Η ειδησεογραφία αναφέρει ότι τα "παλικάρια" του Χρυσοχοϊδη κάνοντας χρήση χημικών επιτέθηκαν σε συγκεντρωμένους αντιεξουσιαστές που τηρώντας όλα τα μέτρα προστασίας, άνοιξαν ένα πανό στο Σύνταγμα, τιμώντας την μνήμη του δολοφονημένου από μπάτσου, Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.
Το αξιοσημείωτο και ίσως αξιοπερίεργο είναι γιατί η κυβέρνηση επιμένει στα φιρμάνια του "αποφασίζομεν και διατάσομεν", απαγορεύοντας τις συγκεντρώσεις, αφού στην πράξη αυτές οι αποφάσεις καταντούν στην πράξη κουρελόχαρτο.
Το ίδιο θα συμβεί και στις 6 Δεκέμβρη, όταν χιλιάδες άτομα θα βρεθούν στους δρόμους, σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας, στην μαύρη επέτειο της δολοφονίας του Αλέξη.
Αν ήταν η ιστορία να γραφόταν με νόμους και διατάγματα, θα μπορούσαμε να λέγαμε ότι έχουν μια "λογική" οι "φετφάδες" της κυβέρνησης και οι λεκτικοί τσαμπουκάδες του Χρυσοχουντίδη. Οταν όμως, σχετικά πρόσφατα, στην επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, η κυβέρνηση δέχτηκε μια τεράστια πολιτική ήττα και μάλιστα με κινηματικούς όρους, μας φαίνεται ακατανόητο γιατί επιμένει στην ίδια φασιστική τακτική.
Στο σημείο αυτό αξίζει να παραθέσουμε αποσπάσματα από αναρτήσεις που έχει κάνει στον λογαριασμό του ο αγωνιστής δικηγόρος Θανάσης Καμπαγιάννης εξετάζοντας το θέμα των απαγορεύσεων από την σκοπιά της αστικής νομιμότητας.
Το βραχυκύκλωμα των απαγορεύσεων
Από το πρωί, που ανακοινώθηκε ότι ο Χρυσοχοϊδης πήγε στη ΓΑΔΑ για να οργανωθούν τα μέτρα τάξης για την 6η Δεκέμβρη, αναμένουμε το νέο Verboten της κυβέρνησης.
Ο λόγος της καθυστέρησης έχει να κάνει με τις ήττες που έχει υποστεί η στρατηγική των διαρκών απαγορεύσεων. Και η δυστοκία αυτή δεν θα υπήρχε, αν οι οργανώσεις του μαζικού κινήματος και οι απλοί πολίτες δεν είχαν επιδείξει τις τελευταίες βδομάδες ένα αξιοθαύμαστο μίγμα ανυπακοής, υγειονομικής υπευθυνότητας και υπεράσπισης της δημοκρατίας, σε πλήρη αντίθεση με την ανευθυνότητα της κυβέρνησης στην αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης.
Η κυβέρνηση ξέρει πώς οι ανακοινώσεις στον ιστότοπο του Υπουργείου ΠΡΟΠΟ δεν αρκούν για να περιστείλουν το δημοκρατικό δικαίωμα της συνάθροισης....
Προσθέστε σε όλα αυτά τις δηλώσεις του Χρυσοχοϊδη μετά το Πολυτεχνείο ότι ο ιός δεν διασπείρεται σε εξωτερικό χώρο (προφανώς μόνο αν είσαι αστυνομικός!) και έχετε την εξήγηση γιατί η έκδοση της απαγόρευσης αργεί.
Σας το λέμε και, μαζί μας, σας καγχάζει η ιστορία: Η ελευθερία είναι σαν τον υδράργυρο. Όσο και αν προσπαθείτε να τη γραπώσετε, θα ξεγλιστράει πάντα μέσα από τα σιδερένια χέρια των πραιτόρων σας. ...
Οποιαδήποτε συγκέντρωση έχει ήδη καλεστεί ή οποιαδήποτε συνάθροιση δημιουργηθεί αυθόρμητα από κόσμο που, για παράδειγμα, θα πάει στη Μεσολογγίου να αφήσει ένα λουλούδι είναι απολύτως νόμιμη.
Δεν έχει υπάρξει, μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές (12:26, 4/12/2020), καμία απαγόρευση: ούτε δυνάμει της από 20/3/2020 ΠΝΠ (άρθρο 68 παρ. 2) για λόγους δημόσιας υγείας ούτε δυνάμει των διατάξεων του ν. 4703/2020 (νόμου Χρυσοχοϊδη) για λόγους δημόσιας ασφάλειας. Απαγόρευση δεν συνιστά βεβαίως μια δήλωση του Υπουργού ΠΡΟΠΟ αναρτημένη στον ιστότοπο του Υπουργείου, καθώς στερείται τον νόμιμο τύπο. Τυχόν αποδοχή τέτοιας ολέθριας πρακτικής θα έθετε την Ελληνική Δημοκρατία εκτός κράτους δικαίου και θα καθιστούσε τις πράξεις της Διοίκησης δικαστικά ανέλεγκτες.
Δημοσίευση σχολίου