Η μικρή Αρεζού. Η προσφυγοπούλα απ' το Αφγανιστάν, που έμαθε τη γλώσσα μας σε ένα μόλις χρόνο, σε σχολείο της Μυτιλήνης και με υπερηφάνεια τη μιλά.
Η μικρή Αρεζού. Που τιμά την πατρίδα μας, όσο κάνεις σκατόψυχος, απαίδευτος "ελληναράς" δεν θα την τιμήσει ποτέ, ακόμα κι αν ζήσει δέκα ζωές...
Γνώρισα πολλά προσφυγόπουλα- μεταναστόπουλα, στα χρόνια που εθελοντικά ασχολούμαι με το προσφυγικό. Παιδιά - σφουγγάρια, που σε εκπληκτικούς ρυθμούς απορροφούσαν κάθε πληροφορία, κάθε γνώση που τους έδινες...
Και χαμόγελο τα έκαναν κι αγκαλιές, για να στα προσφέρουν κι αυτά με τη σειρά τους...
Εφηβους- "ενήλικες", που στα 13 και στα 15 τους χρόνια έχουν αναπτύξει τόση ωριμότητα και κριτική σκέψη όση ,κανείς ανεγκέφαλος "μπατριώτης" δεν έχει καν υποψιαστεί πως υπάρχει...
Ενοιωσα πολλές φορές, πως τύχη θα 'ταν για μας, να ενσωματωθούν τούτα τα χαρισματικά πλάσματα στην κοινωνία μας, και σε αλληλεπίδραση να 'ρθουν με τα παιδιά μας.
Κερδισμένοι θα βγαίναμε, ένα βήμα προς τα μπρος θα κάναμε...
Υ.Γ: Την είδηση την αλιεύσαμε από την ιστοσελίδα "Στο Νησί".
Δημοσίευση σχολίου