Εξυπακούεται ότι έχουμε απέχθεια για τους μουλάδες του Ιράν, όπως και για τους δικούς μας ρασοφόρους χριστέμπορους. Αυτό όμως που διατύπωσε κυνικά ο ανώτατος ηγέτης του Ιράν, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, ότι δηλαδή οι λεγόμενοι Φρουροί της Επανάστασης στα τέλη Μάη έθεσαν υπό τον έλεγχο τους δυο δεξαμενόπλοια ελληνικών συμφερόντων, σαν αντίποινα γιατί το ελληνικό κράτος λειτουργώντας σαν προτεκτοράτο των ΗΠΑ προέβη στην κατάσχεση τάνκερ ιρανικής σημαίας στο Αιγαίο, δεν έχει άδικο.
Αφού «εκείνοι κλέβουν ιρανικό πετρέλαιο ανοικτά των ελληνικών ακτών, τότε οι γενναίοι άνδρες μας που δεν φοβούνται τον θάνατο, απαντούν και προχωρούν σε κατάσχεση του εχθρικού δεξαμενόπλοιου... Ποιος είναι ο πειρατής; Κλέψατε το πετρέλαιό μας κι εμείς το πήραμε πίσω από εσάς. Το να παίρνουμε πίσω κάτι που κλάπηκε δεν είναι κλοπή», δήλωσε ο Ιρανός θρησκευτικός αξιωματούχος.
Το κύριο όμως θέμα για μας δεν είναι αυτό. Το ουσιαστικό είναι ότι έχουμε παραδοχή και μάλιστα από πηγή υπεράνω κάθε υποψίας για αντιπολιτευτική διάθεση, ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει μετατρέψει την χώρα μας σε τριτοκοσμική μπανανία της Αμερικής.
Δεν χρειάζεται να διαθέτει κανείς ιδιαίτερη πολιτική αντίληψη ώστε να καταλάβει ότι η ενέργεια που ο δημοσιογράφος του "Πρώτου Θέματος" Γρηγόρης Τζιοβάρας, προσπαθεί να την "χρυσώσει" κάνοντας λόγο για «νομιμοφανή διαδικασία που τηρήθηκε και κατέληξε σε µια νόμιμη πειρατεία» (!!!) δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια εντολή των ΗΠΑ που εκτέλεσε η κυβέρνηση Μητσοτάκη εμπλέκοντας την χώρα μας σε σοβαρούς κινδύνους!
Παραθέτουμε το δημοσίευμα με δικές μας εμφάσεις:
Αρχικώς του είχε απαγορευτεί ο απόπλους επειδή καταγγέλθηκε ότι η πλοιοκτήτρια εταιρεία ενέπιπτε στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας.
Κατόπιν ελέγχου, ωστόσο, που έκαναν στελέχη της Αρχής για το ξέπλυμα χρήματος, προέκυψε ότι το πλοίο είχε μεταβιβαστεί τον περασμένο χρόνο σε εταιρεία που δεν συμπεριλαμβανόταν στις κυρώσεις και, ως εκ τούτου, ο επικεφαλής της Ανεξάρτητης Αρχής Χαράλαµπος Βουρλιώτης διέταξε την αποδέσμευσή του. Ενώ, όμως, το πλοίο ετοιμαζόταν να λύσει κάβους, έγινε αμερικανική παρέμβαση, που αυτή τη φορά αφορούσε αίτημα δέσμευσης του φορτίου του πλοίου.
ΣΤΗΝ OFAC ΤΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ
Η υπηρεσία Office of Foreign Assets Control (OFAC) του υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ θεώρησε ότι από την πώληση του φορτίου του πλοίου θα χρηματοδοτηθεί η τρομοκρατία που, κατά την Ουάσιγκτον, υποθάλπει το Ιράν, και µε βάση τη δική τους νομοθεσία έβγαλαν απόφαση που διά της διπλωματικής οδού έστειλαν στην Ελλάδα για να εκτελεστεί.
Το ελληνικό υπουργείο ∆ικαιοσύνης, όπως υποστηρίζουν κυβερνητικές πηγές, διαβίβασε το αίτημα στις αρμόδιες ελληνικές δικαστικές αρχές, καθώς αυτό αποτελεί υποχρέωση της ελληνικής πολιτείας που απορρέει από διεθνείς συβάσεις που έχει υπογράψει η χώρα µας, όπως είναι η σύβαση αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής µμεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και κυβέρνησης ΗΠΑ (νόμος 3771/2009), η συμφωνία µμεταξύ Ε.Ε. και ΗΠΑ σχετικά µε αμοιβαία δικαστική συνδρομή (25/6/2003), καθώς και η διεθνής σύβαση του ΟΗΕ για την καταστολή χρηματοδότησης της τρομοκρατίας που κυρώθηκε από τη χώρα µας το 2002.
Κατά την επίσημη κυβερνητική εκδοχή, «η δικαστική συνδρομή παρασχέθη µε βάση την απόφαση της ∆ικαιοσύνης» (Πρωτοδικείο Χαλκίδας), έναντι της οποίας «δεν ασκήθηκε αίτημα ανάκλησης και δεν δόθηκε από το δικαστήριο καμία αναστολή ή ανάκληση».
Πηγές, ωστόσο, που έχουν καλή γνώση της υπόθεσης και µε τις οποίες συνομίλησε το «ΘΕΜΑ», χωρίς να διαφωνούν µε την αλληλουχία των γεγονότων που περιγράφουν οι επίσημες Αρχές, κάνουν λόγο για «νομιμοφανή διαδικασία που τηρήθηκε και κατέληξε σε µια νόμιμη πειρατεία».
Το επιχείρημα που προβάλλουν είναι ότι το πλοίο έπρεπε να αφεθεί να αποπλεύσει καθώς «ούτε η χώρα µας ούτε η Ευρωπαϊκή Ενωση έχουν καθιερώσει ανάλογες κυρώσεις προς το Ιράν». Υποστηρίζουν, μάλιστα, ότι «αν ήθελαν οι Αμερικανοί ας έκαναν νηοψία στα διεθνή ύδατα, προχωρώντας εκεί σε κατάσχεση του πετρελαίου, χωρίς να εμπλέξουν τη χώρα µας».
Σύμφωνα µε άλλες πηγές, εξάλλου, τα όσα εκτυλίχθηκαν στο λιμάνι της Καρύστου θύμιζαν «οπερετική επιχείρηση», καθώς το τοπικό Λιμεναρχείο δήλωνε αδυναμία να συνεχίσει την απαγόρευση απόπλου του, αφού η αρμόδια δικαστική αρχή καθυστερούσε την έκδοση σχετικής απόφασης, θέλοντας χρόνο για να μελετήσει το πιεστικό αμερικανικό αίτημα.
Τελικώς, επιστρατεύτηκε άλλος λειτουργός της Θέµιδος που άναψε φως για τη συνέχιση της δέσμευσης και την απάντληση του πετρελαίου για λογαριασμό των Αμερικανών.
Δημοσίευση σχολίου