Μια απορία για την πλειονότητα των media που δηλώνουν «σοκαρισμένα» από τον τραυματισμό του αστυνομικού:
Όταν πάνοπλοι ράμπο έμπαιναν ξημερώματα σε προσφυγικές καταλήψεις και έσερναν έξω οικογένειες, όταν το Λιμενικό επαναπροωθούσε βάρκες γεμάτες τρομαγμένους ανθρώπους στη θάλασσα, όταν έβλεπαν έναν άνθρωπο δεμένο και ξυλοκοπημένο να σπαράζει στην ταράτσα του σπιτιού του, όταν τα ΜΑΤ έκαναν εικονικούς βιασμούς στη Μπουμπουλίνας, όταν ξεγύμνωναν όποιον περαστικό έβρισκαν μπροστά τους, όταν έσερναν ένα παιδί με το κεφάλι στην άσφαλτο στη Θεσσαλονίκη, όταν παρατούσαν έναν άνθρωπο λιπόθυμο αφού τον είχαν χτυπήσει με πυροσβεστήρα στη μούρη στη μέση του δρόμου, όταν βασάνιζαν το Βασίλη Μάγγο, όταν δεν άφηναν στον καθηγητή του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου να αφήσει ένα λουλούδι, όταν γέμιζαν τα πλακάκια στα Εξάρχεια με αίμα διαδηλωτών/τριων, όταν χτυπούσαν μια ολόκληρη οικογένεια στον Κολωνό, όταν συλλαμβάνανε φεμινίστριες επειδή άνοιξαν ένα πανό στις 25 Νοέμβρη, όταν κυνηγούσαν τον κόσμο με τις αύρες στο κέντρο της Αθήνας, όταν έριχναν χημικά μέσα στο πλήθος, όταν τα μηχανάκια της ομάδας Δράση – αυτής που ανήκει ο αστυνομικός που τραυματίστηκε – εφορμούσαν σε κάθε συγκέντρωση πάνω σε ανθρώπινα κορμιά, όταν κρατούσαν για μερόνυχτα 14 χρονα στη ΓΑΔΑ, όταν την Κυριακή ξυλοκόπησαν άγρια έναν άνθρωπο/ τον συνέλαβαν/ είπαν τα προσωπικά του στοιχεία σε πανελλήνια μετάδοση δε βρήκαν τίποτα «σοκαριστικό»;
Έπρεπε να σοκάρεστε λίγο συχνότερα.
Δημοσίευση σχολίου