Αυτό εντάσσετε στην γνωστή τακτική των εκδοτών να καλλιεργούν στους αναγνώστες τους την ψευδαίσθηση ότι στα έντυπα τους υπάρχει πλουραλισμός απόψεων.
Κάποιες φορές δηλαδή και σ' αυτές τις φυλλάδες μπορείς να συναντήσεις πολύ αξιόλογα άρθρα όπως αυτό που υπογράφει ο πρώην διευθυντής για πολλά χρόνια του "Εθνους", Θ. Τσεκούρας, που τώρα εργάζεται στο "Π.Θ".
Το θεωρούμε πολύ σημαντικό γι' αυτό και το αναπαράγουμε, αφού τα στοιχεία που παραθέτει κάνουν σμπαράλια την κυβερνητική προπαγάνδα.
Και δεν αναφέρεται στις εγκληματικές κυβερνητικές ευθύνες, Αλλά σε ένα άλλο θέμα, που ομολογούμε ότι το αγνοούσαμε με τόσες λεπτομέρειες.
Κι αυτό έχει σχέση με την κυβερνητική προπαγάνδα ότι εν μέσω κορύφωσης της πανδημίας στηρίζουν τους εργαζόμενους και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις "όπως και ο μέσος όρος των χωρών της Ευρώπης".
Το καραμπινάτο αυτό ψέμα καταρρίπτεται με τα οικονομικά στοιχεία που παρατίθενται στο παρακάτω κείμενο. Το ελληνικό κράτος, είναι θλιβερός ουραγός, έχοντας διαθέσει για την αντιμετώπιση της πανδημίας μόλις 12,2 δισ. όταν άλλα καπιταλιστικά κράτη που δεν θα μπορούσε κανείς να τα χαρακτηρίσει οικονομικά εύρωστα έχουν διαθέσει τα πολλαπλάσια, Η Ισπανία π.χ 170 δισ. και η Πορτογαλία 40,2 δισ.
Απαγορευμένη συζήτηση
Στη χώρα δίπλα στην τραγωδία της πανδημίας εκτυλίσσεται µια κωμωδία. Με πρωταγωνιστές όσους επιχειρούν να επιβάλουν µια κατάσταση «Απαγορευμένης συζήτησης».
Η αναζήτηση για ευθύνες, πιθανές αδράνειες, εσφαλμένους χειρισμούς, για τυχόν καθυστερήσεις, αντιφατικά μέτρα και κάθε είδους αλλόκοτες και αλλοπρόσαλλες ενέργειες στο δεύτερο κύμα της πανδημίας αρχίζει πλέον να ενοχοποιείται
- «Τι κάνεις τώρα, αντιπολίτευση στην... πανδημία;». Ετσι στήνεται σταδιακά το σκηνικό µιας «Απαγορευμένης συζήτησης». Απλώς το όλο εγχείρημα εξελίσσεται σε κωμωδία - κάθε άλλο παρά απολαυστική.
Ακούω και διαβάζω δημοσιολόγους να επιπλήττουν συνομιλητές τους όταν μιλούν, για παράδειγμα, για την ανάγκη περισσότερων ΜΕΘ.
Δημοσιογράφους που επαινούν την «εγκράτεια» για λίγα και καλά ΜΜΜ.
Αρθρογράφους να καταχεριάζουν τις χώρες της ανατολικής Ασίας επειδή κάνουν εκατομμύρια τεστ.
Ειδικούς να μιλούν για επικίνδυνες ταβέρνες και ακίνδυνα εμπορικά κέντρα.
Μια γνήσια πανδημία σουρεαλισμού.
Σπανίως στο παρελθόν έχει εμφανιστεί τόσο μεγάλο πλεόνασμα καθεστωτικού λόγου. Με συνέπειες που πολύ σύντομα θα αποδειχθούν επώδυνα βλαβερές. Και για τον Λόγο και για την κοινή λογική.
Ενα εμβληματικό παράδειγμα «Απαγορευμένης συζήτησης» αφορά την οικονομία.
Στην αρχή της κρίσης προβλήθηκε µετ’ επαίνων η περίφημη «θεωρία του V». Οση ύφεση θα προκύψει το 2020, τόση ανάπτυξη µας περιμένει το 2021. Πολύ γρήγορα η πρόβλεψη αποσύρθηκε στα αζήτητα. Για προφανείς λόγους. Κάποιοι ακραία αφελείς προέβλεπαν και ηπιότερη ύφεση το 2020.
Ενοχοποιώντας όσους προειδοποιούσαμε για το χειρότερο για «δάκτυλο... ΣΥΡΙΖΑ».
Αλήθεια, πού πήγαν αυτοί οι ντετέκτιβ, τους χάσαμε...
Μια παλιά, αλλά µε καλό remake στις μέρες µας, ατραξιόν καθεστωτικού λόγου αφορά τη δημοσιονομική στήριξη από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις της οικονομίας, των επιχειρήσεων και των εργαζομένων. «Δίνουμε όσα και ο μέσος όρος των χωρών της Ευρώπης» είναι το μόνιμο «ευαγγέλιο».
Τι προκύπτει από τον πίνακα που αναδημοσιεύουμε από το Bruegel, ένα από τα πιο καταξιωμένα think tank των Βρυξελλών;
Απλά, ότι «δίνουμε» τόσα, αλλά πολύ λιγότερα.
Σε σύγκριση ακόμα και µε χώρες που δεν μπορούν να χαρακτηριστούν οικονομικές υπερδυνάμεις, όπως είναι η Πορτογαλία.
Στοιχειώδεις γνώσεις αριθμητικής και μια ματιά στον πίνακα αποκαλύπτουν τη γυμνή αλήθεια.
Αντέχετε ακόμη λίγους αριθμούς;
Μέχρι το φθινόπωρο, το Βέλγιο είχε δαπανήσει 66 δισ. ευρώ σε τρία «πακέτα στήριξης» (άμεσα δηµοσιονοµικά µμέτρα, αναστολές πληρωμών και εγγυήσεις δανείων).
Η Γαλλία 662 δισ.
Η Γερµανία 1,3 τρισ.
Η Ιταλία 867 δισ.
Η Ολλανδία 120 δισ.
Η Ισπανία 170 δισ.
Η Πορτογαλία 40,2 δισ.
Η Ελλάδα, θλιβερός ουραγός, μόλις 12,2 δισ.
Επιµύθιο. Η πανδημία σκοτώνει. Οµως ο καθεστωτικός λόγος και οι κάθε είδους «Απαγορευμένες συζητήσεις» βλάπτουν εξίσου σοβαρά την υγεία
Δημοσίευση σχολίου