Του Γ.Γ.Είναι παγίδα να πέσουμε στην λούμπα και να συζητάμε αν υπάρχουν "καλοί" και "κακοί" δικαστές με αφορμή τα όσα παρακολουθούμε στην δίκη της ναζιστικής συμμορίας, και στην αντιπαράθεση που έχει διαφανεί μεταξύ της προέδρου της έδρας Μαρίας Λεπενιώτη και της εισαγγελέας Αδαμαντίας Οικονόμου. Θα είναι σαν να βλέπουμε το δέντρο και να χάνουμε το δάσος.
Οι "κεραίες" του αστικού καθεστώτος έχουν "συλλάβει" τα μηνύματα ενός λαού καθημαγμένου, ο οποίος έχει φτάσει στα όρια της αντοχής του, από την πολυετή επέλαση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Δέχτηκε σχεδόν μοιρολατρικά να του σφαγιασθούν οι μισθοί, να τσεκουρεφτούν οι συντάξεις του, να βρεθεί στις στρατιές ανέργων.
Η παρουσία του στους δρόμους του αγώνα ήταν υποτονική, ασυντόνιστη, και με σπάνιες δυναμικές αναλαμπές.
Η ιστορία όμως δεν είναι προβλέψιμη, ούτε γράφεται ευθύγραμμα.
Τόσο πλήθος και με τέτοιο πάθος όπως αυτό που αντικρύσαμε στο συλλαλητήριο που έγινε την ημέρα που ανακοινώθηκε η δικαστική απόφαση για την ναζιστική συμμορία είχαμε να δούμε από τις πρώτες αντιμνημονιακές συγκεντρώσεις.
Και η λαϊκή απαίτηση να καταδικαστούν οι εγκληματίες ναζί είχε γίνει αντιληπτή από το σύστημα και ήταν αυτό που συνέβαλε ουσιαστικά στην καταδικαστική απόφαση.
Μια συσσωρευμένη λαϊκή αγανάκτηση από τις πολύχρονες αντιλαϊκές πολιτικές, έψαχνε αφορμή να εξελιχθεί σε οργή.
Οπότε το σύστημα δεν είχε κανένα λόγο να πυροδοτήσει με μια προκλητική δικαστική απόφαση, λαϊκές αντιδράσεις που θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε ανεξέλεγκτες.
"Οταν η κοινωνία μας δείχνει ακόμη να ανέχεται μια τέτοια κυβέρνηση, τότε δεν χρειάζονται στη συγκυρία αυτή οι μαχαιροβγάλτες και αποσύρονται από το καθεστώς στο παρασκήνιο, ως απόλυτα ελεγχόμενη εφεδρεία για άλλου είδους κοινωνικές εξελίξεις ή καταστάσεις στο μέλλον", σημείωνε πολύ σωστά σύντροφος. ..
Σ' αυτή την καθεστωτική απόφαση -στην οποία επέδρασσε καθοριστικά η εμπλοκή του λαϊκού παράγοντα- υπήρξε ένα "απρόοπτο". Και συγκεκριμένα οι ιδεολογικές ακροδεξιές εμμονές της εισαγγελέας Οικονόμου.
Είναι μια "παραφωνία", που και το φασιστικό εκλογικό ακροατήριο της Ν.Δ ικανοποιεί, και η στάση της δεν δημιουργεί το παραμικρό πρόβλημα στο αστικό σύστημα.
Για να μην επαναλαμβάνω απόψεις που έχω εκφράσει για τον ρόλο της αστικής "δικαιοσύνης", σαν ένα απ' τους βασικούς πυλώνες του καπιταλιστικού συστήματος δείτε αυτό το κείμενο μου.
Δημοσίευση σχολίου