Η αυλαία της δικαστικής αντιπαράθεσης Βαξεβάνη - Ράπτη είναι μια ευκαιρία να ξαναμιλήσουμε για δημοσιογραφία και δημοσιογράφους

Αναμφισβήτητα είναι πραγματικός θησαυρός το αρχείο του ιστότοπου μας. Ψάχνοντας, λοιπόν σε περασμένες αναρτήσεις μας ώστε να βρούμε υλικό και να σχολιάσουμε την σημερινή δικαστική αυλαία που έπεσε στην αντιπαράθεση Βαξεβάνη - Ράπτη πέσαμε πάνω σε ένα κείμενο που είχαμε αναρτήσει τον Μάρτη του 2013! Εχει τίτλο  "Ψάχνοντας τον μεγαλύτερο εκβιαστή στο Ιντερνέτ" και αναφέρεται σε ένα απίστευτο αλληλοκάρφωμα -αλληλοφάγωμα ανάμεσα στον σημερινό υπάλληλο του Χατζηνικολάου, δημοσιογράφο Γιάννη Παπαγιάννη, ιδιοκτήτη τότε του blog fimotro και την ιδιοκτησία της ιστοσελίδας iefimerida. (Ρίξτε μια ματιά και σ' αυτή μας την σχετική ανάρτηση που είχαμε κάνει το ίδιο χρονικό διάστημα).

Για το επίπεδο και την ποιότητα δημοσιογραφίας που ασκεί η ιστοσελίδα iefimerida  (απ' τους πιο ευνοημένους από την Πέτσινη λίστα), γράφαμε και πριν κάποιο καιρό με αφορμή ένα άρθρο που δημοσίευσε εκεί  μια δημοσιογράφος ονόματι Σοφία Γιαννακά. 

Να 'ρθούμε και στα σημερινά. Η αντιπαράθεση μεταξύ του δημοσιογράφου Χρήστου Ράπτη και του Κώστα Βαξεβάνη είχε ξεκινήσει απ' τον Δεκέμβρη του 2016.

Το έναυσμα αυτής της κόντρας δόθηκε όταν ο ιστότοπος του Ράπτη αναπαρήγαγε την καταγγελία της άνεργης δημοσιογράφου Μαρίας Κωνσταντοπούλου, η οποία σε ένα συγκλονιστικό κείμενο της ανέφερε ανάγλυφα την κατάσταση που συνάντησε όταν εκδήλωσε προσφορά εργασίας σε ιστοσελίδα συμφερόντων του Κ. Βαξεβάνη.

Η εφημερίδα "Documento" σήκωσε το γάντι και σε ένα ολοσέλιδο κείμενο της -το υπέγραφε ο Βαγγέλης Τριάντης- μιλούσε για "αποκάλυψη" αναφέροντας ότι το site, iefimerida.gr, δημιουργήθηκε σε συνεργασία του υπόδικου για την υπόθεση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, Κυριάκου Γριβέα με τον δημοσιογράφο Χρήστο Ράπτη. 

Τελικά η συνέχεια αυτής της κόντρας δόθηκε στις δικαστικές αίθουσες με τον δημοσιογράφος Χρ. Ράπτης και το σάιτ iefimerida να καταδικάζονται πρωτόδικα να πληρώσουν 15.000 ευρώ για συκοφαντική δυσφήμηση στον Κώστα Βαξεβάνη.

Ο Ράπτης ασκεί έφεση και σήμερα εκδόθηκε η τελεσίδικη απόφαση την οποία διαβάζουμε στο διπλανό τουίτ του Κώστα Βαξεβάνη.

 Ολες αυτές οι δικαστικές ετυμηγορίες σε μας δεν λένε απολύτως τίποτα. 
Αν μπούμε στην λούμπα να θεωρούμε δικαστικές αποφάσεις σαν σωστές ή λάθος θα είναι σαν να βλέπουμε το δέντρο και να χάνουμε το δάσος. Η αστική δικαιοσύνη είναι ένας από τους πιο βάρβαρους κατασταλτικούς μηχανισμούς και οι επί μέρους αποφάσεις της εξαρτώνται από μια σειρά παράγοντες. Οποτε δεν θα μπούμε στην διαδικασία να σχολιάσουμε αυτή την δικαστική απόφαση.

Είναι όμως σκόπιμο να θυμίσουμε αναλυτικά στους αναγνώστες μας το πώς δημιουργήθηκε αυτή η αντιπαράθεση μεταξύ Βαξεβάνη - Ράπτη. Νομίζουμε ότι όποιος/α διαβάσει όλο το στόρι της υπόθεσης βγάζει χρήσιμα συμπεράσματα. Αν έχετε διάθεση κάντε το.