Σαν σήμερα το 1952 o Νίκος Μπελογιάννης και οι σύντροφοί του Δ. Μπάτσης, Ν. Καλούμενος και Ηλίας Αργυριάδης πληρώνουν με την ζωή τους το ταξικό μίσος του μετεμφυλιοπολεμικού αστικού καθεστώτος στην Ελλάδα. (3 Βίντεο)

Σήμερα το στρατόπεδο σωπαίνει.
Σήμερα ο ήλιος τρέμει αγκιστρωμένος στη σιωπή
όπως τρέμει το σακάκι του σκοτωμένου στο συρματόπλεγμα.
Σήμερα ο κόσμος είναι λυπημένος.
Ξεκρέμασαν μία μεγάλη καμπάνα και την ακούμπησαν στη γη.
Μες στο χαλκό της καρδιοχτυπά η ειρήνη.
Σιωπή. Ακούστε τούτη την καμπάνα.
Σιωπή. Οι λαοί περνούν σηκώνοντας στους ώμους τους
το μέγα φέρετρο του Μπελογιάννη.

Γιάννης Ρίτσος

Σήμερα συμπληρώνονται 70 χρόνια από τη δολοφονία του Νίκου Μπελογιάννη, και των συντρόφων του στις 30 Μάρτη του 1952.

Η κυβέρνηση του Πλαστήρα, το παλάτι, το στρατιωτικό και παραστρατιωτικό κατεστημένο, τα "κεντροαριστερά" και τα "κεντροδεξιά" όργανα της αμερικανοδουλείας, εκτέλεσαν τον Μπελογιάννη για έναν και μόνο λόγο: Επειδή ήταν κομμουνιστής, υπογράμμιζε η συντρόφισσα Α.Π σε ένα κείμενο της που αναφερόταν στην μεθόδευση της δολοφονίας του Νίκου Μπελογιάννη.

Το μετεμφυλιακό καθεστώς της άρχουσας τάξης της Ελλάδας, μαζί με τους ξένους συμμάχους του και εκτελεστικό όργανο την κυβέρνηση Πλαστήρα και το παλάτι, διαπράττει άλλο ένα έγκλημα.


Ο Νίκος Μπελογιάννης και οι σύντροφοί του Δ. Μπάτσης, Ν. Καλούμενος και Ηλίας Αργυριάδης στάθηκαν όρθιοι στο Γουδή μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα των μοναρχοφασιτών, αρνούμενοι να τους δέσουν τα μάτια. Πλήρωσαν με την ζωή τους το ταξικό μίσος του μετεμφυλιοπολεμικού αστικού καθεστώτος στην Ελλάδα.
  (Δυο αποσπάσματα από την απολογία του Νίκου Μπελογιάννη, στην πρώτη δίκη, το Νοέμβρη του 1951)
«Την ευθύνη για το ότι η ελληνική γη είναι σπαρμένη με τάφους και ερείπια, τη φέρουν μόνο οι ξένοι ιμπεριαλιστές και οι Ελληνες υπηρέτες τους».
«Αγαπάμε την Ελλάδα και το λαό της περισσότερο από τους κατηγόρους μας. Το δείξαμε όταν εκινδύνευε η ελευθερία, η ανεξαρτησία και η ακεραιότητά της και, ακριβώς, αγωνιζόμαστε για να ξημερώσουν στη χώρα μας καλύτερες μέρες χωρίς πείνα και πόλεμο. Για το σκοπό αυτό αγωνιζόμαστε και όταν χρειαστεί θυσιάζουμε και τη ζωή μας. Πιστεύω ότι δικάζοντάς μας σήμερα, δικάζετε τον αγώνα για την ειρήνη, δικάζετε την Ελλάδα». *** Κυριακή 30 Μάρτη 1952 4.10΄π.μ. εκτελούνται οι Μπελογιάννης, Μπάτσης, Καλούμενος και Αργυριάδης.
Μέρα και ώρα που ούτε και αυτοί οι Γερμανοί δεν εκτελούσαν. Υπό το φως των προβολέων μη τυχόν δει ο ήλιος και φρίξει.

Διαβάστε περασμένο αφιέρωμα του μπλοκ μας για την δίκη και την εκτέλεση του Ν. Μπελογιάννη ________________
   Τότε και σήμερα

«...ο λαός υπόφερνε (...). Είχε γονατίσει από τους φόρους, κι η τοκογλυφία ερχότανε ύστερα να του δώσει τη χαριστική βολή. Αφήνω κατά μέρος κάθε δική μου περιγραφή και παίρνω ένα κομμάτι από την Ιστορία του Καρολίδη, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο:  "Την εποχή εκείνη η χώρα εσπαράζετο υπό της φυγοδικίας και των συμμοριών τοκογλύφων, οίτινες εν συνεργασία προς τους ταμίας του κράτους και αυτούς ακόμα τους δικαστάς είχον δημιουργήσει αλληλεγγύην και κατέτρωγαν τας σάρκας του λαού" (...). 
Κι έτσι, τοκογλύφοι, κομματάρχες, δικαστές, ταμίες, Εθνοτράπεζα, κράτος και ληστές - τούτοι οι τελευταίοι πολύ λιγότερο από τους άλλους - εκτελούσαν το ίδιο "εθνοφελές" έργο: Την ερήμωση της χώρας και τον αφανισμό του λαού. Και στο αντιλαϊκό τούτο όργιο, έρχονται και οι ξένοι κεφαλαιούχοι να πάρουν μια από τις καλύτερες θέσεις».   Το παραπάνω απόσπασμα είναι από το βιβλίο του Νίκου Μπελογιάννης «Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα».  Πρόκειται για μια μελέτη που έγραψε ο Ν. Μπελογιάννη μετά την απελευθέρωση της χώρας μας από τους Γερμανοϊταλούς.
Θα μπορούσε να υπάρξει πιο χαρακτηριστική περιγραφή για την σημερινή κατάσταση που βιώνουμε;