Λουίζ Μισέλ
Επιστολή στην Επιτροπή Χαρίτων
28.11.1872
Τον Δημήτρη Κουφοντίνα οι διώκτες του ποτέ δεν κατάφεραν να τον συλλάβουν. Το πιθανότερο είναι ότι δε θα το κατάφερναν ποτέ, αν δεν παρουσιαζόταν μόνος του στη ΓΑΔΑ. Ηταν μια πολιτική απόφαση και όχι μια προσωπική απόφαση. Παρουσιάστηκε για να υπερασπιστεί την οργάνωσή του, τη 17Ν, η πολιτική υπόσταση της οποίας κυλιόταν στη λάσπη εκείνο το βρόμικο καλοκαίρι του 2002, εν γνώσει του τι πρόκειται να υποστεί σε προσωπικό επίπεδο.
Τον δίκασαν ως αδικηματία «του κοινού ποινικού δικαίου», μολονότι γνώριζαν –και κατέστη ολοφάνερο στη διάρκεια της δίκης της 17Ν- ότι στα όσα του καταλόγιζαν σε ποινικό επίπεδο δεν υπήρχε ίχνος προσωπικού κινήτρου. Ολα ήταν αποτέλεσμα της πολιτικής δράσης μιας πολιτικής οργάνωσης.
Ως κρατούμενο, όμως, μολονότι τον είχαν δικάσει και καταδικάσει ως ποινικό αδικηματία, τον αντιμετώπισαν εφαρμόζοντας ένα καθεστώς εξαίρεσης σε σχέση με τα προβλεπόμενα από το ισχύον ποινικό και σωφρονιστικό καθεστώς. Δε χρειάζεται να τα θυμίσουμε, είναι γνωστά. Σημειώνουμε μόνο πως αυτό το ειδικό καθεστώς ήταν μια ακόμα επιβεβαίωση για όσους υποστηρίζαμε εξαρχής –και εξακολουθούμε να υποστηρίζουμε- ότι ο Δημήτρης Κουφοντίνας είναι πολιτικός κρατούμενος.
Στο πλαίσιο αυτού του καθεστώτος εξαίρεσης, στέρησαν από τον –κατ’ αυτούς- κοινό κρατούμενο Κουφοντίνα το δικαίωμα της άδειας, που έχει κάθε κρατούμενος. Επί χρόνια. Μολονότι πληρούσε όλες τις προϋποθέσεις.
Οταν, επιτέλους, δύο εισαγγελείς δεν έθεσαν βέτο στη σχετική απόφαση του Συμβούλιου της Φυλακής, όπως έκαναν οι προκάτοχοί τους, και ενέκριναν τις άδειες που αιτήθηκε ο Δ. Κουφοντίνας, διώχτηκαν πειθαρχικά! Για να ξαναπάρει άδεια ο Κουφοντίνας, χρειάστηκε να πραγματοποιήσει πολυήμερη απεργία πείνας, που οδήγησε τη βιολογική του υγεία στα όριά της. Οσοι τον έχουν συναντήσει βλέπουν ακόμα τα σημάδια αυτής της δοκιμασίας πάνω του.
Εν πάση περιπτώσει, οι άδειες άρχισαν ν’ αποκτούν χαρακτήρα κανονικότητας (μολονότι ψήγματα του καθεστώτος εξαίρεσης ακόμα επιβιώνουν: οι άδειες είναι ολιγοήμερες και στην αρχή δίνονταν με αυστηρό περιορισμό στα όρια της Κοινότητας Βαρνάβα, όπου βρίσκεται η κατοικία της οικογένειας Κουφοντίνα).
Οταν επιτέλους δόθηκε στον Κουφοντίνα η πρώτη άδεια για την Αττική, τα παπαγαλάκια της τρομοϋστερίας και τ’ αφεντικά τους βρήκαν άλλο τρομο-παραμύθι: «Κόβει βόλτες στην Αθήνα ο Κουφοντίνας»! Ολοι οι κρατούμενοι που παίρνουν άδεια έχουν δικαίωμα να κάνουν βόλτα στην Αθήνα, ο Κουφοντίνας όχι!
Το Σάββατο (χθες) άρχισε νέο σίριαλ. Με πηγή το ίδιο το υπουργείο Δικαιοσύνης, όπως αναφέρεται σε διάφορες ιστοσελίδες. Με ήξεις-αφήξεις και με ανεπίσημη διάψευση-«διάψευση» από «πηγές» του υπουργείου. Νέα άδεια στον Κουφοντίνα, αλλά χωρίς τα οδοιπορικά, είναι το «ρεζουμέ» της «είδησης».
