Ο Greek Statistics ονομάστηκαν στη δεκαετία πριν από την κρίση χρέους οι αμφιλεγόμενες μέθοδοι μέτρησης βασικών μεγεθών της οικονομίας όπως το έλλειμμα και το χρέος.
Η «ρετσινιά» που αποδόθηκε στις κυβερνήσεις και στις αρμόδιες Αρχές για τη λεγάμενη «δημιουργική λογιστική», με την οποία αυτά τα μεγέθη συρρικνώνονταν σε αποδεκτά από την Ε.Ε. επίπεδα, πληρώθηκε ακριβά από την ελληνική κοινωνία με τη 12ετή μνημονιακή και μετα-μνημονιακή «τιμωρία», που οι συνέπειές της θα βαραίνουν τις νέες γενιές τουλάχιστον μέχρι το 2059.
Μέχρι τότε πρέπει -θεωρητικά- να αποπληρωθούν τα χρέη προς τους Ευρωπαίους δανειστές. Η αλήθεια βεβαίως είναι ότι η «δημιουργική λογιστική» κάθε άλλο παρά ελληνική εφεύρεση είναι. Πιθανότατα δεν υπάρχει χώρα στην Ε.Ε που να μην έχει προσφύγει σε τέτοιες μεθόδους
Ωστόσο υπάρχει μια πολύ πιο γενικευμένη, σχεδόν παγκόσμια, «δημιουργική λογιστική» που προκύπτει από την εισβολή του πληθωρισμού στη ζωή μας ενός δείκτη που είχε ξεχαστεί για δεκαετίες, αλλά τώρα αιφνιδιάζει κυβερνήσεις κεντρικές τράπεζες, αγορές, επιχειρήσεις πάνω απ' όλα τα πιο ευάλωτα νοικοκυριά για τα οποία ο πληθωρισμός δεν είναι απλώς ένα στατιστικό μέγεθος. Είναι η βίαιη μείωση του εισοδήματός τους, που ανατρέπει τους όρους επιβίωσης
Σε τι συνίσταται η «δημιουργική λογιστική» του πληθωρισμού: Κυρίως στο γεγονός ότι δεν ταυτίζεται με την ακρίβεια, δηλαδή τις ανατιμήσεις των βασικών αγαθών που βασανίζουν τα φτωχότερα νοικοκυριά. Ο ελληνικός δείκτης τιμών καταναλωτή μπορεί να «τρέχει» με 11.5% τον χρόνο, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. αλλά οι ανατιμήσεις των ειδών που καίνε το μέσο νοικοκυριό είναι υπερδιπλάσιες.
Αλλά ταυτόχρονα ο φουσκωμένος πληθωρισμός προκαλεί και άλλα «μαγικά» αποτελέσματα. Μπορεί, για παράδειγμα, να φουσκώνει το ΑΕΠ και να επιτρέπει στις κυβερνήσεις να πανηγυρίζουν για υψηλούς ή ικανοποιητικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Και την ίδια στιγμή μπορεί να μειώνει το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ. μολονότι αυτό στην πραγματικότητα αυξάνεται.
Το αποτέλεσμα αυτής της στατιστικής οφθαλμαπάτης, που πιθανότατα θα ενισχυθεί όταν οι κεντρικές τράπεζες ρίξουν το «βαρύ πυροβολικό» της αύξησης των επιτοκίων για να μειώσουν τις τιμές, είναι ότι ο πληθωρισμός υποδεικνύεται ένας βαθύτατα ταξικός μηχανισμός λεηλασίας των λαϊκών εισοδημάτων. Ακόμη και αν του χρόνου τέτοιο καιρό έχει διό μαγείας σχεδόν μηδενιστεί.
Δημοσίευση σχολίου