Η ανακοίνωση που έδωσε στην δημοσιότητα "ο πιο στοχοποιημένος πολιτικός μετά το 1989", σύμφωνα με τον ίδιο, Αντρέας Λοβέρδος, μετά από το αίτημα της Εισαγγελίας Διαφθοράς, να αρθεί η βουλευτική του ασυλία, ώστε να δώσει εξηγήσεις σαν ύποπτος τέλεσης του αδικήματος της δωροληψίας.μόνο πανικό δείχνει κατά την άποψη μας.
Κι αυτό γιατί εκφράσεις του τύπου ότι η εξέλιξη αυτή οφείλεται σε "πολιτική αλητεία μιας συμμορίας κακοποιών" και ότι θα "γυρίσει τη γη ανάποδα, προκειμένου οι υπεύθυνοι να λογοδοτήσουν από το εδώλιο του κατηγορουμένου"μας δημιουργούν την αίσθηση ότι περνάει απ' το μυαλό του Λοβέρδου, ότι το ενδεχόμενο να τραγουδάει "Τρίτη, Πέμπτη, μακαρόνια", δεν πρέπει να το αποκλείει.
Δεν ξέρουμε ποια θα είναι η όλη κατάληξη κι αυτού του σκανδάλου. Το παρελθόν, σε ανάλογες υποθέσεις, μας έχει διδάξει ότι ισχύει η λαϊκή ρήση "πολύ λάδι και τηγανίτα τίποτα".
Και στην συγκεκριμένη περίπτωση, αυτό δεν το ισχυριζόμαστε μόνο εμείς. Το έχει δηλώσει και ο καθηγητή συνταγματικού δικαίου Κώστας Χρυσόγονος -άλλο αριβιστικό τυχοδιωκτικό στοιχείο, κι αυτός, μόνο που στο επιστημονικό του αντικείμενο είναι ενημερωμένος: «Οι πιθανότητες να βρεθούν τελικά κάποιοι πολιτικοί κατηγορούμενοι στο ακροατήριο ποινικού δικαστηρίου και πολύ περισσότερο να καταδικαστούν, στο σκάνδαλο της Novartis, είναι από χλωμή έως τελείως αδύνατη».
Σημειώναμε πάντως σε περασμένη ανάρτησή μας ότι η πιο σημαντική εξέλιξη που προκύπτει, πάντα από πολιτική άποψη, είναι το πλήγμα που δέχεται ο κοινοβουλευτικός κρετινισμός.
Γίνεται δηλαδή ολοφάνερο ότι οι εκλογικοί συσχετισμοί δεν έχουν καμιά απολύτως σημασία από κοινωνική-ταξική άποψη.
Δημοσίευση σχολίου