Eδώ παπάς, εκεί παπάς, που είναι ο παπάς το 1821;
Να σου πω εγώ: Σφάζει άμαχους μουσουλμάνους, ενώ προδίδει τους χριστιανούς!
Όπα, θα μου πεις, δεν γίνονται και τα δυο.
Από τον ίδιο κληρικό ίσως όχι, αλλά τα πράγματα ήταν πολύ μπερδεμένα τότε. Θυμάσαι τον πόλεμο στη Συρία, που έλεγαν πως μπέρδεψαν πολλοί τα μπούτια τους; Ε τότε ήταν ακόμα χειρότερα. Κουβάρι. Σκέψου πως Κολοκοτρώνης, Ανδρούτσος, Καραϊσκάκης, μεταξύ άλλων, θεωρήθηκαν εχθροί της πατρίδας, προδότες!
Που χωρίς αυτούς όχι Επανάσταση δεν γίνονταν, ούτε απεργία!
Οι άλλοι, οι κοτζαμπάσηδες κι οι παπάδες - κυρίως οι ανώτεροι- ήταν σαν τον Πρόεδρο της ΓΣΕΕ. Βολεμένοι και με τους Τούρκους και με τους Έλληνες.
ΠΑΣΟΚ ΝΔ ΣΥΡΙΖΑ φεύγουν, κάποιοι μένουν να βασανίζουν συνέχεια.
Παπάς ο Παπαφλέσσας, παπάς κι ο προδότης που πήγαινε ραβασάκια στους Τούρκους κατά της Άλωση της Τριπολιστάς!
Ιερέας άρχισε τη σφαγή των αλλοθρήσκων στην Τριπολιτσά μόλις μπήκαν οι Έλληνες, Αρχιερέας κι ο Πατριάρχης που απειλούσε με Κόλαση τους Επαναστάτες!
Καλόγερος ο Σαμουήλ, καλόγερος κι ο καταδότης του Κατσαντώνη! "Σε πόσα ταμπλό το παίζεις, λέγε, σε πόσα ταμπλό..." Ρωτάει το τραγουδάκι την Εκκλησία.
Σε ένα, με το νικητή. Αυτόν θέλει ο Θεός! Το έπιασες τώρα τι έγινε με το παπαδαριό. Από ήσυχοι ραγιάδες, όσο νικούσαν οι Τούρκοι, φλογεροί επαναστάτες, όταν τους πήραν στα ποδάρια οι Έλληνες. Από συνεταίροι οι κοτζαμπάσηδες εχθροί. Ε ρε καπέλωμα! Καλέ τι καπέλο; Φέσι ως τον αστράγαλο!
Διαβάζω πολλά άρθρα για την Τριπολιστά. Άκουσα και τραγούδια. Έγινε αυτό, εκείνο, νικήσαμε, σφάξαμε κλπ.
Ακούτε πως γίνονταν τότε οι συμφωνίες και με ποιούς. Η βία ήταν καθημερινότητα κείνα τα χρόνια. Ειδικά από τους ισχυρούς. Κάποιοι γίνονταν κλέφτες. Μετά ορισμένοι από αυτούς άλλαζαν, έκαναν συμφωνία με το κράτος, πρόσφεραν κι υπηρεσία στο Σουλτάνο (αρματολοί).
Σου λέει "εκεί που θα τρέχουμε στα βουνά, κάνουμε ένα συμβόλαιο, του δίνουμε "ψωμί" (μισθό - προνόμια) και τρέχει ο πρώην κλέφτης για μας. Οι κλέφτες, οι ληστές, αν ήταν ικανοί, τους έκλεβαν όλους, αν ήταν μικρές οι συμμορίες μόνο τους φτωχούς, που ήταν κυρίως Έλληνες. Μην μπλέκουν με στρατό, δε συνέφερε.
Που λέτε, βιασμοί, βασανιστήρια, εμπρησμοί και φυσικά πλιάτσικο, ήταν της μόδας. Τους πλούσιους, τους απήγαγαν. Πολλά τα λεφτά Άρη.
"Γιλέκο του γραμματικού, κούπα του Μπουκουβάλα" για να μη "χαλάσει" (σκοτώσει) το βρέφος που πήρε μέσα από την κούνια, από την πλούσια χριστιανή! Λύτρα λοιπόν. Η λέξη κλειδί. "Για τα λεφτά τα κάνεις όλα..." Άμα δεν έχει ο άλλος, τι θα κάνει, κλέφτης θα γίνει; ΝΑΙ!!!
Οι αγάδες λοιπόν ήξεραν δυο πράγματα. Πως αν κρατήσουν το λόγο οι καπεταναίοι, οι αρχηγοί, οι ίδιοι θα τη γλυτώσουν εφόσον δώσουν. Οι παρακάτω; Αυτό είναι το δεύτερο που ήξεραν. Ότι "οι από κάτω" θα σφαχτούν! Νοιάζονταν; Όσο νοιάζονται σήμερα οι πλούσιοι, για τους φτωχούς. Καθόλου. θεωρούνταν αναλώσιμοι.
Διότι τότε υπήρχε και τ' άλλο. Πείνα καταραμένη. Πέθαινε κόσμος από πείνα κι αρρώστια. Σε τέτοιες συνθήκες απόλυτης εξαθλίωσης, τι γίνεται; Κοιτάει ο κόσμος να επιβιώσει. Πως θα τραφεί ασκέρι χωρίς ανεφοδιασμό, οργάνωση, βάσεις κλπ; Με το πλιάτσικο. Ό,τι προλάβει ν' αρπάξει ο καθένας. Πράγμα που ήταν διαδεδομένο και στους τακτικούς στρατούς. Φαντάσου τώρα στους επαναστάτες. Που ήταν στην ψωροκώσταινα κι είχαν και πόλεμο.
Βάλε τώρα την καταπίεση χρόνων, τη σκλαβιά, τις θρησκευτικές διαφορές, κυρίως όμως τη φτώχεια. Ακόμα και να 'θελαν, δύσκολα τους κράταγαν οι αρχηγοί. Χρειάζεται τεράστια πειθαρχία. Αλλά γιατί να θέλουν; Καθείς κοίταζε να αρπάξει. Ήταν το έθιμο που έμεινε ως σήμερα στους πολιτικούς.
Βλέπετε, δεν πρέπει να εξηγηθούν όλα σύμφωνα με τα τωρινά δεδομένα. Πριν το Κομμουνισμό ήταν άγρια τα πράγματα. Να το πούμε όμως κι αυτό, πως χάρη στους αγώνες για ανθρώπινα δικαιώματα σκεφτόμαστε σήμερα (ευτυχώς) διαφορετικά...
Δημοσίευση σχολίου