Έχουμε μιλήσει για τα παράσιτα, τους κόλακες και τα αισχρά φερέφωνα. Δούλοι των αφεντικών, προκλητικοί, αηδιαστικοί, λένε οτιδήποτε, φτάνει να πληρώνονται. Δεν πιστεύουν ούτε οι ίδιοι τα ψέματα που αραδιάζουν, όμως κάτι πρέπει να πουν, για να γεμίσουν το στομάχι τους.
"Το στομάχι είναι η ψυχή τους" για να παραφράσουμε το γνωστό σύνθημα των ηλιθίων ακροδεξιών καρνάβαλων. Μια και το αναφέραμε, να θυμίσουμε πως πριν τις εκλογές τα "παπαγαλάκια" αλυχτούσαν κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών. Όμως όταν o ο δεξιός ηγετίσκος αποφάσισε να εκτελέσει κατά γράμμα τις εντολές των Αμερικάνων (γιατί περί αυτού πρόκειται) έβγαλαν όλα τα "πτηνά" το σκασμό: Γύπες, παπαγάλοι και κότες με περικεφαλαίες.
Πάρα πολλοί από αυτούς τους ελεεινούς, έχουν μια συγκεκριμένη προϋπηρεσία. Υποστηρίζουν πως πριν ήταν στην αριστερά ή το ΚΚΕ. Ακόμα ένα ψέμα. Ποτέ δεν ήταν αριστεροί ή κομμουνιστές. Μπορεί να πέρασαν από κόμματα, να έγιναν ακόμα και μέλη κομμάτων, αλλά ότι έκαναν, το έκαναν για να φάνε.
Να χρησιμοποιήσουν αυτή την "προϋπηρεσία" για να έχουν περισσότερα "μόρια" ως τσανακογλείφτες της εξουσίας. Βλέπετε, όσο κι αν σιχαίνονται οι δεξιοί ψηφοφόροι τους προερχόμενους από την αριστερά, άλλο τόσο η ηγεσία τους, τους θεωρεί απαραίτητους για να κάνει την προπαγάνδα της. Αν μη τι άλλο ξέρουν τα πράγματα καλύτερα, "έχουν γνώση των αντιπάλων". Πάντα όμως ήταν, είναι και θα είναι στομαχόφρονες. Ούτε δεξιοί, ούτε φυσικά αριστεροί. Απλά οι στομαχόφρονες ταιριάζουν καλύτερα στη δεξιά. Μπορούν να παρασιτήσουν ανενόχλητοι, να φάνε όσο μπορούν.
Βεβαίως υπάρχει και το θέμα του ρεφορμισμού. Τέτοιοι παθογόνοι οργανισμοί ευδοκιμούν και στην "ιμιτασιόν αριστερά". Ιδιαίτερα όταν κυβερνάει. Κάθε εκμεταλλευτής χρειάζεται το "τσουτσέκι" του, τον "κολαούζο" του. Που θα γλείψει τον εξουσιαστικό πισινό και θα δικαιολογήσει κάθε κουταμάρα του αρχηγού. Ακόμα και το έγκλημα. Που θα τολμήσει να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα, να βρίσει τα θύματα, να ξεπλύνει με τα σάλια του τους διεφθαρμένους.
Αν ακούσετε κάποιον από τους κόλακες να λέει πως ήταν κάποτε αριστερός, να ξέρετε πως αυτό είναι το μεγαλύτερο ψέμα του. Ένας αριστερός δεν ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό του. Ούτε δικαιολογεί τα αδικαιολόγητα. Και βέβαια ο πραγματικός αριστερός δεν βουτάει το δάχτυλο στο μέλι. Σε καμία περίπτωση δεν είναι υποκριτής. Δεν κάνει αυτά που κατηγορεί τους άλλους. Οι κόλακες, το κάνουν.
Τα ρατσιστικά, ομοφοβικά, εθνικιστικά ψέματα προκαλούν θυμό κι αγανάκτηση, από όποιο φασιστοειδές κι αν λέγονται, ανεξάρτητα από το παρελθόν του. Όταν ο κόσμος αποφασίσει να ξυπνήσει και κυβερνήσουν πραγματικοί κομμουνιστές, είμαι απόλυτα σίγουρος πως αυτοί οι άθλιοι θα προσπαθήσουν να επιστρέψουν.
"Εντάξει μωρέ, λιποτάκτησα, σε πολέμησα μαζί με τους εχθρούς σου, αλλά τώρα γύρισα, να σου γλείψω τα πόδια. Δώσε κάτι να φάω". Σε αυτή την περίπτωση, το μόνο που πρέπει να πάρουν είναι μια γερή κλωτσιά στα πισινά τους. Είναι οι χειρότεροι όλων.
Δημοσίευση σχολίου