Όταν η σαπίλα της υποτέλειας ξεσκεπάζεται για δισεκατομμυριοστή φορά...

Γράφει ο Νίκος από Βόλο

Συγκλονιστικό και αδυσώπητο, αγαπητοί φίλοι, είναι το δημοσίευμα του "Μήτσου 175", που αποκαλύπτει πόσα δισεκατομμύρια πλήρωσαν  στους παρισινούς εμπόρους του πολέμου η Ελλάδα και η Αίγυπτος για να αγοράσουν τα γαλλικά πολεμικά αεροπλάνα, καινούργια ή και μεταχειρισμένα μαζί, κατά περίπτωση...  

Μήτσο 175, αγαπητέ μας καθημερινέ φίλε και σύντροφε στον τίμιο αγώνα για το δίκιο και τη λευτεριά, εδώ εμείς οι κομμουνιστές πρέπει να εξαγάγουμε το πραγματικά αδυσώπητο πολιτικό συμπέρασμα που βγαίνει από μόνο του μέσα από το άρθρο σου! 

Πέρα από την τόσο απαραίτητη "mise" των Γάλλων ιμπεριαλιστών προς τη σύγχρονη ρωμέικη "κούλικη" πολιτική τσογλαναρία, που έκλεισε μαζί τους την ελεεινή αυτή μπίζνα για τα "νέα" πανάκριβα -και αντάμα για τα εξίσου "αλμυρά" ... αερο-σαράβαλα, η βρωμερή αυτή ιστορία, που εσύ ξεσκεπάζει, μάς αποκαλύπτει για δισεκατομμυριοστή φορά το βαθμό της εξάρτησης και της υποτέλειας όλων αυτών εδώ των αστών και των πολιτικών τους ...τσόγλανων, ολάκερου τούτου δω του σάπιου κοινωνικού καθεστώτος, απέναντι στους δυτικούς του πάτρωνες. 
Σκέτα σφουγγαρόπανα του ΕΟΚικού ιμπεριαλισμού είναι τούτα δω τα κομπραδόρικα τρωκτικά, σε αντίθεση ακόμη και με την καπιταλιστική μεν, αλλά με πολύ ευρύτερα πλαίσια εθνικής ανεξαρτησίας ...Αίγυπτο! Αυτήν που κάποτε την περιφρονούσαν τούτοι εδώ σαν αρχοντοχωριάτες, αποκαλώντας την συρφετό Μαμελούκων, που μάλιστα τους λήστευαν μαζί με τους Άγγλους κι ορισμένοι ”άξιοι" Ρωμιοί κοσμοπολίτες σαράφηδες, εκ των "αρίστων" και "εθνικών ημών ευεργετών"... 
Την τύφλα τους τη μαύρη!  Τη δυστυχία μας τη μαύρη, να λέμε... 

 Ε, λοιπόν, ακόμα και αυτή η σημερινή καπιταλιστική Αίγυπτος με τα χιλιάδες άλλα βαριά  κοινωνικά της προβλήματα, δεν παύει να είναι το προϊόν μιας διαδικασίας που οι Ρωμιοί λωποδύτες δεν την είδαν ποτέ ούτε στον ύπνο τους. Ακόμα κι αυτή η σημερινή Αίγυπτος είναι δημιούργημα μιας εθνικής-αντιαποικιακής- αστικής τάξης που επαναστάτησε κι έδρασε δυναμικά στις δεκαετίες του 1940, του 1950 και του 1960. '

Μιας τάξης που παρουσιάστηκε μάλιστα τότε με αξιώσεις στο διεθνή στίβο, με την προμετωπίδα ενός έτσι λεγόμενου "αραβικού σοσιαλισμού", που τον προέβαλε, έστω και σαν πρόσχημα για μια ευρύτερη λαϊκή και παναραβική αποδοχή- ο Αμπντέλ Γκαμάλ Νάσερ! 

Τέτοιας μορφής αστική τάξη, ο κομπραδόρικος και ψωραλέος ρωμέικος καπιταλισμός, το γέννημα αυτό και θρέμμα του αστοκοτζαμπασισμού του 19ου αιώνα, ουδέποτε μπόρεσε να συγκροτήσει. Ουδέποτε αξιώθηκε να κάνει μια ολοκληρωμένη αστική επανάσταση. Η λέξη "ανεξάρτητη κι αυτοδύναμη ανάπτυξη του τόπου" είχε διαγραφεί από τα λεξικά του... 

 Ψάξε, Μήτσο, όλη τη νεοελληνική ιστορία. Ούτε μισό ανάλογο Νάσερ δεν ανέδειξαν ποτέ τους τούτα δω τα καθεστωτικά ...ρεμάλια.
Λωποδυταράδες μόνο, ανέδειξαν: από Κωλέτηδες, Νενέκους, μέχρι δοσίλογους και αχόρταγους Καραμανλήδες και αποστάτες Μητσοτάκηδες, μόνιμους συνεργούς εργολάβων ή λοιπών "προμηθευτών του δημοσίου". Κι ακόμη,, γλοιώδεις Παπατζηδες και Σημίτηδες "σοσιαλδημοκρατικούς" τσαρλατάνους, σκέτες κόμπρες του χρηματιστηρίου, αδίστακτους καρχαρίες των διαδοχικών "αγορών του αιώνα", απερίγραπτους Χατζηαβάτηδες των yesmen και "ευχαριστώ" στους ξένους πάτρωνες ακόμη και για το γκριζάρισμα του Αιγαίου. 

