Εδώ να πούμε ότι τον Δ. Ψαρρά τον θεωρούμε έναν από τους πιο αξιόλογους αλλά και ακέραιους ανθρώπους που υπάρχουν στο δημοσιογραφικό συνάφι. Οχι μόνο για την άκρως ενδιαφέρουσα δουλειά που έκανε συμμετέχοντας στην δημοσιογραφική ομάδα του "Ιού" της "Ελευθεροτυπίας" αλλά και για την συγγραφική του παρουσία.
Εδώ να θυμίσουμε ότι πρόκειται για έναν αγωνιστή, που σαν φοιτητής της Αρχιτεκτονικής υπήρξε μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής της κατάληψης του Πολυτεχνείου, τον Νοέμβρη του '73. Οσοι τον γνώρισαν αργότερα σαν στέλεχος της Β' Πανελλαδικής, -μιας διάσπασης της οργάνωσης ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος- και σαν αρθρογράφο του περιοδικού της οργάνωσης "Σχολιαστής", μόνο θετικά λόγια έχουν να πούνε.
Θα λέγαμε ότι ο Δημήτρης Ψαρράς σαν συντάκτης της Ελευθεροτυπίας από το 1990 μέχρι τον Ιούνη του 2012 και από τον Νοέμβρη του ίδιου χρόνου μέχρι σήμερα στην Εφημερίδα των Συντακτών, είναι ο ορισμός της σωστής ερευνητικής δημοσιογραφίας. Κι αυτό κάποιος μπορεί να το διαπιστώσει διαβάζοντας το ένθετο που υπογράφει και το οποίο κυκλοφόρησε μαζί με την "ΕφΣυν" και έχει τίτλο : «1922 -2016. Συγκρότημα Λαμπράκη». τα βιβλία του "Η μαύρη βίβλος της Χρυσής Αυγής", "Το μπεστ σέλερ του μίσους. Τα πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών στην Ελλάδα, 1920-2013", καθώς και μια δημοσιογραφική έρευνα που είχε κάνει μαζί με τον Τάσο Κωστόπουλο για τον γεννήτορα του Κούλη και τις σχέσεις του Κώστα Μητσοτάκη με τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής.
Δημοσίευση σχολίου