Πηγή: ΚΟΝΤΡΑΠόσο μπροστά είναι η στήλη! Δεκαετίες τουλάχιστον (είμεθα και σεμνοί, όπως γνωρίζετε). Πρώτη αυτή αναγνωρίζει τα τεράστια ταλέντα της αστικής πολιτικής και προβάλλει το έργο τους, βοηθώντας στη γρήγορη καταξίωσή τους. Ποιος γνώριζε τη Δρα Θεοδώρα Αυγερινοπούλου, προτού ασχοληθεί μαζί της η στήλη την περασμένη εβδομάδα; Ουδείς, ουδεμία, ουδέν.
Από χθες, όμως, η Δρ Αυγερινοπούλου έχει εισβάλει ορμητικά στην επικαιρότητα, χάρη στην πρωτοβουλία της να οργανώσει δύο (ναι, δύο!) ειδικές συνεδριάσεις της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής (της οποίας, ως γνωστόν, είναι πρόεδρος) «στην καταγραφή, την ανάδειξη και την προστασία των υπεραιωνόβιων δέντρων από την εποχή της Ελληνικής Επαναστάσεως, με αφορμή την συμπλήρωση των 200 ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επαναστάσεως». Φυσικά, συμμετείχε ο υφυπουργός Αμυράς (άλλο πουλέν της στήλης αυτό), ενώ η Αγγελοπουλίνα, ξέροντας ότι θα φάει τη σκόνη της Δρος Αυγερινοπούλου, απέφυγε να παραστεί και εκπροσωπήθηκε από μέλος της Ολομέλειας της Επιτροπής «Ελλάδα 2021».
Το «κλου» της εκδήλωσης ήταν αντίστοιχο του πολιτικού και πολιτιστικού μεγαλείου της Δρος Αυγερινοπούλου: προβλήθηκαν δύο βίντεο με τα τραγούδια «Ιτιά» και «Αμάραντος». Κι εδώ έρχεται η στήλη να καταθέσει τη μοναδική της ένσταση. Γιατί, κύριε Αμυρά, που είσαι και βουλευτής Ιωαννίνων, παρακολούθησες απαθώς τα πελοποννησιακά τσάμικα και δεν απαίτησες να προβληθεί και το ηπειρώτικο συρτό στα τρία «Στης πικροδάφνης τον ανθό;». Θα μπορούσες, μάλιστα, να καλέσεις και τον Νίκο τον Καρανίκα, ο οποίος θα ανταποκρινόταν, διότι θα διέκρινε την αλληγορία των στίχων: «Στης πικροδάφνης τον ΑΝΘΟ έγειρα ν’ αποκοιμηθώ / λίγο ΥΠΝΟ για να πάρω κι είδα ΟΝΕΙΡΟ μεγάλο».
ΥΓ. Φυσικά, υπάρχουν και άλλα άσματα που υμνούν την αθάνατη ελληνική χλωρίδα, όπως το «Σαν χριστιανός ορθόδοξος…», όμως αυτό είναι μεταγενέστερο και δεν μπορεί να ενταχθεί στην παράδοση του ‘21…
Δημοσίευση σχολίου