Στο σημερινό δεξιό επιτελικό κράτος, τον ρόλο των "κυνηγών κεφαλών" έχουν αναλάβει ένστολοι κρατικοί υπάλληλοι, που πληρώνονται από τον ιδρώτα του Ελληνικού λαού. Θύματά τους, πρόσφυγες και μετανάστες,
Οι "κυνηγοί κεφαλών" όμως περιλαμβάνουν πολλές σελίδες στο ποινικό μητρώο των δεξιών κυβερνήσεων, Και η αφετηρία τους ξεκίνησε από τις κυβερνήσεις Θεμιστοκλή Σοφούλη και Κωνσταντίνου Τσαλδάρη. Εμφανίστηκαν σχεδόν ταυτόχρονα μετά την απελευθέρωση της πατρίδας μας από τα ναζιστικά στρατεύματα.
Το αστικό δοσίλογο κράτος που εδραιωνόταν, εφάρμοζε μεταξύ άλλων και μεθόδους "άγριας Δύσης", του τύπου επικηρύξεις της μορφής "Καταζητείται νεκρός ή ζωντανός".
Μια τέτοια επικήρυξη που δημοσιεύεται σαν σήμερα, 13 Ιούνη του 1948 σε όλες τις εφημερίδας της εποχής αποτέλεσε το έναυσμα μας γι' αυτή την ανάρτηση.
Σ' αυτή διαβάσουμε -στην αντικομμουνιστική εφημερίδα "ΕΜΠΡΟΣ"- "Ο Κωνσταντινέας επεκηρύχθη ως ληστής δια της υπ' αριθ. 140-9-6-1948 αποφάσεως. Δίδεται δε αμοιβή δέκα εκατομμυρίων δραχμών δια την σύλληψιν ή το φόνον του, και πέντε εκατομμυρίων δια την κατάδοσίν του".
Το μέλος του ΚΚΕ, σύμφωνα με το δημοσίευμα ήταν στέλεχος της ΟΠΛΑ και είχε οργανώσει την εκτέλεση του αιματοβαμμένου εγκληματία της μοναρχοφασιστικής κυβέρνησης Σοφούλη, υπουργού Δικαιοσύνης Χρήστου Λαδά.
Εδώ, αυτό που θέλουμε να τονίσουμε, είναι ότι αυτές οι επικηρύξεις πολιτικών αντιπάλων του καθεστώτος, συνέβαλλαν αποφασιστικά στην δημιουργία ενός δυνατού εγκληματικού μηχανισμού κράτους -παρακράτους. που ξεκίνησε σχεδόν ταυτόχρονα από τις αστικές κυβερνήσεις που προέκυψαν τους νικητές των Δεκεμβριανών και τους Βρετανούς πάτρονές τους.
Σημείωνε η ιστορικός Βασιλική Λάζου σε πόνημα της:
Οι παρακρατικές συμμορίες που συγκροτήθηκαν σχεδόν ταυτόχρονα σε όλη την επικράτεια ανέλαβαν αυτό που θα χαρακτηρίζαμε ως βρόμικη δουλειά...
Η συμμετοχή σε παρακρατική οργάνωση αποτελούσε ένα μέσο πλουτισμού μέσω της αρπαγής και της λεηλασίας της περιουσίας του αντιπάλου, αν και επεκτάθηκε και στο σύνολο του πληθυσμού.
Η επίδειξη αντικομμουνιστικού ζήλου περιλάμβανε πρακτικές όπως η διαπόμπευση, ο ξυλοδαρμός ή ο βιασμός, ακόμη και αποκεφαλισμό και περιφορά των κομμένων κεφαλών για παραδειγματισμό, αλλά και για να εισπραχθούν τα χρήματα από επικηρύξεις. Λόχοι κυνηγών (κατά το κυνηγοί κεφαλών) σχηματίστηκαν σε όλη την επικράτεια, όπως αυτός του ταγματάρχη Αριστείδη Κρανιά, πρώην διοικητή του 16ου Συντάγματος του ΕΔΕΣ, ή του Γεωργίου Τολιόπουλου, διοικητή των Ταγμάτων Ασφαλείας Αγρίνιου.
Δημοσίευση σχολίου