Μήπως τα έλεγε σωστά ο Κωνσταντίνος Καραμανλής;

Του Σ.Λ

Απ' ότι έχω καταλήξει από αναγνώσματα της πρόσφατης ιστορίας μας, ο πιο "ξενέρωτος" πολιτικός, αλλά και απόλυτα προσηλωμένος στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της ντόπιας κομπιναδόρικης μεγαλοαστικής τάξης και των ξένων κηδεμόνων της, υπήρξε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.

"Ξενέρωτος' από την άποψη ότι δεν κάπνιζε, είχε απέχθεια στο αλκοόλ, αποκηρύσσε την παραμικρή απόλαυση, από ένα καλό φαγητό, μέχρι το παραμικρό γλέντι, ενώ κάποιες λεπτομέρειες που έχουν δημοσιευτεί για την προσωπική του σεξουαλική συμπεριφορά επιφέρουν μέχρι ... αφορεσμό από τον Αμβρόσιο.

Από την άλλη, όμως, όπως αναφέρει περασμένη ανάρτησή μας, για τα συμφέροντα της αστικής τάξης ο Κ. Καραμανλής ήταν πραγματικός ηγέτης.

Ανακάλεσα τα παραπάνω στην μνήμη μου, γιατί θέλω να εκφράσω την προσωπική μου αίσθηση για τα πολιτικά κριτήρια του εκλογικού σώματος και αυτό δεν έχει καμιά σχέση με τα αποτελέσματα μετρήσεων ως προς την πρόθεση ψήφου του εκλογικού σώματος, σε ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών.

Ο μικρόκοσμος που κινούμε, δεν μου προσφέρει την δυνατότητα να σχηματίσω αποκρυσταλλωμένη άποψη για τις διαθέσεις τις εκλογικής μάζας.
Τείνω όμως να συμφωνήσω, ότι μέχρι σήμερα ισχύει -προσαρμοσμένη στα σημερινά δεδομένα- μια διατύπωση που σύμφωνα με τον Τάκη Λαμπρία -ένα απ' τα πιο στενά πρόσωπα του περιβάλλοντος του "εθνάρχη"- φέρεται να διατύπωσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής: "Την Παρασκευή με χειροκροτούνε, το Σάββατο με βρίζουν, την Κυριακή με ψηφίζουν και την Δευτέρα μετανιώνουν".

Υποκειμενική φυσικά η άποψη μου, αλλά η εκτίμηση μου είναι. ότι αυτοί που επικαλούνται ότι αν προκύψουν πρόωρες εκλογές η Ν.Δ θα συγκεντρώσει κάτω από 30% και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, Ελληνική Λύση και ΜΕΡΑ), έχουν αναπτύξει τέτοια δυναμική ώστε να αποκτήσουν συνολικά 70%, είναι εκτός τόπου και χρόνου.

Πιθανόν τα προσωπικά μου ερεθίσματα και βιώματα, να μην με βοηθάνε να σχηματίσω ολοκληρωμένη άποψη για την κατάσταση που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία και μου στερούν την δυνατότητα να αφουγκραστώ και να υποθέσω με μια σχετική βεβαιότητα το αποτέλεσμα μιας ενδεχόμενης πρόωρης εκλογικής διαδικασίας.

Εξακολουθώ, όμως, να κουβαλάω μέσα μου αναρχικά κατάλοιπα και πιστεύω ότι ότι ενώ είχε δίκιο ο Μαρξ όταν έγραφε ότι "Αν οι εκλογές άλλαζαν τον κόσμο θα ήταν παράνομες", το ίδιο ισχύει και αν "Η αποχή απ' τις εκλογές μπορούσε να αλλάξει τον κόσμο θα ήταν παράνομη".

Ολο αυτό όμως είναι ένα μεγάλο θέμα και θα προσπαθήσω να επανέλθω με μια πιο ολοκληρωμένη -και φυσικά συζητήσιμη-  άποψη για το θέμα.