Είναι ενδιαφέρουσα η άποψη πως ο Ύμνος εις την Ελευθερίαν ποίημα που έγραψε ο Διονύσιος Σολωμός το 1823, τμήμα του οποίου αποτελεί τον εθνικό ύμνο της Ελλάδας (από το 1865) και της Κύπρου από το 1966 είναι φασιστικός.
Είναι δύσκολο να το δεχτώ για τους εξής λόγους: Ο εθνικός ύμνος είναι ένα κομμάτι του Ύμνου στην Ελευθερία, οι πρώτοι στίχοι.
Σε αυτούς τους πρώτους στίχους δε βλέπω κάτι φασιστικό. Αν βλέπετε κάτι εσείς, παρακαλώ να το συζητήσουμε.
Το ζήτημα είναι πως το ποίημα γράφηκε για τους Επαναστάτες. Αν είναι φασιστικό, τι λογικό συμπέρασμα βγαίνει; Πως οι Επαναστάτες ήταν εθνικιστές; Αποδεχόμαστε δηλαδή τα όσα λένε οι δεξιοί; Η Επανάσταση γίνεται για να αλλάξει μια κατάσταση.
Οι φτωχοί που ξεσηκώθηκαν, βασανίζονταν καθημερινά. Υπήρχε λοιπόν πολύ μίσος. Κάποιοι κοτζαμπάσηδες σκεπτόμενοι λογικά θεώρησαν πως έπρεπε να πάνε με τους Επαναστάτες, αφού, αν αποτύχαινε η Επανάσταση οι Τούρκοι στην καλύτερη θα τους αφαιρούσαν τα προνόμια, ενώ πιθανότατα θα τους έσφαζαν μαζί με τους υπόλοιπους, ενώ αν πετύχαινε, θα τους σκότωναν οι Επαναστάτες.
Αυτοί κατόρθωσαν να καπελώσουν τελικά την Επανάσταση. Μην ξεχνάμε τις τεράστιες διαφορές κοτζαμπάσηδων - οπλαρχηγών. Μην ξεχνάμε πως έγιναν συγκρούσεις μεταξύ ομοεθνών μέσα στην Επανάσταση.
Εμφύλιος, φυλάκιση του Κολοκοτρώνη, και παρ' ολίγον εκτέλεση του ανθρώπου που έσωσε την Επανάσταση. Και δεν ήταν μόνο ο Κολοκοτρώνης. Πολλοί ήρωες είχαν παρόμοια τύχη με τον Ανδρούτσο, που τον πέταξαν Έλληνες και όχι Τούρκοι από την Ακρόπολη.
Κι ερχόμαστε στο σημείο της σφαγής της Τριπολιστάς. Έχουμε μιλήσει και για τα γεγονότα συμφωνούμε. Σφάχτηκαν άμαχοι κι όχι μόνο αυτό. Τα πτώματα αφέθηκαν επίτηδες άταφα με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί λοιμός. Πολλοί πλούσιοι Τούρκοι γλύτωσαν τη ζωούλα τους, αφού την αντάλλαξαν με αρκετά λύτρα.
Ως Μαρξιστές πρέπει να δούμε τις συνθήκες που έλαβε χώρα η σφαγή. Πρέπει να κατανοήσουμε το υπόβαθρο.
Αναμφισβήτητα φασιστικό ήταν αυτό που βίωναν οι υπόδουλοι λαοί, κυρίως οι χριστιανικοί πληθυσμοί, στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Αφόρητες συνθήκες, καμία Ελευθερία, καταπίεση, τρομοκρατία και ασυδοσία από τους πλούσιους Έλληνες και Τούρκους.
Οι Τούρκοι σε γενικές γραμμές ήταν πλουσιότεροι από τους Έλληνες, Σέρβους, Αλβανούς, Βούλγαρους κλπ. Το ίδιο και οι Εβραίοι. Φυσικά υπήρχαν και σ' αυτούς φτωχοί, αλλά όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό, όσο οι ραγιάδες. Ραγιάς ήταν ο μη Μουσουλμάνος και σήμαινε ο δούλος. Η τεράστια αυτή ανισότητα, οι χριστιανοί να μην έχουν κανένα δικαίωμα - πλην των κοτζαμπάσηδων - είχε τις επιπτώσεις της.
Μίσος για όσους είχαν έστω και λίγα περισσότερα από κείνους που δεν είχαν απολύτως τίποτε. Αν μπορούμε να συγκρίνουμε θα λέγαμε πως οι υποδουλωμένοι στους Τούρκους ζούσαν ακριβώς όπως ζούσαν οι χριστιανοί υπό την κατοχή των ισλαμοφασιστών του ISIS.
Μην ξεχνάμε πως η φασιστική αυτή τρομοκρατική οργάνωση των μισθοφόρων ήθελε να αναβιώσει το Χαλιφάτο με τελικό σκοπό την εξαφάνιση των μειονοτήτων. Αν δεν εξαφανίστηκαν οι μειονότητες στην Οθωμανική Αυτοκρατορία που είχε παρόμοιο σύστημα (Σουλτάνο) ήταν μόνο γιατί ήθελαν να τους εκμεταλλεύονται οικονομικά.
