Στο
μεταξύ στο Λονδίνο, στη μητρόπολη του φιλελευθερισμού και πρωτεύουσα
της 5ης μεγαλύτερης οικονομικής υπερδύναμης, σε ιδιωτικοποιημένο δημόσιο
σχολείο που πήγα αυτή την εβδομάδα... (σαν κι αυτά που προωθούν
κάποιοι να φτιάξουμε κι εδώ δίνοντας τα λεφτά των φορολογουμένων σε
όποιον ιδιώτη γουστάρει να πειραματιστεί και να ανοίξει σχολείο με
κρατικό χρήμα), το καλύτερο free school της βρετανικής πρωτεύουσας σύμφωνα με τoυς επιθεωρητές του Ofsted, το σχολείο που ο Μπόρις Τζόνσον είπε ότι πρέπει να αποτελέσει πρότυπο
για τη χάραξη εκπαιδευτικής πολιτικής και την ιδιωτικοποίηση
περισσότερων σχολείων,
...σε αυτό το σχολείο λοιπόν, που στους
τοίχους του αντί για ζωγραφιές παιδιών κρέμονται κορνιζαρισμένες
δηλώσεις πολιτικών που εξυμνούν την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας
παιδείας, βάζουν τα κακόμοιρα φτωχά παιδιά της υποβαθμισμένης
περιοχής στην οποία λειτουργεί το σχολείο σε δωμάτιο απομόνωσης (lunch
isolation) ...ενώ τα υπόλοιπα τρώνε κανονικό γεύμα στην
τραπεζαρία και τους στερούν το γεύμα και τη συναναστροφή με τους
συμμαθητές ως τιμωρία, αν η οικογένειά τους δεν έχει πληρώσει για το
υποχρεωτικό ιδιωτικό catering.
Δεν ζει κι ο Βίκτωρ Ουγκό να τους περιγράψει...
Δεν ζει κι ο Βίκτωρ Ουγκό να τους περιγράψει...
Ελίνα Κρομμύδα
Δημοσίευση σχολίου