“Θα ήθελα να έκανα Χριστούγεννα μαζί με τον Μανώλη Γλέζο. Και αναφέρω αυτόν, γιατί για μένα ο Γλέζος είναι ένα σύμβολο”. Αλέκος Αλεξανδράκης παραμονές Χριστουγέννων 1960.
Ο Μανώλης Γλέζος “γιόρτασε” 13 φόρες τα Χριστούγεννα στη φυλακή. Κάποιες από αυτές ήταν καταδικασμένος σε θάνατο.
Χιλιάδες άνθρωποι βασανίστηκαν, εξορίστηκαν, φυλακίστηκαν, εκτελέστηκαν ή δολοφονήθηκαν από τους δεξιούς δήμιους. Όσοι πίστεψαν πως η δεξιά άλλαξε στο παραμικρό μετά από τόσα χρόνια, κάνουν το μεγαλύτερο λάθος. Απλά ο κόσμος αηδίασε και δεν ανέχεται σήμερα κάποια πράγματα.
Πχ το να βάλεις τσιρότα στα DVD είναι γελοίο. Οι χουντικοί όμως παλαιότερα έβαζαν τσιρότα στους δίσκους. Το να απαγορεύσεις ένα βιβλίο ένα τραγούδι ή ένα έργο σήμερα είναι βλακεία. Το μόνο που θα καταφέρεις είναι να το παρακολουθήσουν και να το κατεβάσουν περισσότεροι.
Όμως στην χούντα του Παπαδόπουλου απαγορεύονταν ο Θεοδωράκης, ο Κολοκοτρώνης, ο Σοφοκλής ο Τσέχοφ και πολλοί άλλοι. Δεν κάνουμε καθόλου πλάκα, ήταν όντως τόσο ηλίθιοι.
Αν υπήρχε τότε το twitter θα γίνονταν χαμός από σχόλια. Φυσικά οι αντιφρονούντες θα χρησιμοποιούσαν VPN (Virtual Private Network) για να μην τους πιάσουν οι ρουφιάνοι και οι ΕΣΑ – SS - βασανιστές.
Ανέκδοτα υπήρχαν εκείνο τον καιρό και μάλιστα πάρα πολλά. Απλά προσέχαμε σε ποιον τα λέγαμε και κυρίως μην τα ακούσει ο ρουφιάνος της γειτονιάς. Δεν είχε αίσθηση του χιούμορ.
Το μεγάλο λάθος της χούντας, οποιαδήποτε χούντας, είναι πως οι πραξικοπηματίες θεωρούν πως όποιος μιλάει εναντίον τους είναι επικίνδυνος. Πράγματι όποιος μιλάει κατά του δικτάτορα έχει θάρρος και βέβαια δεν συμπαθεί καθόλου τα καθάρματα.
Όμως η αντιπάθεια στους τυράννους υπάρχει στην συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου. Πχ ο Κώστας Βουτσάς. Συχαίνονταν τους χουντικούς. Όμως έβγαζε φωτογραφίες μαζί τους γιατί φοβόταν.
“Όποιος δεν δέχονταν πρόσκληση από τον Παπαδόπουλο, έπαιρνε πρόσκληση για εξορία” είπε κάποτε και βέβαια είπε την αλήθεια. Εννοείται πως δεν τον κατηγορώ. Γιατί ξέρω. Εκατομμύρια φοβόταν. Μέχρι που η αηδία και η οργή ξεπέρασαν το φόβο στο Πολυτεχνείο. Και άρχισε η αντίστροφη μέτρηση.
Λίγοι είχαν θάρρος να τα βάλουν μόνοι με τα κτήνη. Ο Σπύρος Παράβας που μίλησε ανοιχτά κατά της δικτατορίας ήταν από τους τελευταίους που γύρισε από την εξορία. Το τι πέρασε δεν περιγράφεται. Και τι είπε;
“Όποιος καλά μας κυβερνά, θα είναι και δικός μας,
γύψο, κοντούς, τρελούς και τανκς, δεν θέλει ο λαός μας
Είπα πολλά και λάλησα και πρέπει να το στρίψω,
μη τύχει και με βάλουνε και μένα μες στον γύψο...”
Δεν πρόλαβε, τον έβαλαν αμέσως!
Οπότε ήρθε κι εμάς η ώρα να προσπαθήσουν να μας φιμώσουν. Πολλοί τα έχουμε περάσει ξανά, άρα δεν μας κάνει εντύπωση.
Το λάθος που κάναμε το 1974 ήταν που δεν κρεμάσαμε ανάποδα τους προδότες πραξικοπηματίες, όπως κρέμασαν οι Ιταλοί το Μουσολίνι. Μας την έφερε ο Καραμανλής.
Μας ξέφυγαν σταγόνα - σταγόνα. Οι παλιοί ξέρουν τι εννοώ.
Αυτό το λάθος να μην το επαναλάβουμε, γιατί αν οι φασίστες έβλεπαν τον Παττακό πχ σαν τον “Ντούτσε”, δεν θα έλεγαν περί “ανοικτών παραθύρων”. Ούτε ο ίδιος θα μας κορόιδευε κατάμουτρα έξω από τη φυλακή, όταν τον έβγαλε ο Μητσοτάκης.
Τώρα λοιπόν η χούντα του Μητσοτάκη προσπαθεί να μας τρομάξει. Υπάρχει όμως μια λεπτομέρεια. Δε φοβόμαστε! Θα λέμε πάντα την αλήθεια.
Το πρόβλημα του Μητσοτάκη είναι πως η αλήθεια δεν μπορεί να κρυφτεί για πολύ καιρό. Θα φανεί. Φαίνεται καθημερινά η άθλια πολιτική του και τα καταστροφικά της αποτελέσματα.
Όσο υπάρχει αδικία θα υπάρχουν κάποιοι που θα εναντιώνονται σε αυτή και τους δικτατορίσκους. Το πρόβλημα σου Κούλη, είσαι εσύ ο ίδιος και το σινάφι σου. Είσαι σάπιος. Δεν μπορείς καλύτερα, γιατί εξυπηρετείς συμφέροντα. Νομίζεις πως είσαι κάποιος, ενώ είσαι απλός υπηρέτης. Υποτακτικός.
Θα πέσεις. Κι όταν πέσεις, εμείς θα είμαστε εκεί, να σε βλέπουμε και να γελάμε. Έτσι γίνεται πάντα με όλα τα καθίκια. Είναι μοιραίο.
+ σχόλια + 1 σχόλια
Σταυρος Παραβας το σωστο.
Δημοσίευση σχολίου