Από το "ιδιώνυμο" του Βενιζέλου στο "διάταγμα" Θεοδωρικάκου, ένας αιώνας δεξιός δρόμος

Την στιγμή που τα υπολείμματα της καταδικασμένης εγκληματικής συμμορίας του Μιχαλολιάκου λειτουργούν κανονικά τα γραφεία τους και δεν διστάζουν να προκαλούν συνεχώς, την ώρα που ο ναζί Κασιδιάρης απευθύνει διαγγέλματα μέσα από την φυλακή και προβάλλει τις "αναλύσεις" του, από το youtube, ο πολιτικός γενίτσαρος που παριστάνει τον πολιτικό προϊστάμενων των μηχανισμών προστασίας του συστήματος εφαρμόζοντας φυσικά την κυβερνητική πολιτική, προχωράει ένα ακόμα βήμα στην φασιστικοποίηση της καθημερινής μας ζωής.

Το γράφαμε και χτες. Η κυβερνητική εντολή στην Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος να να διερευνήσει δημοσιεύματα που σύμφωνα με την λογική των μπάτσων στρέφονται ενάντια "στην ασφάλεια και στο κράτος" είναι κάτι ιδιαίτερα προβληματικό. 

"Χρυσώνουν" αυτή την απόφαση με την δήθεν απόφασή τους να προστατέψουν τον ελληνικό λαό από face news που προτρέπουν τους "πολίτες σε πράξεις που στρέφονται ενάντια στην δημόσια υγεία", αλλά το πρόσχημα τους είναι εντελώς διάτρητο. 
Αν κάποιος ενισχύει το αντιεμβολιαστικό κίνημα αυτό δεν είναι τίποτα άλλο παρά η κυβερνητική πολιτική που εφαρμόζεται στην αντιμετώπιση της θανατηφόρας πανδημίας. Η "ασφάλεια και το κράτος", όπως αυτoί την εννοούν, τους ενδιαφέρει. 

Και η τακτική τους είναι παμπάλαια. Αν δεν κάνουμε λάθος την εφάρμοσε πρώτη φορά τον περασμένο αιώνα ένας άλλος αστός "εθνάρχης" τους. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος το 1929 με τον νόμο N.4229 που έμεινε γνωστός στην ιστορία σαν "ιδιώνυμο". Το πρόσχημα τους τότε ήταν ότι θα καταπολεμήσουν την ζωοκλοπή. Το αποτέλεσμα τους ήταν να γεμίσουν τα ξερονήσια με κομμουνιστές και λαϊκούς αγωνιστές. 

Σήμερα τέτοιους τόπους μαρτυρίου δεν είναι να αναβιώσει η δεξιά. Το "διάταγμα" Θεοδωρικάκου συμβαδίζει με τις δυνατότητες που έχει το αστικό κράτος και αρκείται στο φακέλωμα των αντιφρονούντων στην νεοδημοκρατική "κανονικότητα και όπου τους παίρνει στις ποινικές διώξεις τους. 

Αυτοί εφαρμόζουν τους σχεδιασμούς τους. Το θέμα είναι εμείς τι κάνουμε.