Δύο μέρες μετά. Με το συναίσθημα καθόλου καταλαγιασμένο, αλλά με τα συμπεράσματα καταγεγραμμένα. Η υπογράφουσα θα προσπαθήσει να κάνει μια εκτίμηση της δίκης που αφορά έναν καταδικασμένο βιαστή ανηλίκων, που από χθες κυκλοφορεί ελεύθερος.
Ξεκίνησα να παρακολουθώ τη δίκη του Δημήτρη Λιγνάδη μία μέρα μετά την κατάθεση του Νίκου Σ. Την ημέρα που ο συνήγορος υπεράσπισης του βιαστή -σύμφωνα με την απόφαση της Δικαιοσύνης- Αλέξης Κούγιας τον εξέτασε. Αυτό που παρακολούθησα στην αίθουσα του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου, με έκανε να βγω από την αίθουσα να πάρω μια ανάσα. Για να μην κάνω εμετό. Δεν έκανα και αποφάσισα να μείνω εκεί να καταγράφω και να μεταφέρω όλα όσα θα μπορούσαν να κάνουν μια από πριν συμφωνημένη απόφαση -όπως όλα τα στοιχεία δείχνουν τελικά- να φρενάρει.
Η διαδικασία που ακολουθήθηκε ήταν εμφανώς παράξενη. Η έδρα, η πρόεδρος της δίκης, Παναγιώτα Γιούπη, ήταν αδιάλλακτη ως προς την πολιτική αγωγή και εντελώς ελαστική όσον αφορά την υπεράσπιση. Το δικαιολόγησα. Βασική αρχή του δικαίου μας είναι «εν αμφιβολία υπέρ του κατηγορουμένου» είπα, και αυτό είναι σωστό.
Ο συνήγορος του βιαστή Δημήτρη Λιγνάδη με ενέπλεξε με το καλημέρα σας ως μέλος μιας «σκευωρίας», που μετονομάστηκε σε «συνεργείο» μετά την απόφαση για τη Novartis. Μόνο που εγώ δεν είχα μιλήσει ποτέ πριν με κανέναν από τους υπόλοιπους «συνεργούς» μου. Για την ακρίβεια, δεν είχα μιλήσει με ποτέ με οποιονδήποτε τρόπο και δεν είχα συναντηθεί ποτέ δια ζώσης, Εκεί, λοιπόν, κατά τη διάρκεια της ακροαματικής, άκουσα ότι όχι μόνο ήμουν μέλος, αλλά και σε ενταλμένη υπηρεσία από τον ΣΥΡΙΖΑ, να βάλλουμε τον Λιγνάδη, να ρίξει τη Μενδώνη, να πέσει η κυβέρνηση και να σταματήσουμε τα έργα στο Ελληνικό. Μάλιστα!
Ξεκίνησα να γράφω φωνάζοντας για ό,τι έβλεπα. Έτσι, βρέθηκα πρώτο τραπέζι πίστα σε ανακοινώσεις του Κούγια και ανακοινώσεις διαμαρτυρίας από την ΕΣΗΕΑ. Απολύθηκα από την επί τριάντα χρόνια εργασία μου ως δημοσιογράφος στις Αττικές Εκδόσεις (όμιλος Βαρδινογιάννη). Ξαφνικά, ήμουν ανεπαρκής.
