Η εντυπωσιακή απολογία του αναρχικού Μαριούς Ζακόμπ ο οποίος αυτοκτόνησε σαν σήμερα το 1954

Ο Αλεξάντρ Ζακόμπ ο οποίος έμεινε ως Μαριούς Ζακόμπ, ήταν ένας Γάλλος αναρχικός ιλλεγκαλιστής, πανέξυπνος διαρρήκτης με ιδιαίτερη αίσθηση του χιούμορ, αφήνει σαν σήμερα την τελευταία του πνοή στις 28 Αυγούστου 1954.

Για να μην κάνουμε αναλυτική αναφορά στην ζωή του θα σας προτείναμε να  διαβάστε ένα απόσπασμα από το βιβλίο «Ο Μάριους Ζακόμπ και οι Ιλλεγκαλιστές» - Εκδόσεις Δαίμων του τυπογραφείου, που έχουμε αναρτήσει. 

Αναφέρετε στην δράση που είχαν οι λεγόμενοι "ιλλεγκαλιστες" (αδόκιμα- μεταφράζεται ως ”παρανομιστές”). 

Αυτοχαρακτηριζόταν - "ατομικιστές αναρχικοί" και έδρασαν στην Γαλλία στα τέλη του 19ου αιώνα. 

Στα τέλη του 1901 τρία μέλη της ομάδας ενώ έκαναν μια διάρρηξη στην πόλη Αμπεβιλ αναγκάστηκαν να "καθαρίσουν” ένα μπάτσο που τους αντιλήφθηκε. Λίγο καιρό αργότερα σε μια ενέδρα στο Παρίσι συλλαμβάνονται οι δυο. Ακολουθούν μαζικές συλλήψεις και τον Μάρτιο του 1905, 23 μέλη της ομάδας προσάγονται σε δίκη. 

Ο Μάριους Ζακομπ μέσα στο δικαστήριο με μια υπέροχη αγόρευση  εκφράζει την περιφρόνηση του για την πρόστυχη καπιταλιστική ηθική αλλά και το όνειρό και τον αγώνα του για την Αναρχία. Ο Ζακομπ και ο Μπουρ (ως υπεύθυνοι για τον θάνατο του μπάτσου) καταδικάζονται σε ισόβια καταναγκαστικά έργα ενώ 14 άλλα μέλη της ομάδας καταδικάζονται συνολικά σε 100 χρονιά φυλάκισης.

Το 1925, μετά από μια μεγάλη κομπανία αλληλεγγύης, ο Ζακόμπ απελευθερώνεται. Παρέμεινε πιστός στις ιδέες του μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής του, την 28η Αυγουστου 1954 οπότε αυτοκτόνησε παίρνοντας εσκεμμένα οβερντοουζ μορφίνης. Οπως τότε είχαν δηλώσει οι φίλοι του «… ο Ζακόμπ δεν αυτοκτόνησε από απόγνωση άλλα από ήρεμη και συνειδητή επιθυμία να αποφύγει την κατάπτωση των γηρατειών».

Παρέμεινε πιστός στις ιδέες του μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής του,  

Ενα απόσπασμα από την απολογία του Μαριούς Ζακόμπ 

Αν στράφηκα στις ληστείες δεν το έκανα για το κέρδος. Ηταν ζήτημα αρχής, ήταν ζήτημα δίκιου. Προτίμησα να διατηρήσω την ελευθερία μου, την ανεξαρτησία μου, την αξιοπρέπεια μου ως άνθρωπος παρά να γίνω δημιουργός του πλούτου του αφεντικού μου. Για να το πω πιο ξεκάθαρα. χωρίς ευφημισμούς «προτίμησα να κλέβω παρά να με κλέβουν».

Φυσικά και καταδικάζω την πράξη της βίαιης αρπαγής του προϊόντος της εργασίας άλλων ανθρώπων. Μα γι’ αυτό ακριβώς εγώ έκανα πόλεμο στους πλουσίους, αυτούς τους ληστές που κλέβουν όσα ανήκουν στους φτωχούς. Κι εγώ θα ήθελα να ζήσω σε μια κοινωνία όπου δεν θα υπήρχε κλεψιά. Δεν εγκρίνω την κλοπή, την χρησιμοποίησα μόνο σαν μια αρμόζουσα μορφή εξέγερσης στην πάλη εναντία στην πιο άδικη μορφή κλοπής: την ατομική ιδιοκτησία.....

Έχω κάνει διαρρήξεις σε πολλά σπίτια παπάδων. Σε όλα βρήκα από ένα χρηματοκιβώτιο και μερικές φορές και περισσότερα. Και πιστέψτε με, το περιεχόμενο τους δεν ήταν ιχθύες, αλλά μεγάλα χρηματικά ποσά που τα είχαν προσφέρει στο θεό κάτι βλαμμένοι και τα είχαν πάρει οι παπάδες να τα ''προσέχουν''. Και είναι αυτοί οι ίδιοι τσαρλατάνοι, εδώ, που τολμάνε και με κατηγορούν τώρα για κλέφτη. Αλλά εγώ είμαι καλός ποιμένας και δεν τους κρατάω κακία. Τους δίνω και την ευλογία μου κιόλας. ....

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΘΑ ΜΟΙΡΑΖΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΟΥΣ, ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΤΟΥΣ. ΟΤΑΝ ΟΛΑ ΘΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.

Ως επαναστάτης αναρχικός έκανα την επανάσταση μου. ΑΣ ΕΡΘΕΙ Η ΑΝΑΡΧΙΑ..

Διαβάστε περισσότερα