Να θυμίσουμε τι παρέλειψαν στο κείμενο τους οι λογογράφοι του Μητσοτάκη στην αναφορά τους στον ΕΑΜίτη Γιώργο Βαλέτα και στην αλύγιστη αγωνίστρια Ρόζα Ιμβριώτη

Του Γ. Γ

Δεν είναι ασέλγεια στην μνήμη αγωνιστών να επικαλείσαι τα ονόματά τους, και να προσπαθείς να δικαιολογήσεις την αστυνομοκρατία  που θέλεις να επιβάλλεις στους Πανεπιστημιακούς χώρους, και γενικότερα τον νόμο -έκτρωμα Κεραμέως - Χρυσοχοϊδη που ψηφίστηκε χτες;

Υποθέτουμε ότι λογογράφος της χθεσινής ομιλίας του Μητσοτάκη στην βουλή ήταν ένας πολιτικός γενίτσαρος πιθανόν ο Θεοδωρικάκος ή ο Λαζαρίδης. Τέτοιας ποιότητας άτομα θα μπορούσαν να συμπεριλάβουν κείμενο των Λαμπράκηδων και τα ονόματα του λογοτέχνη Γιώργου Βαλέτα και της παιδαγωγού. Ρόζα; Ιμβριώτη για να επιχειρηματολογήσουν, δια στόματος Μητσοτάκη, στην αναγκαιότητα ψήφισης ενός φασιστικής έμπνευσης νομοσχεδίου.  

Τελικά πάντως η Δεξιά δεν "εκσυγχρονίζει" ούτε τα "επιχειρήματά" της. Χτες ο Μητσοτάκης ανακάλυψε "την ανομία που πολιορκεί, εδώ και χρόνια, τα πανεπιστήμιά μας". (Εδώ ολόκληρη ο ομιλία του πρωθυπουργού). Η "ανακάλυψη" της "ανομίας" μαζί με τον "κομμουνιστικό κίνδυνο" είναι . μια προσφιλή διαχρονική τακτική της δεξιάς.

Είναι ευκαιρία, λοιπόν, να κάνουμε μια ιστορική αναφορά το πώς οι πολιτικοί πρόγονοι του Μητσοτάκη είχαν ανακαλύψει τους "φορείς" της "ανομίας" στα πρόσωπα του Βαλέτα και Ιμβριώτη  που σήμερα επικαλείται ο νέος Μωυσής.

Μετά την απελευθέρωση της χώρας μας απ' την Γερμανική κατοχή και με αφορμή την έναρξη των "Δεκεμβριανών" του 1944, ξεκίνησαν οι "προληπτικές συλλήψεις" της εποχής.

Οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του αστικού κράτους, έχοντας ήδη ενσωματώσει στους κόλπους τους ταγματασφαλίτες και συνεργάτες των κατακτητών, σε συνεργασία με τις στρατιωτικές δυνάμεις των Εγγλέζων που βρισκόταν στην χώρα μας, εξαπολύουν μπαράζ συλλήψεων όσων θεωρούσαν εν "δυνάμει επικίνδυνους αριστερούς".

Χωρίς να υπάρχει το παραμικρό στοιχείο ή κατηγορητήριο σε βάρος τους, συλλαμβάνονται συνολικά 7.672 άτομα κάθε ηλικίας, και φύλου.  

Με μυστικές αποστολές από το Φάληρο τους φορτώνουν σε Εγγλέζικα πλοία: για να καταλήξουν σε ένα απάνθρωπο καθεστώς εξορίας στο στρατόπεδο της Ελ Ντάμπα, 150 χιλιόμετρα μακριά από την Αλεξάνδρεια. Ανάμεσα στους συλληφθέντες και ο λογοτέχνης, που θυμήθηκε χτες ο Μητσοτάκης, ο ΕΑΜίτης Γιώργος Βαλέτας. (Διαβάστε εδώ περισσότερα).

Η τύχη που επέλεξαν οι πολιτικοί πρόγονοι του Μητσοτάκη στην αλύγιστη αγωνίστρια Ρόζα Ιμβριώτη (θα τρίζουν τα κόκαλα της της μετά την ομιλία του Κούλη) ήταν ακόμα πιο βασανιστική. 

Αντιγράφουμε από εδώ:

 Έφυγαν από τη Μακρόνησο ως ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΕΣ 

(Μαρτυρία Βικτωρίας Θεοδώρου Από το βιβλίο της)

«Το τελευταίο διάστημα παραμονής των αλύγιστων γυναικών στο Τρίκερι και τη μεταφορά τους στο Μακρονήσι και την απομόνωση της ίδιας στο φριχτό στρατόπεδο Λάρισας, κατέγραψε συνταρακτικά η Ρόζα Ιμβριώτη. Μια μέρα του Γενάρη του 1950, έγινε αυτό που φοβούνταν οι εξόριστες. Στρατηγοί, συνταγματαρχέοι, αρχηγοί Χωροφυλακής και ο μητροπολίτης Μαγνησίας καταφθάνουν στο Τρίκερι. Συγκεντρώνουν τις γυναίκες και φωνάζουν τα ονόματα όσων προορίζονταν γθυ7ια το κολαστήριο, τη Μακρόνησο. Φωνάζουν και το όνομα: Ρόζα Ιμβριώτη.

Προχωρά η ηλικιωμένη γυναίκα. Ο στρατηγός έξαλλος φωνάζει: «Εσύ, ε; Δε θα ζήσεις πια. Εσύ λυμαίνεσαι με το λόγο σου την Ελλάδα χρόνια τώρα. Από σήμερα ύαινα, θα σφραγιστεί το στόμα σου. Ελεος δεν υπάρχει για σένα. Κατέστρεψες τη νεολαία. Αυτοί που σκοτώνονται στο βουνό είναι θύματά σου!». 

Η Ρόζα μεταφέρεται στο στρατόπεδο Λάρισας. Εκεί την αναλαμβάνουν βασανιστές, που θα τους ζήλευαν και οι ναζί. 

- «Παλιόγρια θα υπογράψεις δήλωση, ναι ή όχι;»

- «Οχι». Την πετάνε σε μπουντρούμι, χωρίς νερό και τροφή επί τρεις μέρες. Ακούει να βασανίζονται συναγωνίστριές της.

Την τρίτη μέρα, με το πιστόλι στον κρόταφό της, ξαναρωτούν και εκείνη ξαναπαντά: «Οχι δεν υπογράφω». 

Σε ένα υπόγειο, χτυπούν όλο το κορμί της, με σιδερένιες βέργες και συρματόσκοινο. Εκείνη άφωνη και αλύγιστη. 

Ο αρχιβασανιστής, της λέει: «Δε ζητούμε υπογραφή. Μόνο να βγεις σαν παιδαγωγός ν' αποκηρύξεις το παιδομάζωμα».

 - «Δε μιλάω». 

Την κρεμούν με συρματόσκοινα επί δώδεκα ώρες.

 - «Δε μιλάω». 

Την ξαναβασανίζουν, ξανά και ξανά και ξανά. Δεν τη λύγισαν και έτσι την οδηγούν στο Μακρονήσι. Μακρόνησος - Τρίκερι - Αϊ-Στράτης».

Αφού λοιπόν στους λογογράφους του Μητσοτάκη αρέσουν οι ιστορικές αναφορές ας περιλάβουν και τα παραπάνω όταν του γράφουν την επόμενη ομιλία του.