Τα γεγονότα που ζούμε στην εποχή της νεοδημοκρατικής "κανονικότητας", δεν έχουν προηγούμενο στην μεταπολιτευτική εποχή. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που κάποιες φορές καταντούν απίστευτα κωμικοτραγικά!
Μέχρι τώρα γνωρίζαμε δεκάδες περιπτώσεις στις οποίες στηνόταν αστυνομικοδικαστικές σκευωρίες και να εμπλέκουν άσχετους πολίτες σαν την Ηριάνα και να καταταλαιπωρούν αγωνιστές όπως τον αναρχοκομμουνιστή Τάσο Θεοφίλου.
Αυτό όμως που πληροφορούμαστε σήμερα καταρρίπτει κάθε ρεκόρ ηλιθιότητας, σε τέτοιο βαθμό που δυσκολεύεσαι να το πιστέψεις! '
Υπήρξαν δικαστικοί λειτουργοί που ζήτησαν στην ποινική δίωξη νεκρού, του οποίου ο θάνατος ήταν ουσιαστικά συνέπεια άγριο ξυλοδαρμό του από τους χωροφύλακες.
Απίστευτο και όμως αληθινό. Οπως διαβάζουμε: "Δίωξη σε βάρος του νεκρού Βασίλειου Μάγγου, του 27χρονου που άφησε την τελευταία του πνοή έναν μήνα μετά τον άγριο ξυλοδαρμό του από δυνάμεις της Αστυνομίας στον Βόλο, ασκήθηκε από την Εισαγγελία Βόλου λίγο μετά τον θάνατό του".
Απ' την ιστοσελίδα του "Ποντικιού" απ' όπου πληροφορούμαστε την είδηση αντιγράφουμε:μια δήλωση της δικηγόρου Άννυς Παπαρούσου που δημοσιεύει ο Συντονισμός Συλλογικοτήτων Βόλου:
Κατά του νεκρού Βασίλειου Μάγγου και την ίδια ημέρα του θανάτου του σχηματίστηκε δικογραφία για παράβαση του Ν. 4139/2013 (περί εξαρτησιογόνων ουσιών).
Ειδικότερα, με το από 31/07/20 έγγραφό της η Εισαγγελία Βόλου χαρακτηρίζει τον νεκρό ως κατηγορούμενο και το κινητό του τηλέφωνο, το οποίο κατασχέθηκε από το σπίτι του και μετά τη διαπίστωση του θανάτου του, το χαρακτηρίζει ως πειστήριο σχετιζόμενο με τη δικογραφία.
Καθώς στο ποινικό μας σύστημα δεν υπάρχει πρόβλεψη για άσκηση ποινικής δίωξης κατά των νεκρών, αφού η ιδιότητα του κατηγορουμένου προϋποθέτει ζων πρόσωπο, τίθεται το εύλογο ερώτημα γιατί οι αστυνομικές και δικαστικές αρχές επέλεξαν αυτή την ευφάνταστη (και εκτός νομικής πραγματικότητας) κατασκευή.
Το γεγονός ότι το κατεσχημένο τηλέφωνο παραδόθηκε 17 ημέρες μετά το θάνατο του Βασίλειου Μάγγου στην Εισαγγελία Βόλου για να συσχετιστεί με την πρωτότυπη αυτή δικογραφία, θέτει ευθέως το ερώτημα: Τη διαλεύκανση ποιου εγκλήματος εξυπηρέτησε η κατάσχεση του τηλεφώνου, τη στιγμή που οι μικροποσότητες άγνωστων (κατά την καταγραφή τους) ουσιών που βρέθηκαν δίπλα στο νεκρό, δεν έχουν ακόμα αναλυθεί από το Χημείο του κράτους για να γνωρίζουμε αν εντάσσονται στο ρυθμιστικό πεδίο του Νόμου που τον φέρει κατηγορούμενο, αν και νεκρό.
Επιπλέον, το κινητό του τηλέφωνο δεν παραδόθηκε στην οικογένειά του διότι ο γιος τους, αν και νεκρός, κατηγορείται και η δικογραφία που έχει σχηματιστεί εναντίον του και μετά το θάνατό του, έχει πάρει το δρόμο της, μόνη και μοναδική μαζί με τις δικογραφίες κατά των ζώντων.
Εκτός όμως από την επίσημα διατυπωμένη κατηγορία που έχει απαγγελθεί κατά του Βασίλειου Μάγγου και τον βαραίνει ως νεκρό, υπάρχει και η άρρητη κατηγορία που τον βαραίνει ως ζωντανό. Αυτή διατυπώνεται στο αντίγραφο του από 14/06/20 Βιβλίου Αδικημάτων και Συμβάντων που αφορά την καταγραφή της προσαγωγής του στο Αστυνομικό Τμήμα και βεβαίως όχι και της βαριάς κακοποίησής του. Από αυτό λοιπόν το έγγραφο πληροφορηθήκαμε ότι η προσαγωγή του έγινε διότι η συμπεριφορά του κίνησε «υπόνοιες διάπραξης εγκλήματος» (το έγκλημα δεν προσδιορίζεται) «λαμβανομένου υπόψη και του γεγονότος ότι αυτός είναι γνωστός από τη συνεχή δράση του σε διάφορες συλλογικότητες, αλλά και από τη γενικότερη εγκληματική συμπεριφορά του. Κατόπιν αυτών επιχειρήθηκε δέσμευσή του με χειροπέδες χρησιμοποιώντας την απολύτως αναγκαία βία».
Η απλή αντιπαράθεση των καταγραφών αυτών με τα δεδομένα που θέτουν αφενός οι κανόνες της έννομης τάξης και αφετέρου τα οπτικά και πραγματικά τεκμήρια, αναδεικνύουν στην υπόθεση αυτή τις ακραίες παραβιάσεις των δικαιικών κανόνων από τη μεριά των αστυνομικών και δικαστικών αρχών και θέτουν τη βάση για τη διεκδίκηση της αλήθειας σε ό,τι αφορά τον θάνατο του Βασίλειου Μάγγου.»
Δημοσίευση σχολίου