Και τελικά, απλούς ...μεταφραστές των μνημονίων και λοιπών εντολών της μιας μας της θείτσας από το Μπερλίν, και κάποιου γελοίου Τόμσεν, εντολοδόχου υπάλληλου της ...αλληνης μας θείτσας από το Νιου Γιορκ και με εξοχικό στο Μπόστον... 

Δύο εξαιρέσεις υποτίθεται πως έβγαλε όλα αυτά τα χρόνια τούτη η μαύρη φάρα: Τον Τρικούπη που δυστυχώς επτώχευσε νωρίς, τσαλαβουτώντας μέσα σε έναν ακόμη σκασμό από δάνεια και τον Βενιζέλο που τελικά... τον έστειλε η Αντάντ, μαζί με της "αμύνης τα παιδιά", κυριολεκτικά αδιάβαστο στην Ουκρανία και στη Μικρασία...  
Και που τον επανέφερε στη ρημαγμένη χώρα μετά την κοσμοχαλασιά των δύο εκατομμυρίων ξεριζωμένων και χαροκαμένων, για να φτιάξει πρώτος αυτός τα ιδιώνυμα και να τα ξερονήσια, πριν από τα βασιλομεταξικά και από τα χουντικά φασιστόμουτρα.(Κινδύνευε, λέει, το καθεστώς της λωποδυσίας και της υποτέλειας από τους μπολσεβίκους...) 

Από γιαλατζί αστός επαναστάτης πριν το Γουδί ,ο φίλος μας ο Λευτεράκης, γίνηκε σκέτος λακές των Αγγλογάλλων και τελικά μαύρος κι άραχλος αντικομμουνιστής- θαυμαστής μέχρι και του Μουσολίνι. 

Μπόχα και δυσωδία επί σχεδόν 200 χρόνια. Σκέτο λησταρχείο υποτελών λωποδυταράδων... Βρωμερά σκουλήκια στην υπηρεσία των πάσης φύσεως Εγγλέζων, των Γιάγκηδων και των Γερμανογάλλων ιμπεριαλιστών ήταν πάντοτε, νυν και αεί- τα τσογλάνια αυτά του κερατά που "κυβερνούσαν" και τυραννούσαν το Ρωμέικο. 

Πάντα σε τέτοιο βαθμό που ούτε ένα αξιοπρεπές ανατολίτικο ...παζάρι, σαν εκείνο των Αιγυπτίων εκμεταλλευτών, να μη μπορούν και να μη θέλουν να κάνουν. Ουτε μισό. Βουτηγμένοι ανέκαθεν στα ...σκατά μέχρι το λαιμό, οι κομπραδόροι Ρωμιοί κοπρίτες και οι πολιτικάντηδες "εμποροϋπάλληλοι" των κερδών τους γδύνουν το λαό μας και ξεπουλανε τον τόπο μας. 

Αγαπητέ μου Μήτσο, το παράδειγμα που μας έφερες σήμερα, το τόσο βαθύτατα διδακτικό, πρέπει να το λάβουν υπόψη τους προπάντων οι σύντροφοί μας εκείνοι, οι οποίοι εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να υποστηρίζουν τις θεωρητικές σαπουνόφουσκες "ηγεσιών τινών" για δήθεν... ελληνική ιμπεριαλιστική αστική τάξη στη διαχρονική ψωροκώσταινα και για αναβαθμισμένο ρόλο αυτής της..  διαχρονικής τσογλαναρίας των mises και απάσης αρπαχτής στη διεθνή σκακιέρα (τρομάρα τους!)... 

Σκέτα θεωρητικά μπαρμπούτσαλα δηλαδή μερικών "αρχειοφυλάκων Φιλισταίων", όπως θα τους χαρακτήριζε στα σίγουρα ένας κάποιος ΛΕΝΙΝ, μίζερων στενοκέφαλων ηγετίσκων με κριτική ικανότητα κάτω του μετρίου, βολεμένων βέβαια και επιδοτούμενων ακόμη από το κράτος, αλλά πολιτικών άνευ ουδεμίας ουσιαστικής επαφής, τώρα πλέον, με τη ρίζα της οικτρής μας πολιτικής πραγματικότητας. Της πραγματικότητας που αποδίδεται και από τα αμείλικτα σημερινά ποσά των 3,3 δισ.ή των 137,5 εκατ. στους Φράγκους μεσιέδες πάτρωνες, ακόμη και δι' έκαστον των 12 μεταχειρισμένων ιπτάμενων γκαζοτενεκέδων...

 Αν οι γνωστοί φίλοι μας, ακόμη και μετά από αυτό το παράδειγμα που τους δίνει σήμερα ένας ακέραιος και αετομάτης κομμουνιστής δημοσιολόγος, σαν τον Μήτσο 175, εξακολουθήσουν να τραβάνε για "συνέδριο" επαναλαμβάνοντας σαν παπαγάλοι τον υπερδεκαετή γκροτέσκο χαβά της ηγεσίας τους,για τον ελληνικό .. ιμπεριαλισμό και την "πυραμίδα", αν εξακολουθήσουν να κλείνουν τα μάτια τους στην καυτή νεοελληνική πραγματικότητα, στην πραγματικότητα ενός πράγματι πολύ αδύνατου κρίκου στην αλυσίδα των εξαρτημένων χώρων της Μεσογείου, ε, τότε, αυτοί δεν σώζονται πλεον με τίποτα! Τζάμπα θα έχει πάει κι  όλο το χαρτί που ξοδεύουν για την προσυνεδριακή φλυαρία τους...