Και το κάνουν με τον πιο ωμό και προκλητικό τρόπο - έναν τρόπο που διαχέει οριζόντια στην ελληνική κοινωνία το σοκ, την ίδια στιγμή που τα μικροαστικοποιημένα κομμάτια της εργατικής τάξης είναι ανήμπορα να αντιδράσουν.
Το ελληνικό κράτος επιστρέφει στις πρωτοφασιστικές του (μεσοπολεμικές) νόρμες απροκάλυπτα και θωρακίζεται για να αντιμετωπίσει τους αγώνες (ταξικούς) που μέλλεται να έρθουν.
Οσο η εργατική τάξη και οι διανοούμενοί της θα κάνουν λόγο για αφαιρετικά σχήματα όπως το έθνος και ο λαός και θα φαντασιώνονται παλλαϊκούς ξεσηκωμούς τόσο οι «νόμιμοι ιδιοκτήτες της χώρας» θα προχωρούν στη εφαρμογή της πιο βίαιης ταξικής πολιτικής που γνώρισε ο τόπος τα τελευταία χρόνια και θα προσφέρουν χωρίς φειδώ θεάματα εξυμνώντας την πολεμική αρετή των Ελλήνων.
Απόσπασμα από κείμενο του Παναγιώτη Φρουτζή στην εφημερίδα "Documento"
+ σχόλια + 1 σχόλια
Οι έννοιες έθνος και λαός, κύριε Παναγιώτη Φρουτζή, δεν είναι αφαιρετικά σχήματα της φαντασίας ούτε έννοιες άνευ περιεχομένου. Είναι υπαρκτές κοινωνιολογικά κατηγορίες, με όλο το πλήθος των αντιφάσεων που περικλείουν μέσα τους. Οι μαρξιστές- λενινιστές βλέπουμε τις έννοιες αυτές στις πραγματικές τους διαστάσεις, χωρίς εξιδανικεύσεις, αλλά δεν είμαστε και εθνομηδενιστές, για να παραστήσουμε τους δήθεν προοδευτικούς. Οι δημοκρατικοί και οι εθνικοαπελευθερωτικοί αγώνες συχνά στην ιστορία λειτούργησαν ως οι καταλύτες των μετέπειτα κοινωνικοαπελεθερωτικών επαναστάσεων. Κατάλληλη στρατηγική και τακτική χρειάζεται από το επιτελείο της εργατικής τάξης. Ιδιαιτέρως δε στις εξαρτημένες από τον ιμπεριαλισμό χώρες, όπως η Ελλάδα. Μάλλον οι καθαρά εργατικές επαναστάσεις, που εσείς φαντάζεστε, είναι αφαιρετικά σχήματα για τέτοιες χώρες κι όχι μόνο. Αυτή είναι η διαλεκτική της κοινωνικής πραγματικότητας.
Δημοσίευση σχολίου