Ο Χρυσοχοϊδης γράφει ορισμένες απ' τις πιο σιχαμερές σελίδες της Ελληνικής ιστορίας.

Τι περισσότερο να προσθέσεις στην απόλυτα εύστοχη επισήμανση που κάνει στο τουιτάρισμα του ο δημοσιογράφος Αρης Χατζηστεφάνου;

Αν κάπου δυσκολεύεσαι να αντιληφθείς γιατί μια σειρά ΜΜΕ επικαλούνται αστείες δικαιολογίες, αναλαμβάνοντας αυτοβούλως τον ρόλο του συνήγορους υπεράσπισης του φονιά, την αλήτικη στάση της κυβέρνησης η οποία μέσω του Μ. Χρυσοχοϊδη ασελγεί στην μνήμη της δολοφονημένης κοπέλας, σου είναι αδύνατο να την κατανοήσεις.

"Οχι η αγάπη δεν σκοτώνει... Η πατριαρχία σκοτώνει, η αντίληψη της δεσποτικής και απόλυτης εξουσίας του ανδρικού φύλλου...", τιτλοφορούσε την ανάρτησή της μια συντρόφισσα αναφερόμενη σε μια άλλη γυναικοκτονία που είχε συμβεί πριν δυο χρόνια στην Λέσβο. Και μόνο αν δεχθούμε ότι στο DNA της δεξιάς βρίσκεται η πατριαρχία μπορούμε να εξηγήσουμε την αλήτικη κυβερνητική στάση να προσβάλει την μνήμη του θύματος.

Το ξεκίνησε το διαδικτυακό χαμαιτυπείο του Αλαφούζου και στην συνέχεια ακολούθησαν δεκάδες ιστοσελίδες που δημοσιεύουν στοχευμένες διαρροές, από το ημερολόγιο της Καρολάιν. 

Η τακτική τους είναι παλιά όσο και η λάσπες και όπως λέει η λαϊκή ρήση: "Αν απομονώσεις φράσεις από το Ευαγγέλιο, μπορείς να παρουσιάσεις τον Χριστό, Αντίχριστο".

Αυτό κάνει η κυβέρνηση με τις στοχευμένες διαρροές από το ημερολόγιο της δολοφονημένης κοπέλας. Οι δημοσιοκάφροι ανέλαβαν να μας πουν ότι θα θύμα "απειλούσε" τον δολοφόνο με διαζύγιο, η κυβέρνηση ανέλαβε να διαρρεύσει  σε ενημερωτικά sites πανομοιότυπα ρεπορτάζ, τα οποία επικαλούμενα αποσπάσματα από το ημερολόγιο της δολοφονημένης κοπέλας προσπαθούν να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι το θύμα ήταν ένα επιθετικό άτομο με προβληματική συμπεριφορά.

Και είναι απόλυτα σωστή η διαπίστωση του Αρη Χατζηστεφάνου ότι "ο Χρυσοχοϊδης γράφει ορισμένες απ' τις πιο σιχαμερές σελίδες της Ελληνικής ιστορίας".