Αμέσως μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας τον Φεβρουάριο 1945 ακολούθησε μια περίοδος η οποία αναφέρεται στην ιστοριογραφία ως λευκή τρομοκρατία. Ως κύρια χαρακτηριστικά της καταγράφονται οι ποικίλες διώξεις και μορφές βίας απέναντι στους οπαδούς και στις οργανώσεις του ΕΑΜ/ΚΚΕ και συχνά ενάντια σε κάθε φιλελεύθερο - δημοκρατικό στοιχείο.
Πράγματι, συγκεντρωτικά στοιχεία που αντλήθηκαν από βρετανικές και κυβερνητικές αναφορές αλλά και το ΕΑΜ έναν χρόνο μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας, στις αρχές του 1946, καταγράφουν 1.289 φόνους, 6.671 τραυματισμούς, 34.931 συλλήψεις, 31.632 βασανισμούς, 18.767 λεηλασίες και καταστροφές, 677καταστροφές γραφείων, 509 απόπειρες φόνων και 165 βιασμούς.
Οι δράστες των δολοφονιών είναι πρωτίστως οι δεξιές παρακρατικές οργανώσεις (953 φόνοι), η εθνοφυλακή (250 φόνοι), η χωροφυλακή (82 φόνοι) και τα βρετανικά στρατεύματα (4 φόνοι).
Η ωμή αυτή βία κυριάρχησε στη συλλογική μνήμη για την περίοδο, καταγράφηκε σε εκατοντάδες γραπτές και προφορικές μαρτυρίες και αποτυπώθηκε σε δεκάδες φωτογραφίες με πάνοπλους συμμορίτες να ποζάρουν αυτάρεσκα πίσω από κομμένα κεφάλια αριστερών.
Η λευκή τρομοκρατία ωστόσο είναι κάτι πολύ βαθύτερο και ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δημοσίευση σχολίου