Εδώ, πληροφοριακά να σημειώσουμε, ότι σήμερα στην ομιλία του στο Κομμένο της Άρτας, ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας στην τελετή για τα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας το 1943 τόνισε ότι την πολιτική ευθύνη για την υπόθεση των υποκλοπών την έχει ο πρωθυπουργός, Κυριάκο Μητσοτάκη συμπληρώνοντας πως «δεν νοείται η μετάθεσή της, καθ’ οιονδήποτε τρόπο σε άλλους».
«Η πολιτική ευθύνη εκείνων, οι οποίοι ασκούν την εξουσία που τους έχει ανατεθεί με βάση την λαϊκή ετυμηγορία είναι, εκ φύσεως και εξ ορισμού, αντικειμενική. Άρα οι φορείς της εξουσίας αυτής πρέπει ν’ αναλαμβάνουν, στο ακέραιο, την πολιτική ευθύνη που τους αναλογεί, ενώ δεν νοείται η μετάθεσή της, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, σε άλλους», ανέφερε συγκεκριμένα ο Προκόπης Παυλόπουλος.
Χωρίς να αποκλείεται και η παρέμβαση του ίδιου του Κώστα Καραμανλή -όπως ανέφεραν δημοσιεύματα- στην οποία θα ασκεί ανοιχτά κριτική στον Μητσοτάκη για τις ευθύνες του στο ζήτημα των τηλεφωνικών υποκλοπών και αυτό το απρόβλεπτο (;) "χαστούκι" στον Μητσοτάκη δεν πρέπει να το προσπεράσουμε.
Επίσης το γεγονός που θα χαρακτηρίζαμε ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι η κλιμακούμενη διαφοροποίηση του Ομίλου ΜΜΕ, του κουμπάρου της πρωθυπουργικής οικογένειας, από την κυβερνητική γραμμή.
Το είδαμε στην περίπτωση των προσφύγων στην νησίδα του Εβρου, το βλέπουμε ξεκάθαρα στο σκάνδαλο που συγκλονίζει το Μέγαρο Μαξίμου με τις υποκλοπές της ΕΥΠ.
Οταν το "ΒΗΜΑ" αναρωτιέται "Πώς ο πρωθυπουργός δεν γνώριζε όταν ο ίδιος, από τις πρώτες κινήσεις του όταν ανέλαβε τα ηνία της χώρας, ήταν να αλλάξει τον νόμο και να θέσει την ΕΥΠ υπό τον έλεγχό του;" και ο διευθυντής της εφημερίδα αφήνει ξεκάθαρες μπηχτές προσωπικά στον Μητσοτάκη, εδώ υπάρχει θέμα.
Εχει την σημασία του, πριν συνεχίσουμε, να γράφουμε δυο λόγια για την προσωπικότητα και την επαγγελματική διαδρομή του διευθυντή του "Βήματος" Αντώνη Καρακούση:
Πρόκειται για έναν δημοσιογράφο που αν και ποτέ δεν έκρυψε την τοποθέτηση του στην συντηρητική παράταξη, Eίναι όμως μια απ' τις πιο νηφάλιες πένες που έχει να επιδείξει αυτός ο χώρος.
Αν δεν κάνουμε λάθος άρχισε να καταξιώνεται σαν δημοσιογράφος τότε που υπήρξε στο "δεξιό αντίβαρο" με τα άρθρα του, στις τοποθετήσει του Γ. Βότση του Δ. Τρέμη κ.α. στις "καλές εποχές" της "Ελευθεροτυπίας", τότε που το έντυπο αυτό είχε διευθυντή τον Σεραφείμ Φυντανίδη.
Στην συνέχεια εργάστηκε σε διευθυντική θέση στην «Καθημερινή», για να αποχωρήσει απ' αυτή και να καταλήξει στον ΔΟΛ. Σήμερα σιτίζεται από το ταμείο του Μαρινάκη.
