Γράφει ο Νίκος από τον ΒόλοΔιαβάζοντας αυτά τα κείμενα εκτιμήσεων για το Μεγάλο Δεκέμβρη, αποκαλύπτεται ξεκάθαρα και χωρίς περιστροφές ο διαχρονικά αντεπαναστατικός, ύπουλος και καταστροφικός ρόλος που έπαιξαν μέσα στο αριστερό κίνημα ο Κύρκος και ο Φαράκος.
Τελείως διαφορετική περίπτωση σε σχέση με τους δύο παραπάνω αρνητές και συκοφάντες της επανάστασης ήταν ο Χαρίλαος Φλωράκης, που όσες διαφορές κι αν είχαμε μαζί του για τη μεταπολιτευτική πορεία του ΚΚΕ,υπήρξε έντιμος κομμουνιστής που δεν πρόδωσε τις αρχές του, όσες υποχωρήσεις κι αν είχαμε γίνει λόγω της χρουτσοφικής λαίλαπας.
Σκέφτομαι σήμερα πόσο δύσκολο ήταν για τον Φλωράκη να κρατήσει μια πιο σωστή γραμμή, όταν επί 20 χρόνια είχε πλάι του σαν νούμερο 2 του κόμματός του την αρρώστια αυτή που άκουγε στο όνομα Φαράκος και που αντιπροσώπευε μια αδίστακτη δεξιά φράξια, στελέχη ρεφορμιστικά-αντεπαναστατικά,μασκαρεμένα σε δήθεν κομμουνιστικά...
Η πηγή λαθών του Χαρίλαου ήταν η διαρκής προσπάθεια συμβιβασμού με αυτά τα καρκινώματα. Το ίδιο ακριβώς που έκαναν όλοι οι συνεπείς κομμουνιστές στα σοσιαλιστικά κράτη που παρέμειναν στα ΚΚ και μετά το 1956-1963...
Αληθινή τραγωδία!
+ σχόλια + 11 σχόλια
Αντικομμουνιστες αντεπαναστατες οπορτουνιστε ηταν και οι τρει Καποιες μικροδιαφορες που εχαν σε τιποτε δεν διαφοροποιουνται Αυτοι και μερικοι ακομη της αριστερας εθαψαν
το αριστερο κινημα μετα την μεταπολιτευση
Φίλε Νίκο από τον Βόλο να το κοιτάξεις!
Και εμείς πίνουμε αλλά το ελέγχουμε...
Υγ.Αυριο με τον κηδεμόνα σου γιατί βρέθηκες αδιάβαστος σε ότι αφορά το μάθημα της επανάστασης.
Μια χαρά τα γράφει ο Νίκος ο μελιτο και οι παρέα του έχει χάσει τα όρια της κριτικής
Σχόλια σαν του unknown δεν νομίζω ότι αντέχουν σε όποιο περαιτέρω ...σχολιασμό. Τα εκλαμβάνω απλώς ως εκτονωτικά ανέκδοτα. Σε σχέση με το σχόλιο του melito να διευκρινίσω ότι για πολλά χρόνια την ίδια ακριβώς άποψη είχα και εγώ χωρίς να κάνω διακρίσεις, Ήταν τα πάθη στο χώρο του διασπασμένου κομμουνιστικού κινήματος τόσο έντονα που δεν μας άφηναν να δούμε νηφάλια τις διαφορές και να ξεχωρίσουμε αυτόν που απλώς κάνει λάθος από το συνειδητό εχθρό. Τώρα μετά την ήττα που βρήκε το κίνημα στο σύνολό του και με την πείρα της ηλικίας, βλέπω τα πράγματα πιο αντικειμενικά και χωρίς πάθη. Έτσι ξεχωρίζω σαφώς τον κομμουνιστή που έσφαλε από το συνειδητό και ύπουλο εχθρό του κομμουνισμού. Σε κάθε περίπτωση, όταν μιλάμε για επικούς αγώνες του λαού μας σαν του μεγάλου Δεκέμβρη και του ΔΣΕ το μήνυμα που πρέπει να κρατήσουμε όλοι, ανεξαρτήτως άλλων διαφορών, είναι:Όταν ένας λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας και του εξανδραποδισμού διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα!
Σχόλια σαν του Αλούπη είναι αυτά που εκλαμβάνω ως ανέκδοτα.Κατά λάθος έγραψα , unknown. Γιώργη κάνε απευθείας εσύ τη διόρθωση στο προηγούμενο σχόλιο.
Για τον alupi fr om melito Δυστυχως υπαρχουν χιλιαδες αγωνιστες συμπατριωτες μας
που εχουν μεσανυκτα για τον κατασβεστικο ρολο που επαιξαν ολοι αυτοι στην ηγεσια
της αριστερας που καταβαραθρωσαν την αριστερα και συνεχιζουν ακομα σημερα να κανουν
ενεπανορθωτη ζημια στην αριστερα Αυτους οφειλουμε να τους κερδισουμε γιατι στο κινημα
ολοι ειναι απαραιτητοι και δενπερισευει κανενας
melito: Δηλαδή αμφότεροι Κύρκος και Φλωράκης ήταν..."ηγέτες της αριστεράς"; Ο Χαρίλαος πότε ήταν "αντικομμουνιστής-αντεπαναστάτης-οπορτουνιστής"; Στο βουνό, στην πολιτική εξορία, σαν ΓΓ του διαλυμένου από την "αριστερά" ΚΚΕ;
Μelito συνέχισε τις βαθυστόχαστες πολιτικές σου αναλύσεις, προστάτεψέ μας από την ανεπανόρθωτη ζημιά και προετοίμασε το κίνημα της...αριστεράς για τη δεύτερη φορά αριστερά.
