά καταδικάστηκε (πάλι ερήμην) για συκοφαντία και πρόστιμο 70.000 δρχ. Συμπέρασμα; Καλύτερα να σφάξεις 45.000 αθώους παρά να κατηγορήσεις ένα πολιτικό!
Ο Ραφαηλίδης ισχυρίζεται, πως ο Καραμανλής ήταν ουδέτερος την περίοδο της Κατοχής, ενώ για τους άλλους οι κατηγορίες θα μπορούσαν και να ισχύουν. Βέβαια το μέγα σκάνδαλο ήταν η στάση του τότε Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησης. Στάση που προκάλεσε την αγανάκτηση του κόσμου. Η ΕΔΑ, που ήταν αξιωματική αντιπολίτευση, ήθελε να εξιχνιαστεί η υπόθεση αλλά τότε οι Γερμανοί ήταν “φίλοι μας”.
Όπως είναι σήμερα, όπως ήταν και στην Κατοχή.
Αντίθετα οι Κομμουνιστές ήταν “οι εχθροί”. Ήταν η εποχή των πιστοποιητικών κοινωνικών φρονημάτων, της βίας, της νοθείας, της τρομοκρατίας των παρακρατικών τραμπούκων.
Οι “πατριώτες” της Δεξιάς κατηγορούσαν το ΚΚΕ για αντεθνική στάση. Οι προδότες, που συνεργάζονται πάντα με κάθε κατακτητή, που καπηλεύονται την Πατρίδα, κατηγορούν όσους πραγματικά αντιστάθηκαν στους εισβολείς!
Τα παιδιά αυτών που σκότωσαν τον Άρη, όσων έδειχναν πίσω από την κουκούλα τους ήρωες της Αντίστασης, που έκαναν μαύρη αγορά θησαυρίζοντας από το θάνατο και τη δυστυχία, που μαζί με τους φασίστες εκτελούσαν, έκαιγαν, λεηλατούσαν και βασάνιζαν, μας κουνάνε σήμερα πάλι το δάκτυλο!
Είναι ώρα να τους υψώσουμε το δικό μας μεσαίο δάκτυλο λέγοντας ότι εχθρός είναι αυτός που μας πετάει στο δρόμο, που μας στερεί τα απαραίτητα για να ζήσουμε, που παρασιτεί εις βάρος μας. Αυτόν τον ταξικό εχθρό θα τον πολεμήσουμε μέχρι να νικήσουμε.
Δημοσίευση σχολίου