Ελα, όμως, που ο Κουφοντίνας δεν έχει κάνει αίτηση για την επόμενη άδειά του (η οποία πράγματι θα είναι στα τέλη του Φλεβάρη). Οχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά επειδή είναι νωρίς για να υποβάλει την αίτησή του, της οποίας η υποβολή και η έγκριση από το Συμβούλιο Φυλακής είναι μια τυπική γραφειοκρατική διαδικασία (δεδομένου ότι ο πολιτικός κρατούμενος έχει τηρήσει –και με το παραπάνω- τους όρους όλων των προηγούμενων αδειών που πήρε).
Πώς ξαφνικά θυμήθηκαν τα παπαγαλάκια ν’ ασχοληθούν με την επόμενη άδεια του Κουφοντίνα, την οποία ακόμα δεν έχει αιτηθεί; Ανοίγουν το ζήτημα για να εξαναγκάσουν το Συμβούλιο Φυλακής να του κόψει τα οδοιπορικά των δύο ημερών.
«Ανακάλυψαν» ότι έχουν γίνει έργα στον Μαλιακό και η απόσταση από τη Φυλακή μέχρι τον Βαρνάβα είναι μικρότερη από 300 χιλιόμετρα, επομένως ο Κουφοντίνας δε δικαιούται οδοιπορικά! Μαζί μ’ αυτόν και όλοι οι υπόλοιποι κρατούμενοι της συγκεκριμένης φυλακής, φυσικά. Αν είναι να τιμωρηθεί ο Κουφοντίνας, ας τιμωρηθούν και όλοι οι υπόλοιποι.
Περιττεύει να θυμίσουμε ότι τα έργα στον Μαλιακό έχουν τελειώσει εδώ και χρόνια, αλλά ουδείς ποτέ ήγειρε ζήτημα οδοιπορικών για τους κρατούμενους που παίρνουν άδεια. Αλλωστε, όπου προβλέπονται οδοιπορικά (π.χ. στους πολίτες που πηγαίνουν για να ψηφίσουν ή στους στρατευμένους που παίρνουν άδεια), υπάρχει ένας υπολογισμός για την πόλη και όχι για το σημείο όπου βρίσκεται το σπίτι του ενδιαφερόμενου. Θα το αλλάξουν κι αυτό; ‘Η η συγκεκριμένη μέτρηση θα ισχύει μόνο για τον Κουφοντίνα (και αναγκαστικά και για τους υπόλοιπους κρατούμενους της Φυλακής της Κασσαβέτειας);
Οπως αντιλαμβάνεστε, το ζήτημα, έτσι όπως εγείρεται, είναι γελοίο. Και δε θα εγειρόταν ποτέ, αν κάποιοι δεν έβαζαν συνεχώς σε κίνηση τους διεστραμμένους εγκεφάλους τους, προκειμένου να μηχανευτούν προσκόμματα στην άσκηση ενός αναφαίρετου δικαιώματος του Δημήτρη Κουφοντίνα. Ετσι, η γελοιότητα αποκτά γκροτέσκα χαρακτηριστικά.
Εμείς θ’ απευθυνθούμε στον υπουργό Δικαιοσύνης. Μιχάλη Καλογήρου, έχεις υποχρέωση να βάλεις αμέσως τέλος σ’ αυτή τη γκροτέσκα γελοιότητα. Μην κρύβεσαι πίσω από άλλους. Αποκλειστικά δική σου είναι η ευθύνη. Αλλιώς, θα μείνεις στην πολιτική ιστορία ως ο νομικός που πέταξε στα σκουπίδια και την ελάχιστη νομική ευθυκρισία και κατρακύλησε σε επίπεδα γελοιότητας, προκειμένου ως υπουργός να υποστηρίξει το καθεστώς εξαίρεσης σε βάρος ενός κρατούμενου, που τυπικά τον θεωρείτε κοινό κρατούμενο, όμως ουσιαστικά τον αντιμετωπίζετε ως πολιτικό αντίπαλο του συστήματος. Μιχάλη Καλογήρου, φέρσου τουλάχιστον ως νομικός. Τήρησε τη νομιμότητα.
Πηγή: Κόντρα
Δημοσίευση σχολίου