..."στελέχη ρεφορμιστικά και αντεπαναστατικά...
Ενώ όλοι οι υπόλοιποι και κυρίως ο Φλωράκης,βαρβάτοι επαναστάτες του κοινοβουλίου που ήθελαν ρε παιδί μου να
κάνουν την έφοδο στον ουρανό αλλά οι αντεπαναστάτες Φαράκος-Κύρκος φρέναραν!!!
Μετά έχω άδικο στον παραπάνω μου αστεϊσμό...
"Ο Μαρξ ήξερε να ξεκόβει ριζικά από τον αναρχισμό, που δεν κατάφερνε να χρησιμοποιεί ούτε το "στάβλο" του αστικού κοινοβουλευτισμού,ιδίως όταν ήταν φανερό πως δεν υπήρχε επαναστατική κατάσταση.Όμως ο Μαρξ ήξερε συνάμα και να υποβάλλει σε πραγματικά επαναστατική-προλεταριακή κριτική τον κοινοβουλευτισμό." (Β.Ι.Λένιν, Κράτος και επανάσταση, σελ.58, εκδ.Σ.Ε.) Προφανώς δεν θεωρώ ότι με ένα τσιτάτο απαντιέται το ζήτημα της συμμετοχής στον κοινοβουλευτισμό. Το παραθέτω όμως για να δείξω ότι επαναστάτες του πληκτρολόγιου, τύπου melito-alupis,βάζουν πολύ εύκολα ταμπέλες, ονομάζουν εξεγέρσεις και κινήματα οποιαδήποτε μάζωξη ανθρώπων και ονειρεύονται ότι κάνουν την επανάσταση με τους φίλους τους τους "αριστερούς", πάντως όχι με τους προλετάριους.
Οι μόνοι που δικαιούνται να μιλούν για το προλεταριάτο είναι οι ίδιοι οι προλετάριοι.
Οι αντί αυτών "γνώστες" και οι πεφωτισμένες "πρωτοπορίες" το μόνο που μπόρεσαν να δώσουν στο προλεταριάτο ήταν ένας σάπιος κρατικός καπιταλισμός.
Με το παραπάνω σχόλιό του προς τα γραφόμενα του μαστρο-Λάρι, ο φίλος συνομιλητής Αλουπης αποκάλυψε την πολιτική του ταυτότητα. Είναι οπαδός του αναρχισμού ή ελευθεριακού κομμουνισμού, ενός ιδεαλιστικού ρεύματος που καμιά σχέση δεν έχει με το μαρξισμό-λενινισμό, τον οποίο ακολουθώ εγώ και οι περισσότεροι από τους φίλους συνομιλητές αυτής της συζήτησης. Μεταξύ αυτών εγώ συμπεριλαμβάνω και τον melito του οποίου καταλαβαίνω απόλυτα τη διαφωνία στη δική μου σημερινή άποψη για τον Φλωράκη. Όταν πριν πολλά χρόνια και εγώ υιοθετούσα την άποψη της Μ-Λ οργάνωσης της ΣΑΚΕ, την ίδια απορριπτική θέση έπαιρνα απέναντι σε όλη την ηγεσία του "ρεβιζιονιστικού ΚΚΕ. Συνέβη απλώς το 1995 οι ηγέτες της ΣΑΚΕ, Λιόντος και Γιώτης, ξαφνικά να ...κηρύξουν πεπαλαιωμένο το μαρξισμό-λενινισμό και να επιδιώξουν ένα αναρχικό ελευθεριακό σχήμα αντί του κόμματος της εργατικής τάξης που μέχρι τότε είχαν σημαία τους. Έκτοτε λοιπόν οι δρόμοι μας χώρισαν οριστικά, οπότε και εγώ όπως και πολλοί άλλοι αναγκαστήκσμε να δούμε με διαφορετικό μάτι τις εκτιμήσεις μας για πρόσωπα και καταστάσεις στο επίσημο ΚΚΕ στο οποίο εντάχτηκε καλώς ή κακώς το μεγαλύτερο κομμάτι των Ελλήνων κομμουνιστών μετά τις τραγωδίες του 1956-1964 και την άλλη διάσπαση του 1968. Δεν διστάζω επομένως σήμερα να πω ότι προσωπικά επανεκτίμησα θετικά σε πολλά σημεία το ρόλο του Φλωράκη, ξεπερνώντας πολλές παλιές εμπαθείς κρίσεις, ενώ αντίθετα δεν εκτιμώ διόλου θετικά το νεοτροτσκιστικό κατήφορο της Παπαρήγα και της ομάδας της. Ιδιαιτέρως απορρίπτω τη στάση της Παπαρήγα απέναντι στα μεγάλα ορόσημα του ΚΚΕ και της Διεθνούς τα οποία οδήγησαν στην αντιφασιστική εποποιία και στο ΕΑΜ. Με τυχόν γραμμή Παπαρήγα τίποτε από αυτά δεν θα είχε συμβεί. Ούτε ΕΑΜ ούτε Αντίσταση ούτε γιγάντωμα του ΚΚΕ και απόκτηση επιρροής σε τεράστιες μάζες του ελληνικού λαού. Αυτή είναι η άποψή μου και δεν προτίθεμαι να μπω σε κόντρες με αναρχικούς ή τροτσκιστές. Άλλωστε εγώ ένα σχόλιο είχα στείλει για το Μεγάλο Δεκέμβρη, ο Γιώργης το πέρασε σαν άρθρο κι άρχισε μετά η ανούσια κόντρα που διαβάζουμε στα σχόλια αυτά. Καλή σας συνέχεια και ψυχραιμία!
Δημοσίευση σχολίου