Εξυπακούεται όμως ότι οι φερόμενοι παρακρατικοί μηχανισμοί δεν μπορούν να υπάρξουν, όπως μας έχει δείξει και η ιστορία, χωρίς την παρασκηνιακή αρωγή του επίσημου κράτους.
Και φυσικά δεν πρέπει να έχουμε αυταπάτες ότι πρόκειται να διαλυθεί ποτέ το σκοτάδι που καλύπτει διαχρονικά την λειτουργία της πιο βρόμικης υπηρεσίας που υπάρχει από συστάσεως του ελληνικού κράτους. Της ΕΥΠ/ΚΥΠ.
Οσο για το ότι ο τεχνολογικός μηχανισμός και το ανθρώπινο δυναμικό της χαφιεδοϋπηρεσίας χρησιμοποιείτε από κάποιους εξουσιαστές για να εξυπηρετηθούν "ιδιωτικά συμφέροντα", όπως υπογραμμίζει ο δημοσιογράφος, αυτό συνέβαινε πάντα, αλλά είναι ένα παράπλευρο αποτέλεσμα αυτής υπηρεσίας.
Αν διαβάσει κανείς την ιστορία της, από την μήτρα της ακόμα που ήταν η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών – Ερευνών (ΚΥΠ-Ε), ένα δημιούργημα της CIA, με την συνδρομή Βρετανών πρακτόρων, και εμφανίστηκε στις αρχές του εμφυλίου πολέμου αρχικά με περιορισμένη δράση, για να γιγαντωθεί από τα πρώτα μετεμφυλιακά χρόνια και να γίνει κράτος εν κράτει όταν βρέθηκε υπό την διοίκηση του πράκτορα της CIA Τομ Καραμεσίνη και μετονομάστηκε σε ΚΥΠ το 1953, θα συναντήσει πολλές ανάλογες ιστορίες, εξυπηρέτησης "ιδιωτικών συμφερόντων".
Δημοσίευση σχολίου