Πού διάολο βρίσκονται όλοι τούτοι οι εύθικτοι συνάδελφοι όταν μέσα ενημέρωσης συμβάλλουν δια του ρεπορτάζ τους στη στοχοποίηση κοινωνικών ομάδων; Όταν δηλητηριάζουν την κοινωνία με αίμα, σπέρμα, ρατσισμό, θρησκεία και πατρίδα; Όταν ανταλλάσσουν δημοσίως και χωρίς ίχνος ντροπής άλλοτε ραβασάκια κι άλλοτε σαλάκια με την εξουσία;
Αυτό το ερέθισμα μας οδήγησε να θυμηθούμε μια ανάρτηση που είχαμε κάνει ... πριν μια δεκαετία.
Διανοούμενες πόρνες
"Η δουλειά του δημοσιογράφου είναι να καταστρέφει την αλήθεια, να ψεύδεται κατάφωρα, να διαστρεβλώνει, να διαλάβει, να κολακεύει το θεό του χρήματος και να πουλάει τη χώρα του και τους συνανθρώπους του για το καθημερινό του ψωμί.
Είμαστε υποτελείς και εργαλεία των πλουσίων ανθρώπων που βρίσκονται στο παρασκήνιο. Είμαστε μαριονέτες, εκείνοι τραβάνε τα κορδόνια κι εμείς χορεύουμε. Τα ταλέντα μας, οι δυνατότητες είναι όλα ιδιοκτησία άλλων ανθρώπων.
Είμαστε διανοούμενες πόρνες".
Τάδε έφη ο Σκοτσέζος δημοσιογράφος John Swinton, (1829 - 1901) ο οποίος διατέλεσε αρθρογράφος και υπεύθυνος προσωπικού στην εφημερίδα New York Times για μια δεκαετία περίπου
Δημοσίευση σχολίου