Δε θα αναφερθώ σε γνωστά στους συντρόφους Κομμουνιστές. Θα πω μόνο πως η Μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση δεν έσωσε μόνο τη Ρωσία. Αποτέλεσε φάρο ελπίδας για τους καταπιεσμένους ολόκληρου του κόσμου.
Σκοπός λοιπόν δεν είναι μόνο η ανάμνηση του κοσμοϊστορικοί σωτήριου αυτού γεγονότος, αλλά η επανάληψή του. Είναι αυτό δυνατό; Φυσικά! Η Ιστορία θα γράψει ξανά χρυσές σελίδες για την εργατική τάξη.
Σήμερα έχουμε μια ακόμα μεγάλη καπιταλιστική κρίση. Οι κρίσεις του σάπιου συστήματος γίνονται κάθε φορά μεγαλύτερες σε διάρκεια, συχνότερες και πιο καταστροφικές για την πλειοψηφία.
Οι εργαζόμενοι, όχι μόνο στην αποικία Ελλάδα, αλλά παγκόσμια, έχουν δεχθεί μια σκληρή επίθεση από το Κεφάλαιο, τα πλούσια παράσιτα και αρπακτικά. Σήμερα οι συνθήκες εξαθλίωσης πλησιάζουν αυτές τις Ρωσίας στις αρχές του 1900.
Οι φτωχοί γίνονται ολοένα φτωχότεροι, οι εξουσιαστές αυταρχικότεροι, η διαφθορά μεγαλώνει, όπως και το χάσμα πλουσίων – φτωχών. Η εργατική τάξη έχει πάλι βαριές αλυσίδες σε όλο σχεδόν τον πλανήτη. Χρέος μας είναι να τις σπάσουμε, να συντρίψουμε τους πλούσιους εκμεταλλευτές και τα τσιράκια τους. Χρειάζεται μόνο μια σπίθα.
Μια σπίθα μπορεί να ανάψει πυρκαγιά, για να διατηρηθεί όμως η φλόγα της Επανάστασης χρειάζονται όπλα για το λαό. Είναι ειρωνικό πως ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος βοήθησε να πετύχει η Μεγάλη Σοσιαλιστική Επανάσταση στη Ρωσία. Γιατί ακριβώς οπλίστηκαν εκατομμύρια που ήταν κατά του ανίκανου και διεφθαρμένου εγκληματία Τσάρου.
Τώρα με τα όπλα που υπάρχουν, ένας Παγκόσμιος Πόλεμος θα είναι το τέλος όλων μας πριν καν καταλάβουμε τι έγινε. Σε μισή ώρα, όσοι δεν πεθάνουν από τις εκρήξεις, θα πεθάνουν από τη ραδιενέργεια. Όμως πάντα υπάρχει τρόπος.
Μια Επαναστατική Πράξη ηρωικής Αντίστασης στον αυταρχισμό είχαμε στη Χίο, όταν τα ΜΑΤ αποσύρθηκαν ντροπιασμένα αφού έφαγαν της χρονιάς τους κάποιοι νταήδες. Ακόμα και τώρα, όταν μοσχοβολά μαστίχα, τους πιάνει κρύος ιδρώτας.
Άλλη μια από τις πράξεις Αντίστασης ήταν στη Νέα Σμύρνη. Μερικές μαζικές συγκεντρώσεις ήταν αρκετές να σταματήσουν σε μεγάλο βαθμό τα παράλογα μέτρα και τα εξοντωτικά πρόστιμα στην περιοχή, αν και οι πραιτοριανοί είχαν λυσσάξει. Ξίδι.
Φανταστείτε λοιπόν, αν γίνει κάτι πολύ μεγαλύτερο, μαζικό, οργανωμένο, ταυτόχρονα. Στην αρχή θα προσπαθήσουν να τρομοκρατήσουν, θα χτυπήσουν άγρια. Αν δουν πως δε τα καταφέρνουν, θα κάνουν τακτική υποχώρηση προσπαθώντας να διχάσουν. Στο τέλος όμως θα ξεκουμπιστούν.
Οι Ρώσοι και άλλοι λαοί έδειξαν πως μπορεί να γίνει. Κι ότι έγινε μια φορά θα γίνει ξανά. Οι άνθρωποι που έζησαν τον Υπαρκτό Σοσιαλισμό αναπολούν εκείνες τις μέρες. Δεν είναι τυχαίο.
Δημοσίευση σχολίου