Αντιπαράθεση ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ με μαντινάδες και στην μέση ο Στέφανος Χίος

Δεν το λες και κάτι ενδιαφέρον το ότι παρακολουθούμε "έμμετρη" πολιτική αντιπαράθεση στελεχών της Ν.Δ., και του ΣΥΡΙΖΑ, με μαντινάδες.

Δεν γίνεται φυσικά να αντιληφθούμε τι φλασιά του ήρθε του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της Νέας Δημοκρατίας, και πρώην υπουργού, Χάρη Θεοχάρη, να προσομοιάσει τον αρχηγό του με "τράγο". 

Οσο για το ότι ο Μητσοτάκης είναι άντρας φυσικά και δεν αμφιβάλουμε. Μας έχει μείνει μόνο η απορία, πώς είναι δυνατόν αυτός ο άντρας, να ανέχεται να τον αποκαλούν δημοσίως, κίτρινες έντυπες πατσαβούρες, πανελλαδικής κυκλοφορίας, "ΚΕΡΑΤΑ", χωρίς να αντιδράει. 

Κι αυτό περισσότερο το γράφουμε γιατί μας έχει δημιουργηθεί άλλη μια ερώτηση. Είναι ποτέ δυνατόν ο τύπος που παρουσιάζεται "κότα" και όχι "τράγος", παρακολουθώντας αμήχανα και μοιρολατρικά, έναν "προβληματικό", ακροδεξιό δημοσιολόγο, να τον χαρακτηρίζει "διαταραγμένο πρωθυπουργό που επειγόντως πρέπει να τον δει ψυχίατρος" να θεωρεί ότι μπορεί να υλοποιήσει την πρόθεση του, που έχει εκφράσει δημόσια, να αστυνομεύσει το διαδίκτυο; 

(Η αλήθεια είναι ότι η κατασταλτική τους "μαγκιά" μόνο σε κάποιο αναρχικό ή αντιεξουσιαστή που θα γράψει επώνυμα ένα σκωπτικό σχόλιο σε μέσω κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να έχει κάποιο αποτέλεσμα)

Τέσπα. Δεν έχουμε την κουλτούρα του απόφοιτου του Χάρβαρντ και προφανώς έχουμε πολύ πεζό τρόπο σκέψης. Οπότε δεν μπορεί να προσεγγίσουμε τον τρόπο των πρωθυπουργικών εγκεφαλικών διεργασιών, σ' αυτή την περίπτωση.

Να επιστρέψουμε όμως στην περίπτωση του Χάρη Θεοχάρη. 

Η ομολογούμενη αδυναμία μας είναι ότι δεν έχουμε την καταγωγή και την ταχύτητα σκέψης του στελέχους της Ν.Δ,  ώστε βρούμε ένα ζώο σε στίχους μαντινάδας, που να μπορούμε να το συνδυάσουμε με τα χαρίσματά του για να πάρουμε μέρος κι εμείς σ' αυτό τον ποιητικό διάλογο που έχει με τον Παύλο Πολάκη.

Στην περίπτωση του, θα λέγαμε ότι είναι το ζωντανό παράδειγμα στην διαπίστωση του αγαπημένους μας "προφήτη" Ζαραλίκου, ότι ο "θεός της κωμωδίας, αγαπάει την Ελλάδα". 

Κι αυτό δεν το γράφουμε τυχαία. Δεν νομίζουμε να υπάρχει προηγούμενο, τουλάχιστον από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, ένα πολιτικό κόμμα εξουσίας, να μαζέψει έναν πολιτικάντη γυρολόγο, που μάλιστα τον είχαν διαγράψει τα μέλη του κόμματος που ο ίδιος είχε δημιουργήσει (!), να του αναθέτει να συντάξει το προεκλογικό της πρόγραμμα (!) και μετά να τον κάνει υπουργό! 
Παράλληλα να τον θεωρεί ένα στέλεχος του πρώτης γραμμής και να τον διορίζει κυβερνητικό του εκπρόσωπο. 
(Οι περιπτώσεις των ορφανών του Καρατζαφέρη είναι άλλη περίπτωση. Αυτές εκφράζουν ένα ακροδεξιό ιδεολογικό ρεύμα και μεταφράζονται σε μια μεγάλη δεξαμενή ψηφοφόρων) 

Το συγκεκριμένο σκηνικό με την περίπτωση του Χάρη Θεοχάρη, μόνο στην Ν.Δ του Κυριάκου Μητσοτάκη μπορούσε να συμβεί.