Μια κλοπή, μια κρίση και οι κρίσεις.

"Καρδιά μου καημένη
πώς βαστάς και δε ραγίζεις
στον ψεύτη ντουνιά
τόση απονιά που αντικρίζεις"

Ούτε ψύλλος στον κόρφο του αξιωματικού που είναι υπεύθυνος για τη φύλαξη της αποθήκης με τα πυρομαχικά που χάθηκαν. Λέω "χάθηκαν" κι όχι "εκλάπησαν", διότι έχω μια φοβερή υποψία.
Καχύποπτος όπως πάντα και με την τάση να συνδυάζω κάποια πράγματα, νομίζω πως μερικοί καραβανάδες ανοίγουν σαμπάνιες με το ρεζιλίκι. Κι αυτό, γιατί εκτός από το τρέξιμο, που θα έχουν σίγουρα οι φαντάροι, θα πέσουν κεφάλια. Κεφάλια γαλονάδων.

Και τι γίνεται, όταν φεύγει ένας στρατηγός; Έρχεται ένας άλλος, εκλεκτός φυσικά της κυβέρνησης. Ο Κούλης, αφού άλωσε τα δικαστήρια, δεν είχε προλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ να βάλει πολλούς δικούς, έχει σίγουρα μια χρυσή ευκαιρία να βάλει τους δικούς του, προσωπικούς σωματοφύλακες.

Δεν έχει σημασία αν είναι άξιοι, αν έχουν προσόντα, η πίστη στον αρχηγό, η αφοσίωση στο κόμμα, αξίζουν για δέκα πτυχία. Τι δέκα; Εκατό, χίλια!
Να δείτε που και γι αυτό θα βγάλουν φταίχτη τον Τσίπρα. Ή το Σαμαρά αναλόγως, γιατί πολύ τον αντιπολιτεύεται τον Κούλη εσχάτως το antinews.

Βρε τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει... Το 1965. Φοβερή χρονιά. Αποστασίες, σκάνδαλα, παρακράτος... Κάποιος αντισυνταγματάρχης ονόματι Γεώργιος Παπαδόπουλος σκαρφίστηκε ένα άθλιο, ύπουλο, ελεεινό και βρώμικο κόλπο.

Για να γίνουν διώξεις και για να δικαιολογηθεί η ανικανότητά του δημιούργησε μια σκευωρία, μια προβοκάτσια. Το διαβόητο σαμποτάζ στον Έβρο. Σε μια μετακίνηση 24 οχημάτων ακινητοποιούνται τα 19 από βλάβες λόγω κακής συντήρησης! Χαμός! "Τι έγινε ρε Παπαδόπουλε"; Ρώτησαν οι στρατηγοί; "- Μου την πέσανε κομμουνιστές", είπε με θράσος ο τιποτένιος ψεύτης.

"Κομμουνιστική συνωμοσία, δολιοφθορά, τάισαν τα Τζέιμς ζάχαρη. Με την ινσουλίνη τα κρατάμε". Κι όλοι οι άλλοι ταΐστηκαν κουτόχορτο από τα ΜΜΕ.

Στο μεταξύ βρήκαν κάποιους με συγγενείς αριστερούς, τους ρήμαξαν στο ξύλο και φυσικά ομολόγησαν. Όχι μόνο πως έκαναν σαμποτάζ, αλλά και πως σκότωσαν τον JFK δυο χρόνια πριν! Άμα φας πολύ ξύλο, λες ότι σου κατέβει. Η αλήθεια βέβαια φάνηκε, αλλά αργότερα.
1965: Ήταν έτος χαράς για το Μητσοτάκη. Τότε αποστάτησε κι οδήγησε στη Χούντα και τα επακόλουθα. Τώρα, με το γιο του, ξανά μανούρα στο στράτευμα. Πολύ γκαντέμης είσαι ρε Κούλη. Ή πολύ πονηρός.

Πως το είπε ο Αννίβας; Εκεί που δεν υπάρχει δρόμος θα ανοίξουμε εμείς έναν. Aut viam inveniam aut faciam. Έτσι κι εσύ. Για να μη γίνει νέος σάλος με τις αντικαταστάσεις, σου παρουσιάστηκε η ευκαιρία από τον ουρανό να βάλεις 100% δικούς σου. Όχι πως υπάρχουν κομμουνιστές, αλλά κάποιος πασόκος μπορεί να ξέμεινε στο ΓΕΣ. Τώρα όλοι οι καραβάνες με το Μητσοτάκη. Κι οι καραβάνες έτοιμες για νέες μερίδες από τους εξοπλισμούς.

Μια και το αναφέραμε: Μην ανησυχείτε ρε, για όπλα. Αφού θα πάρετε άλλα, περισσότερα κι αόρατα. Να μην τα βρίσκουν να τα κλέβουν.