Μνήμες εξόριστων γυναικών από τη Χίο, το Τρίκερι και τη Μακρόνησο.
Πριν από περίπου 70 χρόνια, τότε που τα ξερονήσια (οι «τόποι διχασμού», κατά τον Κυριάκο Μητσοτάκη) ήταν γεμάτα εξόριστους/ες άντρες και γυναίκες, περίπου 500 γυναίκες «ανεπίδεκτες αναμορφώσεως» μεταφέρθηκαν από τη Χίο στο Τρίκερι και από εκεί στη Μακρόνησο και πάλι στο Τρίκερι.
Εννέα από αυτές αποφάσισαν να γράψουν όλα όσα έζησαν στα στρατόπεδα «πειθαρχημένης διαβιώσεως» προτού αυτά ξεχαστούν. Μοίρασαν την εργασία κατά χρονικές περιόδους στα διάφορα νησιά και άρχισαν να γράφουν μες στις σκηνές τους με δυσεύρετο μελάνι και χαρτί και με τον φόβο του χωροφύλακα. Φύλαγαν τα χειρόγραφά τους πότε στη γη, πότε στο στρώμα τους ή και κατάσαρκα στο στήθος για να τα σώσουν από τυχόν αιφνιδιαστικές έρευνες. Μαζεύονταν μυστικά σε ένα απόμερο μέρος και διάβαζαν μεταξύ τους τα γραφτά τους για να ελέγξουν την αντικειμενικότητα των γεγονότων, αλλά και για να παίρνουν κουράγιο η μια από την άλλη.
Αργότερα, άλλες έφυγαν για τον Αη Στράτη, άλλες για τα σπίτια τους· σκορπίστηκαν σε όλη τη χώρα. Τα τετράδια ξεχάστηκαν κάπου κρυμμένα στο Τρίκερι. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δημοσίευση σχολίου