"Αν σφάξουμε τους ραγιάδες ποιος θα πληρώνει το χαράτσι". Αυτή ακριβώς η φράση που ειπώθηκε από τον Τούρκο αξιωματούχο δείχνει το λόγο που υπήρχε αργός προσηλυτισμός και όχι γενοκτονία των χριστιανών. Να τονίζουμε επίσης πως οι παπάδες ήταν διχασμένοι.
Έχουμε αναφέρει μια ακόμη καθαρά κοινωνική Επανάσταση λόγω της αύξησης των φόρων. "Χαράτζι, Χαρατζόπουλο" "αναζούλι, αναζουλόπουλο", φώναζαν οι Επαναστάτες το 1611 υπονοώντας τον νέο φόρο που επέβαλαν οι Τούρκο.
Τη νύχτα της 11ης Σεπτεμβρίου 1611 μπήκαν στα Γιάννενα, κατασφάξανε όσους Τούρκους βρήκαν και πυρπόλησαν το κτήριο του πασά. Μαντέψτε ποιοι τους απώθησαν. Οι Έλληνες προνομιούχοι, που ζούσαν στο Κάστρο! Όσο για τον αρχηγό και οργανωτή της Επανάστασης Διονύσιο Φιλόσοφο, ο Έλληνας αντίπαλος του (παπάς κι αυτός) τον αποκάλεσε "Σκυλόσοφο" και χαίρονταν με το φριχτό μαρτυρικό θάνατο από βασανιστήρια που υπέστη.
Κι ερχόμαστε στη σφαγή της Τριπολιτσάς: Ναι τους έσφαξαν. Μας κάνει εντύπωση; Την ώρα που μπήκαν οι Επαναστάτες στην πόλη έβλεπαν μπροστά τους αυτούς που τους αδικούσαν, τους ταπείνωναν, τους βασάνιζαν. Όσους χαίρονταν, όταν οι δήμιοι εκτελούσαν τους δικούς τους. Όσους τους λοιδορούσαν για τη δυστυχία τους. Όσους ήταν με τις αρχές, οι νομοταγείς, καλοί υπήκοοι του Σουλτάνου.
Αν μπορούσαν θα τους έτρωγαν ζωντανούς, τόσο ήταν το μίσος! Και ήταν ταξικό. Ήταν το μίσος του εντελώς φτωχού, του δούλου, του απόκληρου μπροστά στον "νοικοκύρη".
Έχουμε μια εικόνα για την Επανάσταση (αναφέρομαι γενικά στην Επανάσταση) μάλλον εξιδανικευμένη. Αγνοούμε ποιοι κάνουν τις Επαναστάσεις. Σίγουρα όχι οι βολεμένοι κι οι νομοταγείς. Επίσης θεωρούμε πως δεν θα υπάρξει βία ή πως η βία θα είναι περιορισμένη. Αν έχουμε τέτοια ιδέα, τότε ας κάτσουμε σπίτι μας.
Να καταδικάσουμε και την εκτέλεση των παιδιών του Τσάρου από τους Μπολσεβίκους. Ο Νικόλαος κυβερνούσε, τα παιδιά γιατί; Όσοι είναι κομμουνιστές βέβαια δεν κάνουν τέτοιες ερωτήσεις. Παρεμπίπτοντος η Ρωσική Εκκλησία τον έκανε άγιο!!!
Να αγιοποίησε άραγε κι όσους πήρε στο λαιμό του; Όσους διέταξε να σφαγιαστούν;
Με την κίνηση αυτή στην Τριπολιτσά, όσο σκληρή και να ήταν, εδραιώθηκε η Επανάσταση του 1821.
Ο Κολοκοτρώνης και οι υπόλοιποι οπλαρχηγοί ήξεραν καλά τι θα γίνει μόλις μπουν μέσα οι Επαναστάτες. Όμως μετά τη σφαγή οι Έλληνες του Μοριά είχαν μόνο μια επιλογή.
Να πάνε με την Επανάσταση, καθώς οι Τούρκοι δεν υπήρχε περίπτωση να αφήσουν ζωντανό κανένα τους μετά από αυτή. Το έδειξαν στη Χίο, τα Ψαρά, αλλά και την ίδια την Πελοπόννησο. "Ελευθερία ή Θάνατος". Αυτό ακριβώς έγινε.
Όσο κι αν δυσκολευόμαστε να το χωνέψουμε ήταν μια πράξη κυρίως Επαναστατημένων εξαθλιωμένων ανθρώπων.
Φυσικά υπήρχαν κι οι πλούσιοι που καπηλεύτηκαν. Αυτό όμως είναι άλλη ιστορία, παράλληλη, αλλά διαφορετική.
Η Επανάσταση θα έχει βία. Κανείς όμως δεν μπορεί να την κατηγορήσει γι αυτή τη βία, γιατί το παλιό καθεστώς είχε πολλή περισσότερη και η Επαναστατική βία είναι αποτέλεσμα της βίας της αυταρχικής εξουσίας.
Δημοσίευση σχολίου