Είπαμε πως οι Ουκρανοί είναι οπλισμένοι ως τα δόντια. Με ΑΕΠ λιγότερο από μας δίνουν τα διπλάσια για όπλα.
Έχουν πάνω από 981.000 στρατιώτες κι εφεδρείες πρώτης γραμμής, ενώ συνολικά ικανοί να φέρουν όπλα είναι 15.617.000 περίπου! Τα άρματα τους ήταν πάνω 2.500, τα τεθωρακισμένα 12.300, το πυροβολικό πάνω από 3.500. Έχουν επίσης εξοπλιστεί με σύγχρονα Αμερικανικά αντιαρματικά, ενώ η αντιαεροπορική τους ισχύ ήταν εντυπωσιακή όπως όλων των πρώην Σοβιετικών Δημοκρατιών.
Απέναντι σε αυτούς οι Ρώσοι αντιπαραθέτουν το πολύ 200.000, μια δύναμη που κανονικά θα ήταν ανεπαρκής ακόμα και για άμυνα. Όμως οι Ρώσοι στηριχτήκαν στην αεροπορική υπεροχή και τους πυραύλους που χτύπησαν σημαντικούς στρατηγικούς στόχους. Φυσικά συνολικά έχουν πολύ περισσότερο στρατό από τους Ουκρανούς, αλλά λέμε μόνο γι αυτούς που παίρνουν μέρος στις επιχειρήσεις.
Για τις μάχες θα πούμε όταν τελειώσουν.
Το πρώτο συμπέρασμα είναι πως όποιος πάει γυρεύοντας για πόλεμο, βρίσκει μπελάδες. Οι Ουκρανοί επιτίθενται στις μειονότητες και τις Λαϊκές Δημοκρατίες από 2014. Θέλουν να κάνουν εθνοκάθαρση όπως όλοι οι ναζί. Επιπλέον η κυβέρνηση του Κιέβου ήθελε να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ για να κάνει την τελική επίθεση κατά των Ρώσων αυτονομιστών χωρίς να μπορεί να επέμβει η Ρωσία. Η ρητορική επίσης περί πυρηνικών ήταν ευθεία απειλή προς τη Μόσχα.
Το επόμενο αυτονόητο συμπέρασμα είναι πως οι ΗΠΑ κοιτάνε το συμφέρον τους. Αυτό σημαίνει πως δε διστάζουν να πουλήσουν τους υποτακτικούς τους όταν τους συμφέρει. Το έκαναν στην Κύπρο με τους δικούς μας χουντικούς προδότες, το έκαναν στη Γεωργία, το κάνουν στην Ουκρανία. Σκοπός τους ήταν να πάρουν τους Ευρωπαίους πελάτες από τους κακούς Ρώσους. Ο σκοπός αυτός επετεύχθη.
Ως απάντηση στους ντόπιους ναζί λέω πως η άμυνα μιας χώρας εξαρτάται ακόμα από το λαό της. Δεν έφτασε η ώρα που θα αντικατασταθούμε από μηχανές. Που σημαίνει πως, αν έχεις σε μια χώρα, που συνέχεια οι κάτοικοι της λιγοστεύουν, 26.000 νεκρούς από έναν ιό, πρέπει πρώτα να κοιτάξεις να κάνεις Νοσοκομεία. Πόσο μάλλον όταν τα αεροπλάνα, τα πλοία κλπ, δεν τα έχουμε για τους συμμάχους Τούρκους, αλλά για τους Ρώσους.
Κάθε οπλικό σύστημα έχει τρόπο αντιμετώπισης. Όμως το χειρότερο είναι η κούρσα εξοπλισμών. Εκεί παίζει ρόλο το πόσα μπορεί να δώσει ο άλλος. Καλό είναι να μην ξεκινήσεις τέτοια κούρσα, αν ο άλλος τρέχει τριπλάσια από σένα. Οι καλοί μας γείτονες από τους οποίους προμηθευόμαστε αέριο και άλλα καλούδια, μπορούν να δώσουν τρεις φορές περισσότερα.
Κάνουμε επίσης λάθος να συγκρίνουμε την Ουκρανία με την Ελλάδα. Δεν μοιάζει σε τίποτα, ούτε το έδαφος, ούτε το δόγμα, ούτε ο εξοπλισμός. Αλλά ούτε κι ο αντίπαλος. Εμείς θα έχουμε μακροχρόνιο πόλεμο, αν τρελαθούμε και πάμε γυρεύοντας. Κι όπως είπε ένας σοφός Αθηναίος στρατηγός, είμαστε πολύ καλοί για τα 100 μέτρα, αλλά όχι για μαραθώνιο.
Δημοσίευση σχολίου