Προαναγγελθείσα απόφαση
«Μεθοδεύετε την αθώωση του Λιγνάδη», είχε πει σε ανύποπτο χρόνο ο δικηγόρος της Πολιτικής Αγωγής Γιάννης Βλάχος στην πρόεδρο της έδρας Παναγιώτα Γιούπη. Δεν ήταν η πρώτη φορά που της το έλεγε. Στις 23 Ιουνίου, ο συνήγορος του Α., της υπόθεσης βιασμού για την οποία ο κατηγορούμενος κρίθηκε προφυλακιστέος, αλλά και για την οποία αθωώθηκε προχθές, είχε ζητήσει τα εξής: «Υπάρχει και ένα ακόμα κινητό τηλέφωνο, το οποίο δεν κατασχέθηκε μπροστά στα μάτια ανακριτικών υπαλλήλων. Θέλω να προσκομίσω και το ημερολόγιο του κατηγορουμένου από το 2016». «Τι σχέση έχει αυτό;», του απάντησε η πρόεδρος. «Θα σας πω σε σχολιασμό μου. Δεν το διαβάσατε σωστά», αντέτεινε ο Βλάχος. «Έχουμε πει ότι δεν θα διαβάσουμε συνομιλίες. Αναφέρει τον Α.;», επέμενε εκείνη. Για να πάρει την απάντηση του συνηγόρου: «Δημιουργούμε μια εικόνα που δεν είναι πραγματικότητα, όχι αυτή που έχει σκιαγραφήσει ο ίδιος από τις συνομιλίες του, όχι των φωτογραφιών που φαίνονται στην ερευνητική έκθεση. Πώς θα φτάσουμε σε δίκαιη δίκη χωρίς να μπορέσουμε να εξακριβώσουμε τα στοιχεία που έχει στα χέρια του το δικαστήριο και αρνείται να διαβάσει; Με τα έγγραφα που δεν δέχεστε να αναγνωστούν, πετσοκόβετε τη διαδικασία. Αφήνετε να ακούγεται μόνο η πλευρά της υπεράσπισης».
Πράγματι, ο συνήγορος υπεράσπισης του Α., Γιάννης Βλάχος, είχε προσκομίσει υλικό στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας, με φωτογραφίες που είχε κατασχέσει η ΕΛΑΣ από το κινητό τηλέφωνο του κατηγορούμενου και αποδείκνυαν το αντίθετο από την κατάθεση του μάρτυρα υπεράσπισης Διονύση Παναγιωτάκη, ότι ο Δημήτρης Λιγνάδης δεν έκανε παρέα με ανηλίκους. Ωστόσο, η πρόεδρος της έδρας, Παναγιώτα Γιούπη, δεν έκανε δεκτή τη χρήση των φωτογραφιών, με αποτέλεσμα ο συνήγορος της πολιτικής αγωγής να καταθέσει προσφυγή στο δικαστήριο κατά της άρνησης.
Αυτά τα στοιχεία ζήτησε χθες -με επείγουσα παραγγελία- να της διαβιβαστούν η εισαγγελέας Μαρία Γκανέ, μαζί με την απόφαση και τα πρακτικά του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου για την υπόθεση στην Εισαγγελία Εφετών. Ζήτησε ακόμα από τον εισαγγελέα της έδρας Κωνσταντίνο Κούντρια να της διαβιβάσει αναφορά, στην οποία θα περιλαμβάνονται οι προτάσεις του επί της ενοχής, των ποινών και της αναστολής εκτέλεσης της ποινής του Δημήτρη Λιγνάδη, οι αποφάσεις και οι μειοψηφίες τους.
Μιντιακό ξέπλυμα
Από προχθές τα Μέσα της λίστας Πέτσα, λυσσασμένα ξεπλένουν τον καταδικασθέντα για δύο βιασμούς ανήλικων παιδιών που με περισσό θράσος δηλώνει στις κάμερές τους: «Δεν είναι η στιγμή να πω πολλά. Ποτέ δεν πίστευα ότι η ελληνική Δικαιοσύνη θα παρασυρθεί, όπως και δεν παρασύρθηκε. Ίσως να παρασύρθηκε μέρος της κοινής γνώμης. 1,5 χρόνο έπαιζαν μπάλα μόνοι τους. Τώρα δικαιούμαι να μιλήσω κι εγώ. Θα δικαιωθώ στο Εφετείο και θα αποκατασταθεί η αλήθεια».
Εμείς στεκόμαστε απέναντι. Παίρνουμε θέση. Με όποιο κόστος. Στο κρίσιμο σημείο, εκείνο που γράφει ιστορία. Είμαστε και εκπροσωπούμε εκείνο το κομμάτι της κοινωνίας που ζει, εργάζεται, ματώνει σε συνθήκες πέρα από κάθε φαντασία. Δεν αφορά τη δίκη Λιγνάδη. Αφορά την επιβίωση και την αξιοπρέπειά μας. Η μάχη είναι πολιτική. Είναι ταξική. Και δίνεται ενάντια σε μια κυβέρνηση που πιστεύει ότι έχει δικαίωμα να βιάζει και να σκοτώνει τα παιδιά μας. Γιατί στη δίκη αυτή, αυτό δικαζόταν. Αν τους επιτρέπεται ή όχι.
Δημοσίευση σχολίου