Μ. Κοττάκης: "Προκαλεί το γέλωτα η ψευτοφιλελεύθερη διανόηση"

Μπορεί να ισχυριστούμε ότι μας αιφνιδίασε και σε ένα βαθμό απολαύσαμε την "πριονοκορδέλα" απ' την οποία περνάει σήμερα όλους τους ομοϊδεάτες του δημοσιολόγους, και την "ντεμέκ φιλελεύθερη διανόηση τής πατρίδας μας", ο Μανώλης Κοττάκης. 

Ο δεξιός δημοσιογράφος σε σημερινό άρθρο του, σχολιάζει τις αντιδράσεις που υπήρξαν όσο αφορά την χθεσινή αντιπολεμική συναυλία. 

Πολύ θα θέλαμε να βλέπαμε τους μορφασμούς κάποιων "διαμορφωτών της κοινής γνώμης" σαν του Πορτοσάλτε, και του Πρετεντέρη, και καλλιτεχνών της συνομοταξίας Σαββόπουλου διαβάζοντας τα "καταιγιστικά φίλια πυρά", που δέχονται από τον διευθυντή της φυλλάδας "Εστία".

Και όνο ο τίτλος του πρωτοσέλιδου άρθρου του. Μ. Κοττάκη: "Υποπτοι για ίσες αποστάσεις ο αρχηγός της CIA, ο Γουίλλιαμ Πέρρυ και ο Μπέρνι Σάντερς;", σε προϊδεάζει σε τι αναφέρεται. Και φυσικά αποδημεί το βασικό ισχυρισμό όσων καταφέρθηκαν ενάντια στην αντιπολεμική εκδήλωση ότι αυτή κρατούσε ίσες αποστάσεις μεταξύ του θύτη και του θύματος. 

"Προκαλούσαν δυστυχώς τον γέλωτα" αυτοί οι ισχυρισμοί γράφει χαρακτηριστικά ο αρθρογράφος της "Εστίας", αφού τέτοιες φωνές υπάρχουν και στην Αμερική και αναφέρει χαρακτηριστικές δηλώσεις του αρχηγού της CIA και του γερουσιαστή Σάντερς, οι οποίες -το υποθέτουμε γιατί μόνο τον τίτλο και το κείμενο που υπάρχει στην πρώτη σελίδα διαβάσαμε- κάπως ταυτίζονται με το κάλεσμα της αντιπολεμικής συναυλίας.

 Η καλύτερη κατραπακιά που δέχεται η "ψευτοφιλελεύθερη διανόηση" είναι η αποκάλυψη της υποκρισία της. Γράφει χαρακτηριστικά ο Μ. Κοττάκης:

"Τους επιτέθηκε όλη η ψευτοφιλελεύθερη διανόηση με κεντρικό επιχείρημά της ότι με μια συναυλία που απευθύνεται γενικώς και αορίστως κατά τού πολέμου, εξισώνει τον θύτη με το θύμα. Την Ρωσία με την Ουκρανία. Η επιχειρηματολογία αυτή θα ήταν απολύτως λογική αν όλοι όσοι πρωταγωνίστησαν στον δημόσιο διάλογο απευθύνοντας δριμύ «κατηγορώ» εναντίον των καλλιτεχνών, είχαν διοργανώσει. είχαν μετάσχει τουλάχιστον και οι ίδιοι, στο παρελθόν, σε μια συναυλία, σε μία παρουσίαση βιβλίου, σε μία πολιτική συγκέντρωση που θα κατήγγειλε τον θύτη σε μία πολεμική αναμέτρηση. ή αν εξέφραζαν την οργή τους για τα χτυπήματα στους αμάχους και τους πρόσφυγες. 

Είχε αυτή την ευκαιρία η ντεμέκ φιλελεύθερη διανόηση της πατρίδας μας! Στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας Όταν το ΝΑΤΟ επιτέθηκε στους αδελφούς μας Σέρβους και οι άμαχοι που δολοφονούνταν με βομβαρδισμούς από αέρος βαπτίζονταν κυνικά από τους εκπροσώπους Τύπου της συμμαχίας παράπλευρες απώλειες, θυμάστε να το έκαναν για να ζητούν σήμερα τον λόγο κουνώντας το δάχτυλο;"