Στον ξύπνιο μου σου τραγουδώ κι όσο κοιμούνται οι άλλοι
Να γίνει ο ψίθυρος κραυγή να σηκωθούμε πάλι
Μια σπίθα θέλει ο ντουνιάς ν’ άψει φωτιές στους δρόμους
Για να καούν τα άδικα , να κάψουν και τους νόμους
Μια λάμψη ελπίδας κι ο ντουνιάς ότι του διώξει κάνει
Και πυρκαγιές μες τις καρδιές αμοναχός του βάνει
Έρχεται πάλι ο καιρός για γλέντια και παρέες
Γιατί οι στράτες της φωτιάς έχουν στιγμές ωραίες
Θα ρθεί καιρός κι οι αρφανοί θα φάνε και θα πιούνε
Τον ήλιο που θα σηκωθεί στους ώμους τους κρατούνε…
Δημοσίευση σχολίου