Οταν έχεις βιώματά από 6 μηνών που ήσουν πολιτικός κρατούμενος, και στην πορεία σαν αυτοδημιούργητο άτομα, αποκλειστικά με τα προσόντα σου καταφέρνεις να αναδειχθείς πρωθυπουργός, μπορείς να προβάλεις τις ιστορικές διδαχές του τύπου "Τι τον νοιάζει το 17χρονο που θα ψηφίσει πρώτη φορά τι έγινε το ‘63», -αναφερόμενος στην δολοφονία Λαμπράκη- και να χαρακτηρίζεις τον Άη Στράτη, τόπο δολοφονίας εξορίας και μαρτυρίου για τους κομμουνιστές, «ένα τοπόσημο διχασμού και δοκιμασίας»,
Σε κάθε περίπτωση πάντως, σήμερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης "εκσυγχρόνισε" την δεξιά ρητορική. Οι πολιτικοί του πρόγονοι, δεν χρειαζόταν να κάνουν ένα κουβάρι "καθάρματα και παλικάρια". Διαφορετικά προσδιόριζαν τους τόπους εξορίας και βασανιστηρίων που δημιουργούσε το αστικό κράτος στα "πέτρινα χρόνια" για να αντιμετωπίσει τον "εσωτερικό εχθρό".
Σύμφωνα με τους προηγούμενους πολιτικούς ηγέτες της ελληνικής Δεξιάς Κωνσταντίνο Τσάτσο και Παναγιώτη Κανελλόπουλο τα φρικιαστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης που δημιουργούσε για να βασανίζει και να εξοντώνει τους πολιτικούς της αντιπάλους, κύρια κομμουνιστές, ήταν «αναρρωτήρια ψυχών», η «συνέχιση του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού», η «εθνική κολυμβήθρα», η «νέα Εδέμ στα μάτια της ελληνικής Ιστορίας», οι «Νέοι Παρθενώνες», «πρότυπα Σχολεία για ηθική αναμόρφωση" κλπ.
Κατανοητό είναι πάντως ότι ο Μητσοτάκης σήμερα δεν μπορεί να χρησιμοποιεί το λεξιλόγιο που είχε ο ¨τσεκουράτος" υπουργός του, όταν ήταν επικεφαλής της νεολαίας του κόμματος που είχε φτιάξει δικτάτορας Παπαδόπουλος.
Δημοσίευση σχολίου