Είναι αλήθεια ότι ποτέ, ο κ. Καρακούσης, δεν έγινε πρεσβευτής ακραίων νεοφιλελεύθερων απόψεων. Υπήρξαν μάλιστα περιπτώσεις που καυτηρίασε την κρατική καταστολή, ενώ δεν συμμετείχε στην ορχήστρα συναδέλφων του που παιάνιζαν τον χαβά της τρομοϋστερίας σε ένα χρονικό διάστημα. Είναι δε εντυπωσιακό ότι αποκήρυξε δημόσια πάγιες θέσεις της δεξιάς περί "ελεύθερης και αυτορρυθμιζόμενης αγοράς", όταν έπεσε κι αυτός θύμα της πανδημίας.
Μέχρι εκεί όμως. Μπορεί ο κ. Καρακούσης να έχει μια αξιοπρεπή στάση, για αστό δημοσιογράφο, είναι γνωστό όμως ότι είναι πλήρως ευθυγραμμισμένος με τις σκοπιμότητες και τα συμφέροντα που προωθούν μέσα από τα έντυπα τους οι εργοδότες του.
Το είδαμε αυτό στην στάση που κράτησε όταν ο εκδότης Σταύρος Ψυχάρης προχωρούσε σε μαζικές απολύσεις και μειώσεις μισθών, εργαζομένων, λίγο πριν καταρρεύσει ο ΔΟΛ και περάσει στα χέρια του Μαρινάκη.
Κάναμε την παραπάνω σύντομη παρέμβαση για να πούμε ότι η διαφοροποίηση από τις κυβερνητικές επιλογές των αρθρογράφων των ΜΜΕ που ελέγχει ο Μαρινάκης, θα ήταν αδύνατον να συμβεί χωρίς την έγκριση του "αφεντικού". Τώρα το πώς και το γιατί καθώς και για τα παρασκηνιακά παιχνίδια που υπάρχουν δεν μπορούμε να έχουμε τεκμηριωμένη άποψη. Κάθε αυθαίρετη εκτίμηση είναι παρακινδυνευμένη.
Σε κάθε περίπτωση όταν ο Α. Καρακούση μας γράφει ότι: «Κακά τα ψέματα, ο κ. Μητσοτάκης φέρει την πολιτική ευθύνη της επιλογής των προσώπων, που αν μη τι άλλο πρόδωσαν την εμπιστοσύνη του και μπήκαν στον πειρασμό να μετατρέψουν έναν μηχανισμό εθνικής ασφάλειας σε εργαλείο πολιτικού εκβιασμού, παραβιάζοντας τις αρχές και αξίες που εκείνος διεκήρυττε...Οσο θα περνά ο καιρός και δεν θα δίδει αξιόπιστες απαντήσεις, τόσο η κυβερνησιμότητά του θα φθίνει. Πολύ δε περισσότερο αν αποκαλυφθούν και άλλες αστήρικτες και πολιτικά προβληματικές υποκλοπές». (Να έχει άραγε κάποιες πληροφορίες;).
Οταν ο Α. Καρακούσης αναγνωρίζει ότι «Ας μη γελιόμαστε, το πλήγμα που εδέχθη ο κ. Μητσοτάκης είναι μέγα. Ετρώθη η αξιοπιστία του, κλονίστηκε η εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του και η διακυβέρνησή του υπονομεύθηκε», δεν χρειάζεται κάτι άλλο για να αντιληφθούμε ότι η πορεία του πρωθυπουργού από δω και πέρα, κάθε άλλο παρά ανέφελη είναι. Και μάλιστα θα βρει απέναντι του "δεδομένους συμμάχους". Κι αυτό από μόνο του είναι άκρως ενδιαφέρον.
(Φυσικά είναι ενδεχόμενο το σκηνικό που παρακολουθούμε σήμερα να αναστραφεί. Τα πάντα στην αστική πολιτική ζωή είναι θέμα συμφερόντων και παρασκηνιακών παζαριών).
Δημοσίευση σχολίου